Haringteuipers in Vlaardingen
EEN OUD
NEDERLANDSCH
B E DRIJF
JDe vaten worden verwarmd door heeten stoom Rechts boven: Botervaatjesdie in de
om het splijten van het hout te voorkomen. kuiperijen tot vischvaten worden verwerkt.
in Vlaardingen leege botervaatjes om tot kleine
inmaaktonnetjes. En dan is er nog altijd de
zoutevisch, die uit Noorwegen aankomt. Naast
de zouteviseli nemen ook de sar.dijn en de sprot
'n belangrijke plaats in. Want die twee laatste
soorten visch worden nog wel op de Noordzee
langs de kusten gevangen. Zij wagen zieli
dichter aan het land en vallen zoo nog juist
binnen liet bereik der kustvisschers.
De gereedgekomen vaatjes worden met een dichte
laag paraffine bestreken om ze luchtdicht te
maken, zoodat men er inmaak in bewaren kan.
(Foto's Associated Corr.)
De zoutcvisch wordt uit Noorwegen aangevoerd
en in Vlaardingen ingekuipt. Men snijdt de
groote stukken zontevisch in gemakkelijk te
pakken kleinere stukken. Hier staat een ton
met zontevisch op de weegschaal, want elke tan-
moet gelijk gewicht hebben.
Al is de zee, de Noordzee, voor
een deel tijdelijk taboe, tocli
zitten onze zeevisscbers niet
stil. Doch ook de mannen die er
voor zorgen dat de haring, dit
smakelijk gerecht, keurig in tonnen
gelegd wordt, nadafdie tonnen, of
te wel kuipen, door hun eigen
handen vervaardigd zijn, hebben
't druk.
Als we Vlaardingen bezoeken,
nabij onze oude jeneverstad Schie
dam, kunnen we dat met eigen
oogen constateeren, want in dat
stadje worden honderden en hon
derden vischtonnen gemaakt.
Vlaardingen kennen we allemaal wel als de stad
bij uitstek van de haring, vandaar uit ging de
export van massa's van die visschen, die met dui
zenden tegelijk in loggers en trawlers aankwamen,
over de geheele wereld. Tot in de kleinste dorpen
van de uitzonderlijkste en vreemdste landen vond
Dat smaakt! De sardijn komt
tot dicht langs onze kusten en
kan dus nog gevangen worden.
je zoute en gerookte Nederlandsclie
zeeproducten, keurig in tonnen
en kisten, met duidelijk stempel
Nederlandsch fabrikaat. En dan
kwam, als je smulde van ons oer-
eigenste gerecht, meteen een golf
van heimwee over je heen, en je
proefde door de malsche haring
heen alle geneugten van het goede,
oude vaderland. Dat is voorloopig
voorbij, natuurlijk, maar Vlaar
dingen leeft nog druk verder. De
haven, nu ja, daar is het stil, maar
in liet stadje zelf is bedrijvigheid
genoeg. Wat doen ze daar dan, nu
er geen haring meer is, zult u
vragen"? En waarvoor hebben ze
dan die vele tonnen noodig?
Eerst de vatendus kuipen, die
daar zoowel machinaal als nog op
de oude wijze met de hand gemaakt
worden. Heel veel van zulke vaten
of tonnen worden op het oogenblik
gemaakt voorden „inmaak" van groenten, van boter,
van fruit; men behoeft de vaten dan slechts goed
in te smeren met. paraffine en alle inmaak blijft
maandenlang goed in zoo'n kuiphet is vooral belang
rijk heden, omdat het blik, dat vroeger gebruikt
werd, zoo sckaarsch geworden is. Verder toovert men
