'V t
Y\t*'uS
R(H'US
V>\\lv^vxS
turco
Dat is TANDSTEEN!
tooveri voor U
Hel dienstmeisje in een pakje.
PER GROOT PAK
ZONDER BON
19
„Nou," zei Jaap, en hij rolde zijn
hemdsmouwen af.
„Drinken, jongens!" zei ik. ,,'t Wordt
een reuzengezellige avond!"
Enfin, Jaap poetste z'n eigen op en
ging uit, om den kogel door de kerk te
jagen.
Zooals hij later vertelde had hij 't
meevallertje, dat Smitters alleen in den
winkel was, dus hij liep zoo brutaal als
de heul naar binnen en viel meteen met
de deur in huis.
„Meneer Smitters," zei hij „ik heet
Jaap Leguit. Ik kom vragen, of u goed
vindt, dat ik de hand van uw dochter
mag hebben om te trouwen."
Vader Smitters keek zoo versclirikt
op, dat zijn bril afviel.
„Wat zeg jet" zei hij vinnig. „Won je
met mijn dochter trouwen? Heb je
achter mijn rug met haar gevrijd?"
„Nee," zei Jaap. „Ik kom u eerst
permissie vragen zoo hoort 't."
„Laat, eens kijken," zei Smitters, met
een paar oogen als een gier. „Je bent
die Jaap Leguit, die dat café op den
hoek heeft, is 't niet?"
„Jawel," zei Jaap.
Smitters begon te lachen en stak zijn
hand uit.
„Aangename kennismaking, jongen,"
zei hij. „We zijn hier vreemd, zie je,
en we kunnen ons niet afgeven met
doodgewone zeelui. Maar voor zoo'n
netten man met een eigen zaak als jij
zijn we te spreken. Dus je wou met mijn
dochter trouwen, hè? Ik zal 'r roepen.
Ze is in de keuken. Dolly!"
„Dolly?" riep Jaap..,,Heet ze zoo?"
„Da's haar bijnaampje," zei Smitters.
„Ze heet eigenlijk Am.O, hen je daar
kind? Even voorstellen meneer Jaap
Leguit. Hij komt me vertellen, dat hij
met je wil trouwen. Wat zeg jij er van?"
Het meisje kreeg alleen maar een
kleur en boog haar hoofd, precies een
bloeiende roos.
Smitters gaf Jaap een knipoogje.
„Zet je hoed maar op en ga maar een
eindje omloopen met Jaap," zei hij tegen
het meisje. „Dan kunnen jullie er over
praten en zien of jullie 't eens worden."
Enfin, Jaap ging met juffrouw Smit
ters wandelen, en ze zei netjes ja, en
zoowat een uur later kwam Jaap door
't gordijn het café instuiven. Hij
stapte regelrecht naar den Kale toe
en hij keek nijdig en schudde met zijn
vuist voor zijn gezicht.
„Leelijk valsch venijnig wormstekig
geniepig stuk leugen!" schold hij.
„Wat mankeert jou?" vroeg de Kale
met een gezicht of hij 't in Keulen hoorde
donderen. „Wil ze je niet hebben?"
„Ja, ze wil me wél hebben," zei Jaap,
„maar ze heet geen Amanda! Ze heet
Amaiia, kikkerachtige eekhoorn!"
„Amalia?" zei de Kale. „Nou, dan
was ik er niet ver naast, wel? 't Begint
in ieder geval met Am. En wat zou
't ook! Trouw met 't kind, da's de hoofd
zaak Over dat schilderwerk kun je
d'r wel wat wijsmaken. Zeg maar, dat
die knaap, die 't gedaan heeft, een paar
drukfouten gemaakt heeft."
Als er geen kaart in 't café had ge
hangen, waarop stond: Niet ruziemaken
of vechten, had Jaap hem een tik op
zijn neus gegeven, geloof ik.
Enfin, ze trouwden. We waren er
natuurlijk allemaal bij, en je kon met je
klompen voelen, dat die twee hals over
kop verliefd op elkaar waren. De bruid
bloosde en lachte van blijdschap en Jaap
keek zoo gelukkig, als 'n man onder der
gelijke omstandigheden.maar kan doen.
Want je kunt gerust rekenen, dat
die kwestie van dien verkeerden naam
net zoo vast zat in zijn hoofd als op zijn
borst. En na do bruiloft leefde hij in
voortdurenden angst én vrees, dat zijn
vrouw 't in de gaten zon krijgen. Hij
dorst z'n eigen niet eens behoorlijk te
wasschen, als zij thuis was!
't, Was oen allerliefst kind, maar haar
vader had hem gewaarschuwd, dat ze te
keer kon gaan als een furie, als zo 't
op haar heupen kreeg. Dus Jaap leefde
om zoo te zeggen op den rand van een
vulkaan met een hangend zwaard boven
zijn hoofd.
Eindelijk op een dag, toen Dolly uit
was om te winkelen, nam Jaap de ge
legenheid waar om zich eens af te spoe
len, dus hij ging naar den gootsteen in
de keuken, trok zijn hemd uit en begon
met klodders zeepsop te gooien.
Hij stond net zijn hoofd af te drogen
toen hij een schaduw voor liet raam zag,
en toen hij opkeek stond Dolly daar, en
keek naar de aaneengeklonken harten
etcetera, die duidelijk zichtbaar waren
in de opening van zijn omgevouwen vest.
't Liep Jaap koud over zijn lieele
lichaam, en toen verdween Dolly en
kwam ze door de keukendeur binnen.
Jaap stond als een jong hondje dat op
heeterdaad betrapt is, en dacht niet
anders, of 't servies zou om zijn ooren
beginnen te vliegen. Maar nee hoor
Dolly kwam met een snoeperig lachje
naar hem toe en ze hield haar vinger
tegen een van de harten, tot zijn eigen
hart ongeveer stilstond.
„Stoute mannie!" giechelde ze. ^On
deugende, leelijke mannie! Mijn groote
dikke sterke stoute, stoute ventje! Dus
jij hebt vroeger een liefje gehad, dat
Amanda heette, niet? En nóg een stuk
of twintig, dertig zeker! Ondeugende
mannie! Tk had al gedacht, dat je nog
een beetje verlegen was, maar nu weel
ik wel beter. Wat zullen al die andere
meisjes van je jaloersch zijn, als ze
liooren, dat je nu heelemaal alleen van
mij bent! Vertel eens wat over Amanda,
Jaap. Hoe zag ze er uit? Toe dan! Je
moet me alles vertellen!"
Jaap stond de eerste minuut te ver
stomd om wat te zeggen, maar ze zeurde
net zoo lang, tot hij haar op een stelletje
leugens tracteerde óver een. Amanda,
die nooit had bestaan. En daar was
ze nog niet eens tevreden mee!
Ze wou alles weten over alle anderen
ook, dus moest Jaap iederen dag een
ander verhaaltje bedenken over ge
broken harten en begraven liefdes,
waarin hij voor meesterknecht van de
doodgravers speelde. Dolly kan nooit ge
noeg krijgen van die ophakkerij over
de braniestreken van haar man, en soms
schiet zijn verbeelding te kort en moet
hij bij mij of bij Antoon of bij den Kale
komen, of wij hem iets willen vertellen
van onze vrijages, en die geeft hij dan
voor zijn eigen werk uit.
En zoo leeft, hij maar door. Hij maakt
haar wat wijs over Don Juan, net zoo
lang,tothij 'tzelf gelooft! Hij, notabene,
Jaap Leguit die nooit een andere
vrouw gekend had dan harten- en
schoppen- en ruiten- en klaverenvrouw
De oude zeeman dronk zijn glas leeg
en zette het met een klap neer.
„Wilt u soms kennis maken met
Jaap?" vroeg hij. ,,'t Is een heel ge
schikte vent."
„Ik vind 't bést," zei ik. „Als hij in de
buurt is.
De zeerot zette zijn leege glas op de
toonbank. De man met het roode ge
zicht had hu een kloeke, knappe vrouw
naast zich, die met oogen van vereering
naar hem opkeek.
„Zeg, Jaap," zei de oude zeeman,
„deze meneer wil een rondje geven. En"
hier gaf hij me een stevigen stoot in
mijn ribben „hij wou je meteen eens
vragen, hoe je de meisjes op de Fidzji-
oilanden vond!"
Die ieelijke bruine aanslag aan den achterkant van den tand is tand
steen de gevaarlijkste vijand van Uw gebit! Zonder dat U er iets
van merkt, dringt hij overal door. Hij maakt de tanden los en na vér
loop van tijd vallen ze uit. Laat Uw gebit regelmatig controleeren:
minstens ieder half jaarl En voorkom de vorming van nieuw tandsteen
door Solvolith-tandpasta te gebruiken. Solvolith geeft U dubbele be
scherming tegen tandsteen
1. Het verwijdert tandaanslag en voorkomt daardoor het ontstaan
van tandsteen.
2. Het is samengesteld met natuurlijk Karlsbader Bronzout. Daardoor
wordt het reeds aanwezige tandsteen opgelost.
m
Ideaal ook voor reiniging van
geverfd hout
en geverfde plafonds.
Wat U ook wilt reinigen, met
I'URCO is het zóó gebeurd. Lakens
n tafelkleeden zijn in een omme
zien Helderwit. De bonte waseli
komt mei mooie, frissche kleuren
als nieuw uit de teil. TURCO be
vat geen bijtende stoffen, die het
- weefsel aantasten of de kleuren
dji verbleeken. Ook geen schuur-
imf middelen, waardoor het emaille
van Uw vaatwerk of het glazuur
van Uw bad en waschtafels wordt
beschadigd. TURCO geeft niet het
minste krasje.
Reinigt ook Uw tapijten eens met
TURCO. Ze zijn nog eens zoo mooi
na behandeling met TURCO.
TURCO is geen surrogaat. Het is een vol
waardig waschmiddel, dat in Amerika reeds jaren
voor den oorlog populair was.
TURCO houdt Uw handen BLANK
VOOR L)E WASCH
CENT
DE V A A l
UW TAPIJTEN
