KALOöteRMA
PETER EN VERONICA
Bekijk D I T plekje
3
eens nauwkeurig.
EN ROMAN UIT DE BERGWERELD
DOOR HANS ERNST
W
20
Bij de neusvleugels en tusschen mond en kin vertoonen zich de
eerste verwijde poriën. Een waarschuwing van de natuur, dat de
fijne kanaaltjes van de huid verstopt zijn, waardoor de adem
haling en de voeding van de huid verhinderd worden. Voorkom
tijdig deze schoonheidsfouten door een afdoende huidverzorging,
die de natuurlijke functie's van de huid ondersteunt en aanvult.
De Kaloderma schoonheidsproducten zijn samengesteld op grond
van de laatste resultaten der biologisch-cosmetiscf onderzoekin
gen. Reeds na korten tijd zult U dan ook bemerken, hoe zij Uw
huid reinigen en haar de elasticiteit en frischheid der jeugd hergeven.
KALODERMA REINIGINGSCRÊME, KALODER M A ACTI E F-C RÊ M E.
een speciale voedende coldcrêmedie
door haar bijzondere samenstelling een
onvolledige of ontbrekende voeding der
huidklieren op geheel natuurlijke wijze
aanvult. Tubef 0.51 en f 1.02. Potf2.04~
KALODERMA DAGCRÊME,
verleent de huid een blijvende fluwee
lig matte teinteen eerste vereischte
voor een verzorgd uiterlijk. Zonder de
huid-ademhaling te belemmeren be
schermt zij de poriën tegen verontreini
ging. Tube f 0.51 en f 1.02. Pot f2.04.
een reinigingscrêmedie Uw huid wer
kelijk grondig reinigt en alle stof- en
vuildeeltjes uit de poriën verwijdert
de basis vooreen doelmatige huidver
zorging. - Doos f 0.77. Pot f 2.04.
KALODERMA GEZICHTSWATER,
is meer dan een heerlijk verfrisschend
en de huid sterkend gezichtswater - het
is het ideale middel tegen 'n vermoeide
en verwelkte huid. Het verleent de huid
een zuivere teint en maakt haar weer
jeugdig, glad en soepel, -f 1.41 enf 2.10.
EEN NIEUWE WEG NAAR
NIEUWE SCHOONHEID.
KOTITK INHOUD VAN HET VOORAFGAANDE: Peter MftroTls, een eenvoudige Jongeman,
.lii- zijn dogen slijt ols herder op dc Zwitsersche Alpenweiden, cn Vcroidea nüoWcr, de eenige
.loelitcr van don rijken Bergboor, zijn zich bewust geworden van hun innige liefde voor t,
Veronica's vader keurt dezen omgang sterk af, omdat Peter zeer arm is. Hoewel zulks nictwaw
is, laat hij Marcus weten, dat zijn dochter reeds met \\astl Reitenberger verloofd iis. ^etei
..li, i*onovn'r.o niid moor tr> Anf.mAAt.ATi. Voroniofl, heeft- W fistl afge-
de plaats van z'n vader, die een been gebroken lieert, m te nemen, uirgi v>
Veronica, dat hij hem met Greta A rends, een opdringerig meisje, gezien heeft. Greta traclit
Peter die prachtig kan zingen, over te halen met haar mee naar de stad te gaan en zangles
to nomen.
■■roever hebben we een keer menscbon „Zul je die vreemde ook nog zien
Y/in pension gehad; die hebben ook ge- Greta of hoe ze heet?" vroeg Veronica.
zogd, dat ik zang moest studeeren." Had hij haar dan niet verteld, dat
„Zie je wel. Je merkt dus, dat ik de Greta hem een langen brief had go-
waarheid spreek!" schreven? Dat het heele plan eigenlijk
Hij keek voor zich. „Gelijk heb je van haar afkomstig was en dat zij hem
wel," antwoordde hij aarzelend, „maar een beurs had bezorgd? Nee, dat
dat kost gold!" had hij haar niet verteld en toen ze liet
„Men kan een beurs krijgen." vroeg, speet het hem dat hij dat niet
„Als dat eens mogelijk was." Zijn ge- had gedaan. Maar hij had het niet met
zicht was als hij tooverslag opgeklaard, boos opzet gedaan. Hij wilde haar
zijn oogen straalden. Heftig drukte hij onnoodig verdriet hesparen,
haar hand. „Als dat mogelijk was!" Hij sloeg zijn arm om haar heen. „En
herhaalde hij. als ik haar nu ontmoet?" vroeg hij,
„Dat is mogelijk, Peter. Morgen ver- haar in de oogen ziende. „Dom gansje,
trek ik en ik zal er dan meteen voor Naast jou is voor een andere geen plaats
zorgen. Maar je moet me beloven, dat meer. Bovendien js het meisje acht
je komt. jaar ouder dan ik."
Een korte aarzeling en hij sloeg toe. Gewillig liet ze zich zoenen en daarbij
Op hetzelfde oogenblik viel boven in werden haar oogen vochtig van geluk,
de hergen een schot. Peter kromp Of was het van angst, hem te verliezen?
ineen en staarde omhoog naar de Bij het afscheid hield ze zich flink,
zilverig glanzende rotsen. echt Veronica. Het was al donker toen
„Ben je zenuwachtig, dat je zoo hij ging. Ilij kuste haar oogen. „Huil je,
schrikt van een schot?" vroeg Greta. Veronica?"
Hij schudde het hoofd, van angstige Nee, ze huilde niet, ze klemde de
voorgevoelens vervnld. lippen opeen toen hij ging en hield de
handen voor de ooren om zijn stap niet
Het was een mooie herfstdag. Vero- 1© hooren.
nica en Peter zaten aan den rand van
hot boseh. Onafgebroken vloeiden de Snel gleed de electriseke trein door
woorden over Peter's lippen, maar hij het zonnige Zwitsersche landschap,
kon Veronica niet meesleepen. Toen Bergen, blauwe meren, liefelijke dorpjes
hij eindelijk zweeg, vroeg ze: „Jewilt en eindelijk een groot station: Bazel!
dus weg, Peter?" A1« Greta miJn briefkaart nu maar
„Ja, Veronica. En zie je, als ik dan heeft gekregen, dacht Poter, terwijl hij
wat ken en veel geld verdien, dan kom langzaam met zijn zwaren koffer het
ik je halen en dan reizen we samen de station verliet.
wereld door Greta stond bij de controle en glim-
„Je "zult 'niet terugkeeren, Peter," lachte een weinig, toen ze Peter in zijn
beweerde zij. „De groote wereld zal je landsdracht zag aankomen,
bederven en je zult me vergeten." „Goedenmiddag, Peter
Hij vatte haar handen. „Hoe kun je H,j keek merkbaar verheugd toen hij
dat nu denken, Veronica! Niets zal mij haar ontdekte, drukte haar handen en
veranderen en ik zal je ook nooit ver- zei».Ik was al hang, dat je mijn kaart
o-eten Maar. hij liet haar handen misschien met had gekregen,
fos, „als jij het wilt, blijf ik hier." Een kruier draaide om het tweetal
„Nee, nee," zei ze levendig, „ik wil je heen. Greta wenkte hem en gaf een
niet tegenhouden, als je meent, dat het adres op, waarheen hij Peter s koffer
voor je welzijn is." ™°est brengen. Hierop trok ze haar
Voor óns welzijn, Veronica. Zonder handschoenen aan en zei: „Ga mee,
jouw liefde vermag ik immers niets. Of Peter. Eerst zullen we ergens gaan
teloof je soms, dat ik niets zal he- eten." Ze ging hem voor naar buiten,
reiken?" waar een vuurroode two-seater stond te
„Jawel, Peter, dat geloof ik wel. wachten.
Wanneer vertrek je dus?" auto van jou? vroeg Peter
„Morgen, met den eersten trein." verbaasd.
Veronica's besluit was genomen. Met Ze lachte hem stralend toe. „Natuur
den woord zou ze er meer op zinspelen, lijk. Je moet later ook maar loeren
dat ze hem liever wilde houden. O ja, rijden, dan kun je tochtjes maken,
met duizend handen zou ze hem willen in oen hoekje van een restauran
vasthouden, want ze voelde wel, dat hij vonden ze een gezellig plaatsje, althans
niet terug zou komen. Ze glimlachte en Greta vond het gezellig, omdat ze met
verdroeg zijn schuchtere liefkoozingen. Peter alleen was. Ze was zoo blij a s
Maar haar hart weende. ©en engel, dat ze hem nu naar hartelust
Als hij werkelijk van ttlij hield, dacht kon bemoederen. Peter gedroeg zich
ze steeds, dan bleef hij hij me en trok namelijk wel wat onhandig maar
niet de wereld in. Greta vond het mots erg. Greta bestelde
Ze gingen samen naar de hut, want wijn en vroeg Poter, welk merk hij
het was intusschen tijd geworden 0111 te wenschte.
melken. Vervolg op blz. 22
