De Goesclie Oudjes krijgen
een persoonsbewijs
Ziezoo, geef hu maar eren je vinger.
Het dagverblijf van de oudjes in het gasthuis te Goes, waar de persoonsbewijzen werden uitgereikt aan de
bewoners voor wie de gang naar het gewo-ne lokaal te 'moeilijk is geworden, t Is werkelijk een evenement
voor de vrouwtjes.
Wat doet die juffrouw nou Kijk, daar staat mijn
portret op. Het is pas geleden gemaakt. Mijn kap
mocht ik er gelukkig bij ophouden.
Het ziet er wel een beetje geheimzinnig uil. IP at zou
die meneer allemaal schrijven? lin wat gaal dat vlug.
De meeste Nederlanders zijn thans reeds in het
bezit van het zoozeer besproken persoonsbewijs,
maar de oudjes uit het Goesche gasthuis kenden het
nog slechts van hooren zeggen. De vorige week waren
zij aan de beurt en het leek wel, of zij er een beetje
nerveus van waren. Maar het is meegevallen. Alleen
de onderteekening viel niet mee. Je kon ook volstaan
met het zetten van een kruisje. Maar dat doe je toch
niet als je schrijven hebt geleerd. Al was het ook al
heel, heel lang geleden, dat je een penhouder in je
handen had gehad. De tijd van de liefdesbrieven lag al
ver achter je. Die schreef je trouwens ook nog meest
met potlood. En hier kreeg je een echte vulpen om mee
te schrijven. Ja, dat was wel het ergsteje naam te moeten
zetten. De zwarte vinger, dien je kreeg voor den afdruk,
was met wat zeep en wat water wel weer schoon te
kiijgen. Ja, het was een gebeurtenis voor de oudjes, de
uitreiking van de persoonsbewijzen. Vijf jaar kun je er
mee toe. Zouden ze het allemaal nog overleven?
O, moet ik hier mijn naam zetten? Dal valt niet A een, aMeduagsih werk is het niet. Ik bete nog
mee. Daar krijg je de bibber van, in je vingers. den vloer kunnen schrobben.
Ziezoo, hier is uw bewijs al. Zorg nu maar. dat ge
't altijd bij n draagt, opoe, ook als ge eens een eindje
gaat fietsen. (Opnamen Panorama-Dellaert)
't Lijkt wel kachelpoets