De laatste grotbewoonster
van tien Sint-Pietersberg
Ze verbleef
fachiig jaar
Aan den westelijken Maasoever, ten
zuiden van Limburgs hoofdstad,
rijst de indrukwekkende Sint
Pietersberg op, die in 't geheele land
bekend is.
Het uiterlijk van den omvangrijken
berg ziet er vriendelijk genoeg uit, met
het kleurige bouwland, de boomen en
aardige huisjes, die soms sprankelen
van zonnelicht. Welk een tegenstelling
vormt dit uiterlijk met het innerlijk van den Sint Pieter!
Aan dr. Blink danken wij een pakkende beschrijving van het inte
rieur, die hij gaf in zijn „Wandelingen door oud en nieuw Nederland"
„Op korten afstand van „Slavante" ligt de toegang tot de
onderaardsche gangen van den Sint-Pietersberg, gevormd door een
arcade van geel-liohtende tufsteen. Sedert eeuwen heeft men hier
langs onderaardsche groeven bouwsteen uit den bodem gehaald en
aldus werd de berg met een kruisnet van meer dan 16.000 gangen en
dwarsgangen in alle richtingen doorsneden! Bij den ingang van de
geopende poort leest jmen
in zwarte letters het vol- nr, u H
gende rijm1 ij; 1 pljwW
„Treed, vorst der schep
ping, treed
Het hart der aarde binnen
En buk gedwee de kruin
Uit eerbied voor deez'
tinnen,
Ternauwernood verlicht
Door 't flikk'ren der flam
bouw
Het geheel van den berg
is somber en eentonig,
al vindt men er ook
aardige bijzonderheden en
De weduwe Blonckers is de laatste grotbewoonster.
aangebrachte teekeningen, waarbij de gids gaarne verwijlt. Daar wijst
hij op handteekeningen van beroemde bezoekers als Napoleon, Walter
Scott, Rossini. Elders vermelden geschriften geschiedkundige herinneringen
aan deze gangenhoe Plinius, de Romeinsche natuurkundige, reeds melding
maakte van het gebruik der hier aanwezige steensoort. In de nabijheid
van den „drup"
werd het portret
aan den wand ge-
teekend, door den
heer Van Vliet,
van den apotheker
Bosquet, die veel
wetenschappelijke
onderzoekingen be
treffende den berg
deed."
Wie een beetje
van sensatie en
griezelen houdt,
kan heerlijk in
den St.-Pietersberg
dwalen en er in
teressante dingen
ontmoeten.
Wijzen we bij
voorbeeld op de in
mergel uitgehou
wen beeltenissen
van voorwereld
lijke dieren, op de
uitgebreide cham-
pignon-kweekerij -
en, waarover Pano
rama 'n uitvoerige
reportage bracht,
op de vleermui
zen, die er over
winteren.
Thans maken we
van een andere
bijzonderheid ge
wag: De laatste
grotbewoonster
Vroeger groeven
de menschen een
gat in de mergel
Een, geit zorgt voor de melk-
voorziening.
De huishoudster zorgt voor
een bakske koffie. De kast
op den achtergrond sluit
het woonvertrek van de
bergplaats af.
De sobere ingang van de grotwoning in den Sint Pieter
te Maastricht, waar de laatste grotbewoonster meer dam,
tachtig jaar verbleef.
