VERFRISSCHEND ALS DE LENTEWIND Hero vruchtendranken zijn uit zuiver vruchtensap bereid. VERVOLGVERHAAL DOOR AAGE BORKLAND 19 PORSELEIN MET WERELDREPUTATIE In tenten, in booten en café's, overal zien we weer de heerlijk smakende, natuurzuivere H ero=dranken. Hier fietsers, die nieuwe kracht voor den terugtocht opdoen, daar een gezin, moe en stoffig van de wandeling en ginds iemand, die alleen maar warm en dorstig is. En overal, óveral viert het zuivere vruchten= sap der Herosdranken zijn overwinning op de drankjes van vroeger met hun valsche smaakjes en kleurtjes. Meneischtthans HERO: puur natuur! SINAS FRAMBOZEN PERL CASSIS GRAPE FRUIT EN NU OOK „CERISE" UIT RIJPE HOLLANDSCHE KERSEN VOOGDIJ Zij had nog nooit aan zulk een daar kon ze geen afstand van doen. mogelijkheid gedacht. Zij had zich Voor haar stond liet als een paal hoven nooit zorg gemaakt over liefde en water, dat een huwelijk zonder liefde hol huwelijk. Wel had zij nu en dan over en misdadig was. Als Johan Rönne. de toekomst gedroomd, maar dan was Maar zij wou daar niet meer aan het beeld van Johan Rönne niet voor denken. Na het ontbijt ging zij in de haar opgerezen, en nu vulde hij plot- bibliotheek zitten, om in de kranten seling het heele beeldvlak. de advertenties na te zien. Marit zat Zij riep zichzelf kortaf tot de orde. brieven te schrijven, mevrouw Rönne Het was dwaasheid, uit te rafelen, wat wijdde haar zorgen aan de huishouding, had künnen gebeuren. Als Joha n Rönne Opeens richtte Marit zich luisterend van haar had gehouden, had liij 't wel op. gezegd. Hij had medelijden met haar en „Dat lijkt de stem van tante Chris- misschien had hij wel wat sympathie tine wel," zei ze, haar wenkbrauwen voor haar ook, maar daar was 't mee samentrekkend. „Ik dacht, dat ze. uit. Iloe gauwer zij dat liecle ongeluk- Zij legde haar pen neer en haastte kige voorval van den vorigen avond uit zich de kamer uit. haar hoofd zette, hoe beter, 't Was Elsa was te zeer verdiept in de verkeerd, zoo veel over een man te advertenties, om op te letten. Zij had denken, vooral over zoo'n aantrekke- vaak over tante Christine hooren lijken man als Rönne. Ze moest zorgen, spreken; dat was een zuster van me- dat ze zoo gauw mogelijk van Malarhov vrouw Rönne, wist ze, een weduwe, die wegkwam. Ze zou iederen keer blozen, ergens in Varmland woonde, als ze niet als ze hem zag, zich nooit meer op op reis was. Zij had die dame echter haar gemak voelen in zijn bijzijn. nooit gezien en sloeg dus geen acht Waar zij heen zou gaan, wist zij niet, op de woorden en de verdwijning van maar het zou niet moeilijk zijn, ergens Marit. een betrekking te vinden. Mevrouw Maar terwijl Elsa zich zat te ver- Rönne had al beloofd, haar te zullen bazen over de groote vraag naar huis helpen. houdelijk personeel, zat tante Christine Haar gepeins werd afgebroken door in den salon aan mevrouw Rönne en de komst van Marit en een paar Marit uit te leggen, waarvoor ze kwam. minuten later trad ook mevrouw Rönne „Ik kom eens naar die protégée van de kamer binnen. De twee dames je kijken, Louise," zei ze op haar toonden een hartelijke bezorgdheid voor bondige, besliste manier. „Aan je brief haar, alsof zij invalide was. Elsa voelde te zeggen is 't een wereldwonder." er zich diep door getroffen, 't Was toch „Je. hebt toch teruggeschreven, dat heerlijk, verzorgd en bemind en ver- je al een juffrouw van gezelschap liddf" troetcld te worden 't zou haar oen antwoordde mevrouw Rönne. bitterheid zijn, opnieuw alleen, onbe- „Dat had ik ook. Een heel aardig schermd, de wereld in te moeten. meisje, bescheiden en ontwikkeld en Zij verklaarde echter, dat zij zoo zooIk wist niet beter, of ik was gezond als een visch was, en maakte geborgen. En nu heb ik alles klaar om haar excuus, omdat zij zoo lang was morgen te vertrekken; kamers besteld blijven slapen. in Nice, plaatsen in den trein gereser- ,,'t Kwam prachtig uit, dat je inbed veerd eu betaald, koffers gepakt, plaat- bleef," zei Marit lachend. „We moesten sen op de boot besproken, alles klaar.... ons afschuwelijk reppen vanmorgen." en daar zit ik nu." „Johan moest vandaag vroeg op 't „Wat is er dan gebeurd?" stadhuis zijn, zie je. Twee vergade- „De moeder van dat meisje heeft ringen achter elkaar," legde mevrouw een beroerte gehad. Vanmorgen een Rönne uit. telegram, dat ze onmogelijk van huis „En was Marit heusch op tijd aan_ kon. Toen dacht ik aan je brief; gauw het ontbijt?" vroeg Elsa, met een den wagen voor laten komen, en hier vonkje in haar oogen. zit ik, in de knel, hopend tegen alle „Ik kwam in ieder geval vóór de hoop in. Heb je dat meisje nog hier?' anderen klaar waren," zei Marit. „Da's „Ja, dat wel, maar. al heel mooi voor mijn doen." „Begin nu maar niet te maren. Haal Het gaf Elsa een gevoel van op- haar even hier, dan kan ik eens met luchting, dat Johan niet thuis zou haar praten. Je kunt toch voor haar komen vóór het diner. Zij ontmoette instaan?" hem op 't oogenblik liever niet, en ,,'t Is oen van de beste en aardigste waarschijnlijk bleef hij ook haar liever meisjes, die ik ooit heb gekend. Ik ben uit den weg. Hij zou wel spijt hebben erg aan haar gehecht.' van zijn onberaden woorden van den „Kan ik me voorstellen. Dat weeke vorigen avond, en blij zijn, dat ze hem hart van jou. En Johan is net zoo. een "afwijzend antwoord had gegeven. Hij is toch niet verliefd op haar, hoop Mannen moesten soms tegen zichzelf ik?" beschermd worden; ze had hem oen „Ik zou haast zeggen: was 't maar dienst bewezen, door neen te zeggen! waar. 't Wordt tijd, dat hij trouwt; Nu waren ze meteen quitte. Hij was maar dat geluk schijnt nog niet voor haar van dienst geweest en zij had 't me weggelegd te zijn." hem vergolden. „Geluk! Onzin! Waarom zou hij Ze vleide zichzelf lichtelijk, dat ze trouwen? Hij heeft jou toch?" niet zoo was als andere vrouwen, van „Dat is 't juist," kwam Marit er wie ze wel gehoord of gelezen had. Er tusschen. „Tante Louise verwent hem j waren heel zeker meisjes, die zonder schandelijk. Manx ze wil naar mijn aarzeling „ja" gezegd zouden hebben, goeden raad niet luisteren. Hij had haar een voorname plaats in „Jij bent nogal een mooie om iemand het leven aangeboden, eeu prachtig raad te geven," viel tante Christine huis, een geëerden naam, gemak en uit. „Waarom trouw je zelf niet? weelde en bescherming, en bevrijding „Geen mensch wil me hebben," lachte van zorg en angst. Wat kon een meisje Marit. ,,T\ at u hier voor u ziet. meer verlangen? Elsa had echter andere idealen en Vervolg op blz.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1941 | | pagina 19