Inriartihre waar "^Z^Aeidts mee,mdp^ is,beschermen v. WEEKTIP VOOR DEN GROENTETUIN In de serie Avonduur-leciuur verschijni: DE LIEFDE AAA EEA AVOATURIER X Sierlijk en kleurvol als de hagedis. Verkrijgbaar bij Apothekers en Drogisten t-30en-' 9 Aan de aardappels was nu niets meer te doen. Er kon geen enkel bezwaar tegen bestaan om de tafel te dekken; behalve dan, dat het hoogst bedenkelijk was om op de uitnoodiging van zoo'n onguur individu in te gaan. Een zigeu ner. Een wilde. Een krankzinnige. In een overall. Met een vieze pijp. En een goed profiel. In de verte blonk en gloeide het verlaten autootje in de zon, en de hei was even leeg als haar maag. Ellei*dekte de tafel, en merkte verontwaardigd op, dat hij al twee stoelen en twee borden had klaargezet. Er verliep een kwartier in volslagen stilte. Hij kookte de boonen en bakte de eieren, en zij ontdekte bij zichzelf een talent voor het onderhouden van een vuurtje. Toen kon de maaltijd opgediend worden. „Ik heb," vertelde hij, „een slechte gewoonte overgehouden uit de burger maatschappij." „Eén maar?" informeerde zij. Het is verwonderlijk, wat honger en ontbering met een menseh kunnen doen. Haar stem klonk bijna vriendelijk. „Eigenlijk twee," bekende hij. „De eerste is dat ik me scheer, de tweede dat ik me opknap voor het eten. Dus als u het zaakje nog een paar minuten warm houdt. Hij verdween in den wagen, en Ellen deed haar best alles warm te houden. Hij was natuurlijk een hoogst onaange naam individu, bedacht zij. Onbeschaafd en eenigszins vrijpostig; maar deze maaltijd leek niet slecht, en een zekere mate van gastvrijheid betoonde hij zon der twijfel wel. Zij besloot, hem ruim te beloonen, waarbij dan echter voorwaar de zou zijn, dat hij vanavond nog even die vijfentwintig kilometer heen en terug liep om hulp voor haar te halen. Dat wil de zij hem ook zeggen toen hij weer te voorschijn kwam, maar het lukte haar niet. Niet, dat hij vlug even een smoking had aangeschoten, dat zou te verbazing wekkend geweest zijn, maar met een lichte flanellen pantalon, een schoon shirt en gekamde haren zag hij er vreemd genoeg uit om haar met stomheid te slaan. Hij leek niet meer op een wilden zigeuner, hoogstens nog op een aardigen jongeman, dien je in een two-seater en niet in een woonwagen zou verwachten aan te treffen. „Mij bevalt die overall beter," legde hij bescheiden uit, terwijl hij ging zitten, „maar dit verleent meer aanzien en waardigheid. Eet smakelijk. Mag ik u het ei opdienen?" In plaats van over een belooning te praten vroeg Ellen, na eenige minuten stilte, hakkelend: „En. en wat moet ik nu doen?" „Tja," antwoordde hij peinzend. „Tot nu toe heb ik u nog geen anderen raad kunnen geven dan terug te wan delen. Nog wat boontjes?" „Dank u." Zij glimlachte, voor het eerst sinds een heelen dag, en zij stelde met verbazing vast, dat hij er in dien overall eigenlijk gezelliger uitzag. „Ik weet niet of het eenig verschil voor u maakt, maar u bent in mijn achting gestegen," zei hij opeens. „Waarom?" vroeg zij verbaasd. S/of op blz. 11 De waarschuwingsdienst van den Planten- ziektenkundigen Dienst heeft herhaalde ma len door een krantenbericht gewaarschuwd, dat de weersomstandigheden ideaal waren voor het optreden van de aardappelziekte. Als voorbehoedmiddel, tevens ter bestrijding van een lichte aantasting, was dan spuiten met koperhoudende middelen noodzakelijk. Heeft do ziekte het perceel echter goed aangetast, dan kan men 't ruiken. Vooral tij dens vochtig weer verspreidt een aardappel veld, dat aangetast is door Phytophtora infestans 'n eigenaardigon zuren, scherpen geur. Voorbehoedmiddelen helpen dan niet meer. Er zijn dan nog twee middelen om de aantasting van de knollen, als deze nog niet is geschied, te voorkomen, namelijk rooien of het loof opruimen, door het af te maaien en te ver branden. In beide gevallen kunnen de sporen niet meer op de knollen overgaan en deze aantasten. In het loof verspreidt de kwaal zich razend snel. De geheele maand Augustus kenmerkte zich door zeer veel vocht en een niet te lage temperatuur, waardoor zeer veel perceelen prijken met donkerbruin, dus afge storven loof. De onderkanten van de bruine bladeren zijn heel dikwijls overdekt met een wit weefsel. Dit witte weefsel bevat de ziekte- verspreiders (de conidiën). De zware regens spoelen deze conidiën van het blad af, waardoor de knollen worden aangetast. Is het zieke loof echter verdwenen dan is het niet mogelijk, dat de knollen worden aangetast. Zooals vanzelf spreekt, ruimt men alles zorgvuldig op en verbrandt men het, waardoor het afdoende onschadelijk is gemaakt. Onder geen voor waarde mag het op den akker achterblijven, daar anders de smetstof in den grond regent, daar overwintert en het volgende jaar de poters meteen al infecteert. Rooit men de knollen op, dan moeten deze nog niet him winterkwar tier betrekken, doch zoo worden geborgen, dat ze zooveel mogelijk profiteeren van de lage temperaturen, maar toch droog en vooral donker zijn geborgen. Dus nog niet naar zolder brengen of inkuilen. De buiten-tomaat kan ook heel sterk lijden aan deze kwaal. Ook hier geldt als voorbehoed- en bestrijdings middel het loof en de aangetaste vruchten wegnemen. Deze vruchten beginnen te rotten, het is dus uiterst eenvoudig de aanwezigheid van de ziekte te constateeren, terwijl bovendien het blad ook afsterft en dezelfde verschijnselen Vertoont als het loof van de aardappelen. M.T. STEGEMAN Een historische roman uit de dagen van Napoleon Een oorspronkelijk verhaal van HUGO KOERTS Wij vragen uw aandacht voor een zeer bijzonderen, boeienden roman, spelende gedeeltelijk tijdens de rumoerige en tevens zorgelooze dagen van het Weensche Congres, met de historische jiguren Talleyrand en von Metternich op den achter grond, en gedeeltelijk spelende in de emigrantenwijken van Parijs, rond Waterloo en in Arnhem. Pen jonge, avontuurlijke Nederlander heeft de hoofdrol in dit bont geschakeerde verhaal. Zijn zin voor romantiek drijft hem naar Weenen, waar hij een hem onbekend meisje moet gaan zoeken, de jonge Babette van Hartevelde, de dochter van graaf van Hartevelde, die met zijn oudsten zoon tijdens de Fransche revolutie onthoofd werd. De jonge Nederlander raakt dooi' zijn onstuimigheid van het eene avontuur in het andere verzeild, te veel om hier in kort bestek op te noemen. Hugo Koerts heeft in dezen roman zijn vorige boek. „Een liefde aan zee", dat zoo'n warm onthaal heeft gevonden bij onze lezers, nog overtroffen. Aarzelt niet lang uw bestelling op te geven, wij vreezen dat u anders te laat komt. Do roman „De liefde van een avonturier" verschijnt volgende week. Prijs 16 cent. Ver krijgbaar bij onze kantoren, bezorgers en agenten. Toezending per post geschiedt alleen na overschrijving van het bedrag, verhoogd met 2'/, cent per exemplaar voor portokosten, op postrekening 142700 of na ontvangst van postwissel. Mevr. de Wijs te Raad zegt: Sierlijk van teekening en prachtig van kleur - zoo zijn ook Indanthren-geverfde stoffen. Bovendien behouden zij altijd hun volle kleurenweelde; of zij blootgesteld zijn aan felle zonnestralen of aan den schadelijken invloed van de wasch of het weer, zij blijven even mooi, want Indanthren- geverfde stoffen - ook kunstzijde of celwol - zijn onovertroffen zonecht, waschecht J en weerecht. Let dus - vooral in dezen tijd van materiaalschaarschte - op onderstaand merk. De kwaliteit van Indanthren blijft altijd gelijk,want de vergevorderde kleurstoffen industrie is ge heel onafhanke lijk van den aan voer van overzee. GRATIS: Zendt d..e bon otg^td 'en 'Tr.nco h.t lr»a TXm^6^rKLEUR ïïTufs ENkIeUR !N KLEED,NC 5 NAAM: ADRES: WOONPL.:

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1941 | | pagina 9