EEN MEISJE ONDER VOOGDIJ
HARLEVEUS
HAAR
GOED ZITTEND
SC 'SLIGHT RADlOA'
SERVICE
22
brengt U in
goed
gezelschap
30 SECONDEN
IS VOLDOENDE
Vervolg van blz. 19
den) i-„..„v
Dchoofd
huid neemt de voe
dende bestanddeelen
op Dit voorkomt roos.
Kamt het haar (10 se
conden) en verheugt
u de geheele dag op
een verzorgd uiterlijk.
In de vriendenkring of
aan 't strand, overal zal
een verzorgd uiterlijk u
een uitverkoren plaats
in het gezelschap geven
Goed zittend, levendig
haar is de voornaam
ste voorwaarde.
Marléveux, de alkali-
vrije haarcrème, laat
het haar zijn natuurlijke
golving behouden en
geeft het 'n fraaie glans.
Marléveux tast het haar
niet aan, maakt het niet
vet en werkt roosweren d
Koopt vandaag nog
een tube en past de
„30 seconden methode"
toe. U zult verbaasd zijn
over de uitwerking.
In tuben, fleschjes en
potjes vanaf 50 ct. In alle
goede zaken verkrijgbaar.
-f/coxiucts
MAAK GEBRUIK VAN DE
„Is een halve wildeman," viel tante
Christine haar in de rede. „Maar laten
we er niet omheen blijven praten. Zou
dat meisje in betrekking willen?"
„Ja, dat wil ze graag; tot ze twee
entwintig is."
„En dat zal zijn?"
„Over een jaar ongeveer."
„En wat dan?"
„Dan krijgt ze haarvaders erfenis;
en da's geen kleinigheid, schijnt 't."
„Hm! Dus ze moet een jaar door
komen. Goed, laat haar maar eens
komen. Ik zal wel niet erg in haar
smaak vallen een oude vrouw met
rheumatiek en nog vijftig kwaaltjes
en 't is de vraag, of ze in mijn smaak
valt. Ik houd niet van die volmaakte
menschen."
„U zult best van haar houden, als
u haar hebt leeren kennen," zei Marit.
„Maar of ze van
„Houd je brutaliteiten maar voor je,
Marit," zei tante Christine, maar ze
lachte er bij. „Je moest eens een flink
pak slaag hebben."
„Helpt toch niet," zei Marit. „On
verbeterlijk."
„Ik begrijp ten minste niet, hoe
Louise 't met je uithoudt."
„Tante Louise heeft een hart," ant
woordde Marit, „en ik ga altijd weg,
vóór ik haar verveel. Zal ik Elsa nu
maar eens gaan halen?"
„Ja, goed, maar houd je mond tot
ik haar gesproken heb."
Toen Marit in de bibliotheek kwam,
zat Elsa nog naar het vuur te staren.
„Tante vraagt, of je even in den salon
komt," zei ze. Toen keerde zij zich aan
stonds om en ging Elsa voor.
Elsa betrad den salon, en mevrouw
Stenbock bekeek haar scherp, van het
hoofd tot de voeten. Ze dacht: Dat
valt wel mee. Ik hoop dat ze wil.
Mevrouw Rönne zette den toestand
uiteen. Marit entante Christine zaten
er zwijgend bij. Elsa keek van de een
naar de ander, met groote oogen en een
snel kloppend hart. Daar was plotseling
de oplossing van haar probleem
„Dus," besloot mevrouw Rönne, „hoe
denk je er over?"
„Ik wil heel graag," zei Elsa.
„Dat is dan afgesproken," zei tante
Christine tevreden.
Alleen zult u me wel erg onervaren
vinden, mevrouw Stenbock," begon
Elsa.
„En je zult mij wel erg mopperig
en lastig vinden," antwoordde tante
Christine. „Maar we zullen 't wel
vinden, denk ik."
„Dat geloof ik zeker," zei Elsa glim
lachend.
„Dat is <lan een goed begin. En nu
iets anders; hoe lang zou je werk
hebben, om in te pakken?"
„Had u me gdüw noodig?" vroeg Elsa
met groote oogen.
„Ja, kind, nu meteen. Mijn zuster
heeft vergeten je te vertellen, dat we
morgen met de boot uit Stockholm
vertrekken. Dus nu moot ik zorgen,
dat ik vóór donker thuisben. Ik rijd
niet graag in 't donker."
„0!" riep Elsa uit, lichtelijk ver
schrokken. Ze had minstens op een paar
dagen gerekend, om toebereidselen te
maken. Ze zou veel noodig hebben voor
zoo'n groote reis.
„Je vindt me natuurlijk een ver
schrikkelijke slavenjaagster," zei tante
Christine lachend, „maar 't- kan nu
eenmaal niet anders. De tijd staat
niet stil en treinen wachten niet. Dus
je weet 't. Misschien wil Marit je helpen
pakken."
„Natuurlijk," zei Marit. „Kom maar
mee, Elsa. We zullen tante Christine
eens laten zien, wat voortmaken is."
En gearmd verlieten de twee meisjes
de kamer.
„Tante Christine is een schat," fluis
terde Marit, toen zij samen de trap
beklommen. „Aan haar praten zou je
soms zeggen, dat 't een echte draak is,
mot een spinnekoppenhumeur, maar
zoo is ze heelemaal niet. Als je haar
een beetje kent, zul je echt van haar
houden."
„Ik ben er niets bang voor," zei
Elsa lachend, ,,'t Gaat alleen allemaal
zoo gauw. En ik heb zoo weinig
kleeren, alleen die jij voor me gekocht
hebt laatst. Toen ik van Banerberg
wegliep, moest ik 't meeste achterlaten,
zie je, en later iets laten halen kou ik
niet. Ik zou voor geen geld van de
wereld willen, dat meneer Lund wist,
waar ik ben of waar ik heen ga. Ilc ben
nog steeds een beetje hang voor dien
man."
„Hoef je niet te zijn," stelde Marit
haar gerust. „Geen mensch zal hem
iets vertellen, 't Personeel weet niet
eens, waar je heen gaat, dus al wilden
ze iets uitlaten, dan konden ze 't nog
niet. En kleeren heb ik nog wel voor je.
Maar 't spijt me ontzettend, dat je zoo
opeens weg bent. Tante Louise zal je
wel missen en Jolian ook
Elsa zei hier niets op. En bijna zwij
gend nam ze afscheid, na de lunch. Haar
hart klopte in haar keel en ze kon
nauwelijks zien van de tranen, maar
ze omhelsde mevrouw Rönne en Marit
telkens weer.
En toon zat ze in den auto, met een
heetwaterstoof onder haar voeten en
een warme plaid over haar knieën.
Toen de wagen keerde, zag ze nog
even snel het mooie, oude huis, met
Marit en mevrouw Rönne op de stoep.
Petter stond met een bedrukt gezicht
buiten opzij van het hnis.
„Zoo, dat was dat," zei mevrouw
Stenbock, en daarna bleef het stil.
VEERTIENDE HOOFDSTUK
Er was raadsvergadering, en Johan
Rönne nam eraan deel, maar veel raad
schaffen deed hij er dien dag niet. Hij
zat aan de tafel en deed zijn best, om
aandacht te schenken aan de punten
van de agenda, maar het gewicht, dat
hij in de schaal legde, was zoo gering,
dat hij evengoed thuis had kunnen blij
ven. Zijn hoofd was wazig, zijn gedachten
dwaalden herhaaldelijk af; het beeld van
Elsa Larsson liet hem geen rust. Hij
begreep niet, waarom ze hem zoo sma
delijk had behandeld; waarom ze zijn
aanzoek had afgewezen zonder den
minsten uitleg of verontschuldiging,
heftig afgewezen zelfs en bijna toornig.
Hij was volkomen eerlijk en oprecht
geweest, hij had haar een eerlijk aanbod
gedaan, en op vele manieren had hij
getoond, hoezeer haar welzijn hem tei
harte ging. Dan verdiende hij toch min
stens, dat ze hem vriendelijk en welwil
lend bejegende. Dat ze niet met, hem
wilde trouwen, kon hij hegrijpen. Meis
jes hadden dikwijls zeer romantische
ideeën, en liefde liet zich niet dwingen.
Hij was zeven of acht jaar ouder dan zij,
Vervolg op blz. 24
Knipser ..Lvat niet, Tiaar ik *eb
een goede film Een Schleussner
ADOX Film, Daarmee maak ik
zelfs tegen den avond nog mo
mentopnamen."
Schleussner
werelds oudste fotochemische fabriek
Ongetwijfeld zullen de huisvrouwen,
die vroeger geregeld
SUNLIGHT ZEEP. RADiON.
RINS O. LUX, REXONA EN
LUX TOILET ZEEP
konden betrekken, in deze dagen
weieens voor waschprobiemen Ko
men te staan, waarbij deskundig
advies zeer welkom zou ziin Want
het iinn.engoed moet thans iang
mee gaan en vereischt dus ae
grootste zorg.
Weinu, wend U met met Uw wascn-
probiemen en moeilijkheden bij het
reinigen /an 'Jw huis en /aatwerk
tot ons om advies. Wij verstrekken
dit geheel kosteloos en bezitten een
uitgebreide ervaring op dit gebied.
Adresseer Uw brieven:
SUNUCHT ZEEP FABRIEKEN
VLAARDINGêN, POSTBUS 46
