valt dit terstond in hot oog. Met een groote zicht- maohine, voortgetrokken en aangedreven door een enorm sterken tractor op rupsbanden, presteert men het in anderhalf tot twee uur tijds een hectare tarwe te maaien! Zoo'n zichtnrachine snijdt telkens over een strook van 2.40 meter breedte alle halmen tegelijk af bindt deze automatisch tot schooven bijeen en werpt ze ter zijde uit de machine. Eonige jaren geleden zijn er proeven genomen met een machine, die de tarwe niet alleen maaide en op schooven bond, maar die ze tegelijkertijd dorschte! De Hollandsche weersomstan digheden bleken echter op het tijdstip van maaien ongunstig; zoodat men met deze oogstmethode nooit verder dan tot probeeren gekomen is. Is het koren goed droog gemaaid, dan worden de schooven terstond op schelven, kleine, ronde stapels, waarbij de aren tegen nat worden beschermd zijn, opgetast. Is het koren nog te vochtig, dan plaatst men de schooven op hokken, zoodat de wind vrij toegang hoeft en de aren snel kunnen drogen. Bij het binnenhalen van zijn tarwe kan de boer over het algemeen nog niet vaststellen of zijn oogst goed is, want slechts een enkeling, die daarvan bijzon dere studie heeft gemaakt, is in staat een eenigszins juiste schatting van de opbrengst te maken. Wij moeten afwachten „hoe ze schudt", zooals de boer pleegt te zeggen. Deze uitdrukking beteekent, dat de boer de opbrengst eerst kan bepalen wanneer de tarwe geschud, dat wil zeggen: gedorsclit is. De jonge, rijke bodem van de Wieringermeer geeft aan granen de hoogste opbrengsten in Nederland. De uitstekende productie van een landbouwprovincie bij uitstek als Groningen wordt geregeld met 5 tot 10 hectoliter per hectare overtroffen. In goede jaren levert de Wieringermeer aan wintertarwe wel 4000 4500 kg per hectare op. Dit zijn indrukwekkende cijfers, al zal de beteekenis daarvan velen ontgaan. Ook in de Wieringermeer is de oogst nog niet bin nen. Laten wij hopen dat het een goede oogst zal zijn, want vooral in dezen tijd, nu er geen korrel graan uit overzeosche landen wordt aangevoerd, is dat voor de voedselvoorziening van Nederland van het hoogste belang. Als ons volk voor don honger gespaard blijft, Onmiddellijk nadat het koren binnengehaald is wordt de grond weer omgeploegd en ingezaaid. De zaai- machine is met kettingen achter den ploeg gebonden. Een landarbeiderdie weet wat hij wilf en Zware Zeeuwsche paarden trekken den hoog- door zwaren arbeid zijn doel ook bereiktbeladen wagen met graan naar de boerderij. zullen wij dat grootendeels te danken hebben aan de Nederlandsche boeren en niet in het minst aan de pioniers van het nieuwe land, Neerland* twaalfde gewest: de Wieringermeer. hebben gevonden, heeft de Wieringermeersche boer niets dan voordeelen genoten van do perfecte mecha nische landbouwwerktuigen, waarvan hij zich nu al een tiental jaren bedient. De snelheid, waarmede men in de Wieringermeer werkt, is eenvoudig ver bluffend en vooral bij het maaien van een korenveld De trots van den landman. De zelfbinder is een vernuftig gebouwde machine. Aan de eene zijde wordt de tarwe gemaaid, en aan de andere zijde worden de gebundelde schooven automatisch uitgeworpen. De saaimachine wordt door één man bediend, die zorgvuldig controleert of het zaad op de juiste diepte in den grond wordt gebracht.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1941 | | pagina 15