O
EEN MEISJE OUDER VOOGDIJ
Castella
tandpasta
kent geen
^onbereikbare
plaatsen" meer!
Castella
yny^uHGiA
RHENEN
IN EEN WELDADIG
RUSTIGE OMGEVING
"NÉÉ
fchuimende TANDPASTA
IS
ligt het dierenpark op den
Grebbeberg als een paradijs.
De dierencollectie is weer
compleet; ook de laatste
sporen van den strijd zijn
uitgewischt.
Gun U zelf eens een dag
van heerlijke ontspanning.
Ga naar het
Dierenpark in de Natuur
OP DE GREBBE BERG
Caié-resiaurant in hei park
PARFUM EAU de cologne «zeep
LOTION'CBEME* POE DEP'SHAMPCC
BRILLANTINE SCHEERZEEP
VAN
VERVOLGVERHAAL DOOR AAGE BORKLAND
KORTE 1NIÏOUD VAN HET VOORAFGAANDE: Heel Stureholm. een dorpje in de
omgeving van Stockholm, is in rep en roer. Elsa Larssnn is plotseling nit huize Danerlierg. de
woning van haar voogd. Erik Lund, verdwenen zonder eenig sjioor aehter te laten. Johan
Rönne. de vredereehtor van Stnrcholm, die. het nahij gelegen buiten MiUarhov bewoont, noch
zijn moeder vertrouwen Elsa's voogd en daarom gaat Johan een speurtocht ondernemen te
Stockholm, waar hij ontdekt dat Karl Larsson zijn dochter Kisa een vermogen van bijna één
ndllioeu kronen heeft nagelaten, dat door Erik l.ninl wordt beheerd. Rönne vraagt zijn vriend
Ivar Olby, een scherpzinnig advocaat, om raad. Na verloop van eenige maanden, waarin alle
nasporingen vruchteloos zijn, ontvangt Johan Rönne een brief van Elsa: zij wortit verdaeïit van
diefstal en is in arrest gesteld. Rönne, wiens belangstelling voor Elsa Earsson tot ïiofde is
gegroeid, vertrekt terstond naar Stockholm en stelt alle pogingen in het werk Elsa nit de
gevangenis te redden. Tijdens het verhoor van den politierechter wordt het. complot, waarvan
Elsa liet slachtoffer dreigde te worden, ontsluierd en Elsa wordt terstond in vrijheid gestold.
Mevrouw Rönue neemt haar mee naar Milarhov. waar Marlt Anders, een nichtje van Johan
Rönne, komt logeerrn. Den dag, nadat Johan op ontactische wijze Elsa ten huwelijk vraagt (hij
vergeet eenvoudig te zeggen dat hij haar liefheeft) en daarom wordt afgewezen, verschijnt "n
zuster van mevrouw Rönue ten tooneele, tante Christine; zij neemt Elsa terstond in dienst als
juffrouw van gezelschap en reist nog denzelfden middag met haar af naar de Riviöra. Erik
X.und zint op nieuwe plannen, teneinde Elsa tot een huwelijk met hem te dwingen. IvarOlhy
heeft ontdekt, dat ook lailld naar de Rivièra vertrokken is. Hij raadt, zijn vriend Rönne
aan Elsa na te reizen, ten einde haar zoo uoodig te besehermen. Elsa is door Erik Eitnii
in een val gelokt.
Toen heb ik haar naar 't. huisje van
Henri Due gebracht. Ilij was in
zijn tuin en wij gingen er in. ITenri
liet haar zijn bloemen en zijn tomaten
en druiven zien, en zijn kippen. Toen
kwam madame aan de deur, en die
vroeg, of de juffrouw niet even binnen
wou uitrusten en een glaasje limonade
drinken. We gingen samen paar binnen.
Ze vond het een leuk huisje, zoo tegen
de rots en onder de rots. Ze wou de
achterkamer ook wel eens zien. Toen
een klein duwtje, en ze zat er in. en ik
had de deur dicht en op de knip."
„En ben je toen weggegaan?" vroeg
Lund haastig.
„Niet dadelijk," antwoordde Jules
grijnzend. „Ik moest eerst twee vakjes
uit de deur hakken, ziet u, voor 't licht
en de ventilatie. Ze kwam met haar
gezicht voor 't eene gaatje en toen sloeg
ze aan 't praten."
„Ja?" zei Lund ongeduldig. „Wat
zei ze?"
„Ze was natuurlijk hang. en kwaad,
verschrikkelijk kwaad. Ze won weten,
wie ik was, en wat het allemaal moest."
„En heb je 't baar uitgelegd?"
„Ja zeker. Ik heb gezegd, dat ze
nergens bang voor hoefde te zijn; haar
voogd wilde, dat ze vriendelijk behan
deld zou worden, zei ik, en hij was over
gekomen om naar haar huis terug te
brengen, want ze was weggeloopen en
daar bad ze 't reeht niet toe."
„En toen?"
„Ik moest zeggen hoe u heette, maar
ik zei. dat ik dat niet wist. Toen vroeg
ze hoe u er uitzag, en ik zeiklein en dik,
en een plat. kaal hoofd. U kreeg haar
toch niet mee terug naar Zweden, als
zij zelf niet won, zei ze. en toen heb ik
gezegd, dat ik daar niets mee te maken
had, maar dat u morgenavond zou ko
men om met haar te praten en haar te
vertellen, hoe de zaken stonden, en dat
ii dan bij haar bleef, tot ze gewillig mee
won gaan."
„En wat zei ze toen?"
„Nou, meneer, ze lachte. Ze gierde 't
uit. Een ding moet ik zeggen: er zit
pit genoeg in. Maar u zult wel weten,
hoe n haar aan moet pakken."
„Dat zon ik denken! Ze zal wel onder
vinden, wie den sterksten wil en den
sterksten arm heeft," zei Lnnd niet een
kwaadaardige grijns. „En ben je toen
weggegaan?" vroeg hij na een korte
stilte.
„Ja. een paar minuten later. Maar
madame was erg kwaad en die begon ook
nog nil te pakken."
„Kwaad? Waar zon die kwaad 0111
zijn?"
„Ze luid er op gerekend, dat n vooruit
betalen zou."
„Hoe haalt ze 't in haar hoofd,"
pruttelde Liutd. „Ik betaal demenschen
als ze hun werk gedaan hebben."
„Ik heb gezegd, dat ze niet bang
hoefde te zijn, dat u heusch wel betaal
de."
„Natuurlijk lietaal ik wel," bromde
Lund. „Haar, en jou ook. Ik lioud
altijd mijn woord."
„Gelukkig," zei Jules. „Mag ik mijn
portie dan maar meteen hebben?"
„Wat een haast!" zei Lnnd. „Wat
heb ik voor waarborg, dat je de waar
beid hebt gezegd? Dat wil ik eerst nop
even zien."
J ules sprong met fonkelende oogen op
„Durft u me soms voor leugenaar uit te
maken?" riep hij uit. „Heb ik soms geen
acht dagen verknoeid met afwachten en
uitkijken? Als ik had willen liegen, had
ik 't den eersten of tweeden dag wel
gedaan. Ik heb mijn werk gedaan, dus
nu komt u over de brug, of. Hij
maakte den zin niet af, maar wat hij
verzweeg, zeiden zijn oogen.
Lund haalde onwillig zijn portefeuille
te voorschijn en telde het overeen
gekomen bedrag uit. „Zooals je ziet,
heb je me totaal in je macht, Jules," zei
hij met een koud lachje.
„En u bent volkomen veilig." ant
woordde Jules. „Ik kom 11 morgen
avond afhalen, en dan zult u zien, dat
Jules Bartelot. ook een man van zijn
wóórd is."
Den volgenden avond kwam Lund
voor de tweede maal te Nice. Hij had
een ellendigen dag achter den rug. Ilij
was oj) van de zenuwen. Als een dief
sloop hij de straten door, en zijn hart
klopte zoo wild. dat het zijn ademhaling
bemoeilijkte. De gedachte, dat de
overwinning nahij was. wond hem op.
Ilij had er zoo lang op gewacht. En toch
werd hij gekweld door vage voorgevoe
lens van onheil. Nog had hij zijn doel
niet bereiktwas de overwinning
wel zeker? Tot nu toe verliep alles naar
wensch cn naar plan. Alles was goed
gegaan. Elsa zat veilig achter slot. Wat
had hij te vreezen?
Toch bleef hij vreezen. Elsa was niet
meer het angstige, bedeesde meisje, dat
gevlucht was van Banerberg. Dat had
hij alleen al gemerkt aan haar gang en
haar liomling, toen hij haar een goede
week geleden had gezien. Zij was sterker
en meer zelf bewust. Negen of tien muan-
den lang had zij zichzelf door het leven
geslagen, zelf haar moeilijkheden over
wonnen, en tegenspoed had haar ge
staald. De overwinning leek hem niet
meer zoo zeker als vroeger op den dag.
En toch moest hij winnen. Als hij nu
niet slaagde, was hij verloren. Hij wilde
aan geen mislukking denken, want die
beteekende niet alteen armoede, maar
ondergang en schande.
Eindelijk, onder een lantaren, zag
hij het gezicht van Jules voor zich. Hij
slaakte een langen zucht van verlich
ting. Nu hij Jules bij zich had, keerde
zijn moed gedeeltelijk terng.
Onvolledige
mondverzorging
afgedaan
De kleine hol tenen plooien
van het gebitdat waren
tot nog toe „onbereikbare
plaatsen". Castella tand
pasta bevat ile wonderlijke
nieuwe stof I'erldon, die
met duizenden schuimbol
letjes, niet grooter dan «Ie
punt van een naald, ook
de allerkleinste holten in
tens reinigt!
De eenige tandpasta
met PERLDON
35 CT. PER TUBE
Weer zoo'n goed
D^BBELM^N-product!
