Indanih^c 4 I i) Altijd vroolijk en vol van kleur. 15 niet altijd spoedig verdween mag blij- stijf ingezwachteld als hij was, van hand ken uit 'n werk van W. D. Hooft (1634), "tot hand en werd naar beliooren gepre- waar we lezen: „De kraembewaerster zen en vertroeteld. Het spreekt van wasser in kuijs wel twalif weeeken." zelf, dat in de koopmanshuizen der U weet het, als een jubilaris in de Gouden Eeuw bij deze gelegen- krant besproken wordt en 's mans heden een groote praal werd ten toon geboorte komt ter sprake, vernemen we gespreid. veelal, dat zjjn wieg daar of daar gestaan „Fijn lijnwaad, tafel, marmrevloer, heeft en, wordt de journalist lyrisch, Vergulde scliaalon, pariemoor, dan komt de bakermat er aan te pas. Juweelen en haar rijkste saaken Wat was nu zoo'n ba kermat, een meubelstuk, dat in den loop der eeuwen in onbruik raakte, doch waaraan de herinnering in onze taal bleef bewaard? net antwoord geeft de op nevenstaande bladzijde afgedrukte gravure. U ziet daal de baker met het borelingske, vlak voor het vuur geze ten in een soort rie ten mand. Een be hulpzame buurvrouw reikt de „bakerspel den" aan, terwijl de geluk kige moeder uit haar bed toekijkt. Op den achter grond is het doopmaal in vollen gang; u kunt aan nemen dat ons voorgeslacht bij dergelijke gelegenheden zich niet onbetuigd liet! Een ingebakerd kind, naar een gravure van C. van de Passé. Het zonder- en datum In d'oogen van besoek te blaaken," heet het van een kraamvisite in Six van Chandelier's „Poësy" (1657). Aan een oud ge bruik, dat'vooral in Friesland in zwang was, herinnert een fraai Btuk zilver smeedkunst, dat door enkele families met trots wordt bewaard de geboortelepel. In het Friesch Museum te Leeuwarden kunt u een prachtige col lectie van deze lepels be wonderen, alles handwerk der beroemde Friesche zil versmeden. Meestal bevat ten deze lepels den ge- graveerden naam van den doopeling en tevens plaats van geboorte, zoodat ze linge, rieten gevaarte intusschen is de vaak waardevolle aanwijzingen geven veelbesproken bakermat, waarbij meest al ook een van hetzelfde materiaal ge vlochten wieg hoorde. aan den stamboomvorscher. De steel wordt bekroond door figuurtjes: de afbeelding van een heilige, een voor De baker had uiteraard de taak het stelling van geloof, hoop en liefde enz. kind „in de luren te leggen", d.w.z. de luiers. Is het niet wonderlijk, Latere exemplaren toonen ook molen tjes en dieren. Er zijn enkele zeer oude dat deze noodzakelijke behandeling exemplaren bewaard geblevente Sneek nog steeds in onzen woordenschat voort leeft, al heeft „in de luren leggen" alleen nog maar een overdrachtelijke beteeke- nis. Bij die luren bleef het overigens niet het kind moest worden ingebakerd. Onze hedendaagsclie moeders zouden raar opkijken als zij zoo'n „bakerkindje" vond men een lepel uit de zestiende eeuw. Ze bleven tot ver in de vorige eeuw in zwang en thans wordt door enkele kunstzinnige zilversmeden de oude traditie weer nieuw leven gegeven. Het schenken van een geboortelepel aan het jonge kind had symbolisch de te zien kregen: het arme wicht werd beteekenis. dat de gevers - peter en geheel ingebundeld tot een soort pakje, meter zich verbonden te zorgen, waar alleen het hoofdje uitstak. En dat him pupil, ook als de ouders bp feestelijke gelegenheden werd het bovendien nog gehuld in kant, ge zwegen nog van enkele lagen dik „cruijnmutsjes, flepmutsjes en va derliefjes". Trouwens, de zonderlinge methode om de kinderen zoo uitbundig voor 't behoud van dë Friesche taal - mochten overlijden, steeds te eten zou hebben. Dat de geboortelepel soms ook practisch nut, had, bewijst het verhaal, dat dr. Joost Halbertsma een dei- befaamde gebroeders, die zooveel deden uit te dossen, bleef ook in later tijden in zwang. Onze eeuw komt de eer toe het kind eindelijk een eenvoudige dus gezonde schonken. doet in de verzameling „Rimen en Toen hij namelijk in 't begin van de kleeding te hebben ge- vorige eeuw uit Friesland naar Holland reisde, waar hp studeeren zou en daar voor 't. was in den Fransehen tijd een pas noodig had, kon hij dit document slechts krijgen op ver toon van zijn doopbewijs. Dit bewijs Een feestelijke gelegenheid, waarbij de aldus opgedirkte baby bewonderd werd, was de kraamvisite. Zoodra de jonge moeder weer sterk genoeg was had de jonge Halbertsma niet, want om drukte te verdragen, kwam de tijd hij was doopsgezind en zou dus eerst van het „vanden", een oud woord, dat oorspronkelijk de beteekenis van „zie ken bezoeken" had en nog lang het begrip „een kraamvrouw bezoeken" uitdrukte. De „vandende" vrouwen buurvrouwen en familieleden lieten zich de kandeel goed smaken en jonge reiziger kreeg zijn pas! onderwijl ging de jonggeborene, zoo op lateren leeftijd gedoopt worden In dit moeilijke geval bracht de geboortelepel, waarin stond vermeld dat hij 23 October 1789 geboren was. uitkomst. Het stuk zilverwerk werd als wettig document aanvaard en de Mevr. de Wijs te Raad zegt Hoe schitterend, de kleurenweelde der teere vlindervleugels, maar ozoo teer en snel vergaan! Ja, de dartele vlinder is óók het symbool van onbestendigheid. Zorg, vooral in tijden van materiaal-schaarschte, dat de kleurenweelde, waar U zich mee om geeft in huis en kleeding, ten volle bestand is tegen nadeelige invloeden van zon, wasch en weer. Koop Indanthren-stoffen, dan heeft U de zekerheid, dat zij tot het laatste draadje hun mooie kleur behouden, want Indan thren-stoffen, ook van kunstzijde of cel wol, zijn onovertroffen zonecht, wasch- echt en weerecht. Let er dus bij het koopen op, dat de stof onder staand merk draagt. NAAM AfOONPL. I De kwaliteit van I Indanthren big ft altijd gelijk,want de vergevorderde kleurstoffen industrie is ge heel onafhanke lijk van den aan voer van overzee. Een fraaie geboortelepel met inscriptie uit 1817. Typeerend voor deze tepels is de ..gevlochten" steel, bekroond door een figuurtje. (Eigen foto)

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1941 | | pagina 15