r
ft©
■die heeschheid het spreken
belet.helpen
Dit ziet men
natuurlijk niet!
WEEKTIP VOOR DEN GROENTETUIN
DE FREULE VAM DEM
KRAAYEMBURCHT
(„.i..hij Apothekers en Drogisten f- 30en-.50
9
Door zulke dingen, peinsde hij, toen
hij de schuldigen had heengezonden,
wordt een menscli oud. Klachten over
't eten.een kwajongen die zijn heen
breekt. en sinaasappels, die 't, heele
schip op stelten zotten. Sinaasappels!
Hij dineerde alleen dien avond; hij
was niet in de stemming, om met passa
giers te praten; en toen hij klaar was,
verdiepte hij zich weer in zijn zoestroo-
mingen en winden.
De steward koek vroolijk, toen hij zijn
scharen en kammen neerlegde.Behalve
hofmeester was hij ook barbier op de
Kijkduin, en met dat bijvak verdiende
hij een aardig extra-inkomentje. Den
volgenden dag zou hot schip in Kaap
stad aankomen, en kwamen er een
massa groote hoeren aan boord, en dan
moest kapitein Arend er op zijn best
uitzien.
„Dat hebben we weer zoowat achter
den rug, meneer," zei de steward, ,,'t. Is
een heele trek, zonder tnsschenhaveus."
„Ja, dat is't wél," gaf kapitein Arend
toe. Tïoe lang was het geleden, dat hij
op zijn brug had staan kijken naar den
loods, die wegvoer? Een eeuw geleden
leek 't hem. Hij had veel doorgemaakt,
hij was er aan gewend geraakt, veel te
doen. Hij voelde zich onder, kalmer,
ontzaglijk veel wijzer. De eerste reis als
kapitein was vanzelf een heele inspan
ning, dat kon niet anders, maar hij had
nu liet gevoel, dat hij één van ziel en
zinnen was met al die andere kapiteins,
die de zeeën bevoeren. Zij wisten, zij
kenden het allemaal. Ja, zij kenden het
en hoe!
Hij dacht terug aan die eerste dagen,
toen hij zoo opzag tegen zijn taak, en
zich zoo eenzaam voelde. Hij dacht aan
de sloopondo uren in do mistbank, hot
randje van den ondergang, waarop <le
Kijkduin mét do San Pedro gezweefd
had, en aan dat hachelijke werkje met
dat gebroken been. De zorg voor de
bemanning, de zorglijke vaart, de
storm, die twee sloepen van de Kijk
duin had weggespoeld en een matroos,
helaas. Maar 1111 was hij er doorheen.
Morgen lag hij voot anker en. en
kwamen er allerlei zakelijke beslomme
ringen.
Zoo zon de eene reis op de andere vol
gen, met de eindelooze. taaie inspanning,
waarin een man gestaald word of gebro
ken; waar hij mettertijd grimmig ge
duld door moest krijgen en kracht. Hij
knikte. Op de brug boven hem hoorde
hij zijn stuurlui lachen om een grap; zij
dachten luchthartig aan passagieren,
aan meisjes. En weer stak hem de spijt.
Vooruit maar. Die tijd was geweest.
„Klaar om te scheren, meneer?" zei
de steward, en zachtjes drong hij het
hoofd van den kapitein neer. Toen stond
hij even stil, en hij lachte, iétwat ge
dwongen.
„Nou, meneer, da's ook iets! U hebt
al heel wat grijze haren. Die had ik nog
nooit gezien."
Kapitein Arend voelde zich geschokt,
toen hij de opmerking van den steward
begreep. Grijze haren? Onwillekeurig
hief hij zijn hand op en raakte hij zijn
slaap aan, en terwijl hij dat deed viel
het. licht op zijn mouw. Hij keek naar
wat daar glansde, stil even en ernstig,
en toen kwam er een lachje 0111 zijn
mond. Je kreeg niets voor niets. Vier
gouden strepenen grijze haren.
„Neen, steward," zei hij eindelijk, met
gelatenheid in zijn stem, „dat begrijp ik.
Die zult u nog nooit gezien hebben."
De tomaten dragen reeds flinke vruchten.
Zoo hier en daar hebben ze de grootte
van een klein ei bereikt. Nu breekt een ge
wichtige periode aan, namelijk de tijd, waar
in de vruchten gaan afrijpen. Zon en warmte
zijn van invloed, maar toch kan men het proces
bekorten, en dit is, gezien het dalen van de
naehttemperatuur, geen weelde. De planten
zijn alle op één stam gehouden, zonder ook
maar Pén zijscheut. liet aantal vrucht-trossen
is niet grooter dan drie. Dit alles geschiedde
om zeker te zijn, dat de vruchten een behoor
lijke grootte zouden krijgen. Om het rijpings
proces te bekorten snijdt men de bladeren voor
de helft weg. Men snoeit dus de helft van elk
blad, dit is dus van het assimileerend weefsel,
weg. Do plant neemt nu door haar wortels veel
meer voedsel op dan ze door haar restecrend
blad uit de lucht kan opnemen. Deze overmaat
van bodem voedsel (zouten) bespoedigt liet
rijpingsproces. Bovendien krijgt ook de zon
'11 grooteren invloed op de ruohten, want deze
komen nu geheel te voorschijn, daar de helft
van het blad is weggesneden. De komkommer
verkeert in dezelfde omstandigheden. Ook hier
zijn flinke vruchten tc bewonderen. Als zich
aan een stengel een vrucht heeft gevormd, nijpt,
men één blad verder de scheut in. Aan één
stengel kan zich dus nooit meer dan één kom
kommer ontwikkelen. Aan deze planten treft
men geel gespikkelde bladeren aan. Deze zijn
aangetast door bet spint, een insect, dat al eens
eerder beschreven is. De aangetaste bladeren
worden zorgvuldig afgesneden en verbrand.
Vocht is het goed werkende en uiterst gocd-
koope bestrijdingsmiddel. De snoeircgcl, die
voor de komkommer geldt, is ook van toepas
sing op de eetbare kalebas, zoodat deze twee
over één kam worden geschoren. Nu het ge
regend heeft, komt het onkruid overal weer tc
voorschijn; wieden, schoffelen en hakken zijn
nuwecr aiiii de orde van den dag. Hé t uitplanten
van winterandiivie en boerenkool gaat op liet
vrijkomende land regelmatig verder. Steeds
wordt elk hoekje volgeplant, zoodat straks
niets anders op het veld staatdan kool, boeren
kool en andijvie. Van de zonnige dagen kunnen
we profiteeren door sperzieboonen tc laten
drogen. Men plukt goed groene en malschc
bonnen en rijgt die aan een draad, waarna men
ze in zon en wind laat drogen. Zijn de peulen
aan de plant reeds geel geworden, dan komen
zc niet meer voor droging in zijn geheel in aan
merking. Men kan dan onkel de boon door
verdere droging geschikt maken voor winter
provisie. Do peul van zoo'n aan de plant afgc-
rijpte vrucht is veel te taai geworden, zoodat
deze van den winter door koken nooit zacht is
te maken.
M. T. STEG KM AN
Flelga van Westen borgh was een schoonheidmaar zij was tevens koppig en
opgegroeid in een ouderwetschen geest. Vandaar dat zij zich, evenals haar
vaderscherp er tegen verzette, dat over het grondgebied van het kasteel een
moderne autoweg werd aait gelegd, die het dorp uit zijn isolement zon ver
lossen. Jaap Saaltinkeen ingenieur van Rijkswegenbomvstak zijn meening
over de freule niet onder stoelen of banken,
maar pas toen de autoweg baron van Westen
borgh het leven redde, bekende Helga haar
ongelijk. En gelukkig was het toen voor haar
nog niet tv laat
Dc roman „De freule van den Kraayenburcht" ver
schijnt volgende week in do populaire serie „Avonduur-
lectuur". Prijs TG et. Verkrijgbaar bij Onze kantoren,
bezorgers on agenten. Toezending per post geschiedt
alleen na overschrijving van het bedrag, verhoogd
met 21/? cent por exemplaar voor portokosten, op
postrekening 112700 of na ontvangst van postwissel.
ylM
per flacon fl L10
in alle apotheken
Nedeilandsch Octrooi Nr. 48463.
Fieri oude Heer is té verstandig otn zóó met z n schoenen
om te springen hij weel hoeveel de schoenen do*tr doi
geuoethal te lijden hebben. I hulden de jongeren óók maar
zooveel inzicht in de ..schoenen positie
Wij - ouders - moeten hen er dus goed op wijzen, hoi
schuarsch de schoenen nwftienteel zijn Wij moeten hen op
het hurt drukken, véél zuiniger te worden op hun svhoeisij.
zelfs wanneer zc Robinsons drogen
Yo. 6 run Je
Spaar-Uw-schoenen"-scne mn
