Vasenol
qjDnnr koude en verkoudheid
fVULU dreigen.beschermen
meermt'd*9
Verkrijgbaar bij Apothekers en Drog>£en^30en-^
Het pioenroode gezicht van monsieur Monsieur Bontieu klopte beschroomd
Bonticu werd bij deze aankondiging aan de huisdeur van den apotheker-
niets bleeker. Nog steeds glimlachte hij, veearts. Er verscheen een hoofd buiten
een zeer droef lachje. een raam.
„Ik waardeer het hijzonder," zei hij, „Wie is daar?" vroeg een snibbige
„dat monsieur Pantan zooveel moeite stem.
doet, om mij ter wille te zijn, maar hij „Ik. Bonticu. Ik wou monsieur Fan-
is helaas niet volledig op de hoogte van tan spreken."
de feiten. Door een bijna onvergefelijke „Kom je om te vechten?"
onachtzaamheid heb ik nagelaten mon
sieur mede te deelen, dat ik niet van
één kind, maar van twee kinderen vader
was geworden. Tweelingen, messieurs.
Wilt u ze zien?"
,Nee, dat niet
„Bah! Waar wek je me dan voor zoo
laat, met zoo'n kou?"
„Voor familiezaken, monsieur," zei
Bonticu bibberend. „Voor een zeer
Het gezicht van monsieur Pantan dringend geval."
was verwrongen van een toorn, stuitend „Heeft monsieur misschien een wees-
om aan te zien. Hij beet op zijn lip en huis geadopteerd?" vroeg Pantan. „Of
balde zjjn vuisten. negen oude tantes in huis genomen?"
„We zijn nog niet uitgepraat!" bul- „Nee nee, monsieur, 't Is iets heel
derde hij. „Nog lang niet, monsieur! Ik ernstigs. Anastasie. Zeze ligt op
adopteer direct nóg een kind!" sterven."
Op het, middaguur van den volgenden ,,'t Spijt me zeer, maar ik kan niet
dag liepen drie mannen ernstig door de voor slippendrager gaan spelen," ant-
Rue Victor Hugo en betraden zij nog woordde monsieur Pantan. en hij maak-
ernstiger den winkel van monsieur Bon- te aanstalten om het raam te sluiten,
ticu. Monsieur Pantan nam het woord. „Misschien wil monsieur één oogen-
„De adoptie is geschied," vertelde blikje wachten," riep Bonticu. „U kunt
hij. „Hier zjjn de papieren. Ik heb óók haar redden."
een vrouw en drie kinderen. Zullen we „Ik haar redden?" Pantan zei het op
morgenochtend vroeg de zaak afhande- een toon, alsof hij 't een heerlijk onzin
nig idee vond.
„Ja, ja. ja!" riep Bonticu, zich vast
klemmend aan een stroohalm. „U al
len?'
Monsieur Bonticu keek met een spijtig
lachje op uit zijn boekhouding.
„Ik zou graag willen, zei hij, „maar leen. Ze heeft de Perigordsche pip.
het kan niet."
monsieur. TT moest eens weten, hoe 'n
„Kan niet?" galmde monsieur Pantan pijn ze lijdt.'
hem na. „Ze zal niet lóng pijn meerlijden," zei
„Nee," zei monsieur Bonticu neer- Pantan koel.
slachtig. „Gisteravond is mijn bejaarde Bonticu had een snik in zijn stem toen
schoonvader bij me in komen wonen, hij zei:
Dat is een zware verantwoordelijkheid „Ik doe een ernstig beroep op mon-
te meer, monsieur. sieur. als sportsman. om haar
Even keek monsieur Pantan verbluft; te redden."
toen stiet hij uit, met een blik van inge- Monsieur Pantan, achter het raam,
houden razernij: scheen na te denken.
„Ik heb óók een ouden schoonvader!" „Ik doe een beroep op hem als dokter.
Hij sloeg de winkeldeur achter zich De eer van zijn beroep eischt
dicht. „Ik heb u heel wat te verwijten,
monsieur," kwam de stem van Pantan,
Als gewoonlijk ging monsieur Bonticu „maar als u een beroep op me doet als
dien avond naar het fraaie en smette- sportsman en als dokter, kan ik niet
looze stalletje achter zijn kantoor, om weigeren. Whcht maar even."
te kijken, of de trots van zijn hart, Anas- Het raam sloeg dicht en ongeveer een
tasie, niets te kort, kwam, en even met minuut later kwam monsieur, haastig
haar te praten, en haar een stukje truf- min of meer aangekleed, naar buiten,
fel te geven, ten einde er den smaak in Zwijgend liep hij met zijn vijand mee,
te houden. Maar nu trof hem een schrikdoor de duisternis, naar de sponde' van
ze lag op haar zijde zachtjes te kreunen, de doodzieke Anastasie. Toen monsieur
Met moeite en gierend haalde zij adem, Pantan daar eenmaal was, vergat hij
en in haar vriendelijke, blauwe oogen alle persoonlijke omstandigheden, om
stonden de tranen der smart. zich ernstig te wijden aan zijn werk.
Monsieur Bonticu stelde vlug een „Warm water. Eenige emmers," be-
onderzoek in. Met zijn groote ervaring val hij. „Olijfolie en watten."
in alle dingen, die het varken betroffen, „Jawel, monsieur."
ontdekte hij spoedig, dat hij te doen had Met bevende handen droeg monsieur
met een acuten aanval van een zeld- Bonticu de gewenschte artikelen aan, en
zame maar gevaarlijke ziekte, ter plaatse hij bleef om Anastasie heen waren, om
bekend onder den naam Perigordsche haar zachtjes toe te spreken, te kalmee-
pip; en hij wist maar al te goed, dat bin- ren, en troetelnaampjes toe te voegen,
nen weinige uren op dien aanval de De apotheker-veearts werkte hard. Hij
dood zou moeten volgen joeg het dier den inhoud van een groote.
Hij leunde slap tegen den muur en zwarte flesch door de keel. Hij zalfde hel
sloeg zijn handen aan zijn gloeiende met olie, water en raadselachtige goed-
v oorhoofd. Er was maar één man op jes. Kortaf gaf hij zijn concurrent be
de heele wereld, die haar genezen kon. velen.
En die man was Pantan, de veearts.
Zijn „Elixir Pantan", volgens eigen
geheim recept vervaardigd, was het
eenige middel tegen de gevreesde kwaal.
Binnen de gewonde ziel van den
zwaar getroffen Bonticu worstelden
trots en liefde. Zichzelf te vernederen
voor zijn mededingerhij moest er
„Wrijf haar buik."
Bonticu wreef met kracht.
„Trek aan haar staart.."
Bonticu trok.
„Masseer haar pooten."
Bonticu masseerde tot hij stond te
hijgen.
De glans keerde weer in de oogen van
niet aan denken. Hij zag den hoonlach Anastasie, de rose tint in haar bleeken
al op het olijfkleurige gezicht van snoet; zij hield op met huilen. Mon-
monsieur Pantan; reeds hoorde hij sieur Pantan kwam glimlachend over-
diens weigerende woorden striemen, eind.
Anastasie jammerde van de pijn. Hij „De crisis is voorbij," sprak hij. „Ze
hield het niet uit. Hij gaf zichzelf een gaat niet dood. Wat blikslagers...."
klinkenden slag van vastberadenheid
op zijn borst. Hij greep naar zijn hoed. S/of op blz. 11
Oh, heerlijke onverschilligheid I
Het is immers vacantietijd en dan mogen we
allen een poosje onverschillig zijn. Behalve
wanneer het de film betreft, waarmede U de
dikwijls zoo sterk uiteenloopende vacantiegenoe-
gens vastlegt. Neem dan Yoigtlander Bessapan,
de film die alles kan, die zéér fijnkorrelig, zéér
snel en voor alle kleuren gevoelig is. Vooral deze
laatste eigenschap is buitengewoon belangrijk.
Ook ais Kleinbeeldfilm verkrijgbaar.
Gelukkig de man-met Besstagan I
FIJNKORREL FILM
Gezonde kinderen, gelukkige moeders! Hef
vethoudend VASENOL Wond en Kinder
poeder beschermt de leere huid betrouw
baar tegen verwondingen
en prikkelingen.
