SOLIDOX
SAWOGEN
GENEESMIDDELEN
EN GENEESWIJZEN
ttot^cL oj) te tijm
andeu om
tegen tandsteen
18
T
ANNONCES
BETREFFENDE
worden in dit blad
slechts opgeno
mén, indien zij
vooraf voorzien
zijn van 't stempel
,,Geen bezwaar"
tegen plaatsing,
afgegeven door
de Commissie van
Controle op de
Aanprijzing van
Geneesmiddelen
en Geneeswijzen,
waarvan 't secre
tariaat is geves
tigd Segbroek-
laan33.Den.Haag
een*9en
bemerken
ZE ZIJIN WERKELIJK PARELWIT!
Maar niemand weet, dat deze mooie tanden
van achteren aangetast zijn door tandsteen. En
juist tandsteen is zoo gevaarlijk. Het zet zich
af aan den achterkant van de tanden. Op deze
verborgen plaats groeit het langzaam aan tot
een dikke, harde laag, die tusschen de tanden
en het tandvleesch doordringt. Terwijl de tan
den aan de voorzijde er nog mooi wit uitzien,
raken zij los en vallen uit. Poets daarom de
tanden niet alleen aan de voor-, doch óók aan
de achterzijde. En vooral: Gebruik het tandpasta,
jj dat tandsteen afdoende bestrijdt. Neem Solidox!
f Alleen Solidox, het nieuwste Nederlandschetand-
j pasta, bevat Sulforicinolcaat Ned. Octrooi 19178).
Sulforicinoleaat voorkomt tandsteen en bestrijdt
het eveneens. Wetenschappelijke onderzoekingen
li hebben dit aangetoond. Door het gebruik van
j Solidox blijven Uw tanden daarom niet alleen hel
derwit, doch ook gaafen gezond! Verzorg Uw gebit
op de juiste wijze. Gobruik het beste, wat er is:
Gebruik Solidox 's ochtends en 's avonds. En
Iaat Uw tandarts elk half jaar Uw gebit nazien.
EEN MEISJE GNDEE
KORTE INHOUD VAN HET VOORAFGAANDE: Heel St.ureholm, een dorpje in
ae omgeving van btoekholm, is in rep en roer. El sa Larsson is plotseling uit huize Raner-
herg, de woning van haar voogd, Erik Lnnd, verdwenen zonder eenig spoor achter telat.cn.
Johan Konnc, de vrederechter van Sturoholm, die hot nabij gelegen buiten Malarhov bewoont,
noch zijn moeder vertrouwen Elsa's voogd en daarom gaat Johan een speurtocht ondernemen
t<: Moekliolni, waar hij ontdekt. du' .hui! I.ursuon zijn dochter KIuu oen vormoffen Tin bijnu
con niilJiooii kronen heeft nagelaten, dat door Krik I.und wordt, helicerd. Hönne vraagt zijn
vriend Ivor Olliy, oen scherpzinnig advocaat, om rand. Na verloop van cenigc maanden,
waarin allo nasporingon vruchteloos zijn, ontvangt Johan Riinnc een brief van KI sa: zij wordt
verdacht van diefstal en is in arrest gestold. ïtöime, wiens belangstelling voor ElsaLarsson tot
liefde is gegroeid, vertrekt terstond naar Stockholm en stelt alle pogingen in liet iverk Klsa uil
dc gevangenis te redden. Tijdens het verhoor van den politierechter wordt het complot, waarvan
Klsa het slachtoffer dreigde te worden, ontsluierd en Elsa wordt terstond in vritheidgesteld
.Mevrouw Itonne neemt haar mee naar Malarhov, waar Marlt Anders, een nichtje van Johan
Kunne, komt. logecreii. Johan doet Elsa oen aan/ook, dut door haar wordt afgewezen. Het
TYlfdsin tnaonf. «Int hii liaan n»F nwv.lol::.'!.,., ...11
meisje meent dat hij haar uit. medelijden wil trouwen.
het zenuwsterkende voedsel
N V A. WULFING CO'SCHEM. PROD. - 'S GRAVENHAGE
Aan den voorkant wit,
aan den achterkant
getast door ta
De prettige kameraadschap, die tus
schen heil was gegroeid, was plot
seling afgekapt. Een vraag en een
antwoord hadden ile keele sfeer in huis
veranderd. Ze zouden nooit meer met
elkaar om kunnen gaan als vroeger.
Noch zijn moeder, noch Marit merkte
op, hoe weinig hij at. Na tafel ging hij
met Marit naar de speelkamer en
biljartten zij. bijna tot bedtijd too.
Elsa lag intusschen met wijdopen
uogen en brandende wangen in het
donker te staren. Nog steeds voelde zij
zich gegriefd en zelfs verontwaardigd.
Johan Rönne hóéfde haar niet ten
huwelijk te vragen, als hij niets anders
vóórhaar voelde dan medelijden. Wat
dacht hij wel? Dat ze den eersten don
besten man nam, om onderdak te
komen?
't Was natuurlijk erg edelmoedig van
hem, dat hij 't aanbood. Edelmoedig
was hij altijd geweest. Ze zou zijn
vriendelijkheid en goedheid nooit ver
geten. Het was niet waarschijnlijk, dat
ze ooit zoo'n tweede ontmoeten zou.
Had iemand anders haar op diezelfde
manier het aanbod gedaan, dan had
ze natuurlijk neen gezegd, maar er
verder nauwelijks meer aan gedacht.
Met Johan Rönne was 't iets anders.
Hij stond zoo hoog, hij had zoo'n nobel
karakter. Juist daarom deed 't haar
zoo'n pijn, dat hij haar voor een stokke
rig wezen aanzag.
En dat was nog niet alles. Met dat
onbekookte voorstel had hij een einde
gemaakt aan hun oude vriendschap.
Dat. zag zij nog duidelijker in dan
hijzelf. Haar aangename verblijf had
zijn bekoring verloren. Zij luid liet, niet
meer. Ze zou weer weg moeten, den
storm van het leven in, alleen tegen de
wereld. Dat die dag ooit zou komen,
had ze wel geweten, maar ze had niet
gedacht, dat hij al zoo spoedig zou
aanbreken. Nog maar nauwelijks was
ze bekomen van haar laatste hittere
ervaring en ze iiad gehoopt, nog een
paar weken tijd te krijgen, om zich te
harden voor den strijd.
Die kans was nu verkeken. Morgen
moest ze opnieuw beginnen. Tot ze
i weeëntwintig was, zou ze voor zich
zelf moeten zorgen. Erik Lund had
haar verteld, dat ze slechts tot dien
verjaardag zijn bescherming zou ge
nieten. Bescherming! Haar vader had
eens moeten weten, wat voor een man
hij was.
Maar met dat al, zij liet zich niet
ontmoedigen of terneerslaan. Van Lund
was ze af. Hij wist niet, waar ze was,
en als 't aan haar lag, kwam hij 't nooit
re weten ook. Wat de wet hem voor
rechten gaf, daar bekommerde zij zich
niét om. Nog een klein jaar, dan was
ze tweeëntwintig, en dan.
Reeds lang was het nacht, toen zij
in slaap viel, en toen zij weer wakker
werd, was de kamer vol bleeken zonne
schijn en stond er een meisje vóórhaar
bed met liaar ontbijt op een blad.
DERTIENDE HOOFDSTUK
Met een plotselinge beweging kwam
Elsa opzitten in bed en snel ging zij
met haar hand over haar oogen.
,,IIoe laat is het, Selina?" vroeg ze,
met rimpels in haar voorhoofd.
„Half tien, juffrouw."
„Half tien?" vroeg ze verbaasd.
„Ja, juffrouw. Ze hebben allemaal
al ontbeten."
„O! nad je me maar geroepen!"
„Mevrouw en juffrouw Marit zijn
een paar maal om 't hoekje wezen
kijken, maar u sliep nog zoo stevig,
dat ze 't zonde vonden, u te storen.
Gaat 't al beter, juffrouw?"
„Ja, Selma, dank je wel. Ik voel me
heel goed. De hoofdpijn is over."
„Gelukkig, juffrouw. Eet u maar
flink, 't Is weer eens mooi weer ook."
Zij zette een tafeltje naast het bed,
hielp Elsa met kussens in een makke
lijke houding en schonk koffie voor
haar in.
Elsa ontbeet goed. Zij at langzaam
en peinzend. Haar gedachten keerden
herhaaldelijk terug tot den vorigen
avond. Het leek allemaal zoo nevelig,
onwerkelijk. Een paar malen vroeg zij
zich af, of zij niet gedroomd had.
In het licht van den dag, en met
een verstand, verhelderd door slaap,
kreeg zij andere inzichten, zag zij de
dingen uit een «anderen hoek. Zij had
goed gedaan, dat betwijfelde zij geen
oogenhlik, maar het gevoel van ge
kwetstheid van den vorigen avond was
grootendeels over. Zij was er van over
tuigd, dat. Johan Röniie het goed
bedoeld had, maar hij had zijn gezonde
oordeel onder den voet laten loopen
door zijn medelijden. Ze was niet boos
meer. Ze zou hem altijd dankbaar
blijven voor zijn vriendelijkheid. Hun
gesprek had haar duidelijk leeren
inzien, hoe groote sympathie hij haar
toedroeg en hoe diep en echt zijn
medelijden was.
Nu zij kalmer kon nadenken, begon
zij zelfs te begrijpen, dat. ze zeer hoog
hij hem stond aangeschreven. Hij had
zich zeker niet door medelijden alleen
laten aandrijven, om een martelaars-
rol op zich te nemen. Zoo'n sterke,
verstandige man van de wereld zou
geen vrouw ten huwelijk vragen, alleen
omdat hij medelijden met haar had.
Dus Johan Rönne vond haar wel een....
een geschikte echtgeiioote. Maar was
dat genoeg? Als hij haar liefhad, zou
''i.j 't gezegd hebben. Maar er was met
geen woord over liefde gerept.
Bijna onwillekeurig stelde zij zich
een gewichtige vraag. Wat zou er ge
beurd zijn, als hij haar had gezegd,
dat hij haar liefhad, in plaats van haar
ten huwelijk te vragen? 't Was natuur
lijk dwaas, zulk een gedachte in haar
brein toe te laten, maar nu ze erbinnen
was geslopen, kou ze haar niet meer
verdrijven. Haar zenuwen trilden, on
danks haarzelf.
