HET HART VAN SYRIË
De oudste stad ter wereld
een tuin in de woestijn
politieke leven der Mohammedanen
een vruchtbaar dal gelegen
het lag op een kruispunt
van handelswegen, die door
dorre landen voerden, het
was éën reusachtige oase,
die tevens de poort vormde
tusschen oost en west. Zoo
werd de stad zoowel voor
de Bedoeïnen der woestijn
als voor de Syrische boeren
een centrum, waar ze de
weelde vonden, die hun in
hun dagelijksch leven ont
zegd was, terwijl de kara
vanen hier hun dool vonden
na een tocht vol ontbering
over de droge zandvlakten.
Damascus was onder de
Assyriërs reeds een belang
rijke stad, als Timasku
wordt het door de Egypte-
naren vermeld en ook in
den bijbel komt de naain
voor.
Maar het kwam op vele
wijzen tot bloei tijdens het
Perzische rijk, het werd
een vooruitgeschoven post
van dit reusachtige impe
rium, en hier kwam de
Perzische beschaving in
aanraking met die der
Grieken en Egyptenaren.
Voor de Romeinen en ook
voor de Byzantijnsche kei
zers was Damascus een
grensplaats, die, hoe bloei
end ook, toch nooit het
belang kon hebben van
de hoofdsteden, maar in
economisch opzicht ging
het de stad steeds beter,
handel en industrie bereik
ten een ongekende hoogte:
vooral het staal en linnen
werden beroemd en zelfs in
onzen tijd spreekt men nog
De fruitkoopman op de markt in Da
mascus bedient zijn klanten.
met eenigen eerbied over damast,
terwijl een ridder in de middeleeuwen
zich niet op zijn gemak voelde als
zijn zwaard, dolk en wapenrusting
niet van Damascener staal vervaardigd
waren.
Toch is Damascus in de eerste
plaats de stad van den Islamde
Islam heeft deze ongetwijfeld be
langrijke stad niet alleen veroverd,
maar er hot centrum van hot
Panorama van Damascus, „de geur van het paradijs"het „aroma van alle schoonheid op aarde'
Damascus, de residentie der Omayaden, het
hoofdkwartier van Saladin in zijn oorlogen tegen
de kruisridders, van drie kanten door bergen
omgeven, doortrokken met koele bergbeken, die rond
om de stad de weelderigste boomgaarden
tot bloei brengen, Damascus, het summum
van alle paradijsheerlijkheden voor den
Arabischen dichter, ligt voor ons gevoel
in een raar uithoekje van onzen aardbol,
achter een hooggebergte verscholen, zoo-
dat de toegang naar zee tamelijk lastig
is, aan alle kanten omgeven door kaal land, dat
weinig waardevols voortbrengt.
En toch is liet Ontstaan van een stad op (leze
plaats wel te verklaren; Damascus zelf is immers in
Damascus wordt bevloeid door de Barada, een rivier met
rood water, die, verdeeld in duizend kanalen, hel water
levert voor den gordel van groen, voordat zij zich in de
woestijn verliest.
De nauwe hoofdstratenvan Damascus
zijn overdekt met op staken gespreide zeilen
oen de wandelaars tegen de al te felle zon
te beschutten.
