CRISIS
Roer-Om
"êu*
VI M
4
v
V
v
1
17
VERVOLG VAN BLZ. 11
Christiansen, 'n eenvoudige vlotters-
vrouw als zij, di'oeg een kostbaren
bontmantel, zooals zij zelfs de voorname
dames in de stad er nooit een had zien
dragen. Het was een prachtige vos, dicht
on dik behaard en glanzend roodbruin
van klour. Zij raakte er niet aan uit
gekeken en nauwelijks kon zij de
onbeleefde vraag weerhouden, hoeveel
-die mantel wel niet had gekost.
Sven Christiansen vertrok nog voor
het invallen van de duisternis en toen
hoefde zij haar begeerige nieuwsgierig
heid niet langer te. beteugelen. „Heb je
op dien mantel gelet, Ole?" vroeg zij met
een mengeling van jaloezie en bewon
dering. „Ik heb nog nooit zoo'n prach-
tigen vos gezien. Hoe
veel maanden moet
Sven daar wel niet
voor hebben ge
werkt?"
„Niet veel," zei
Oio kortaf. „Sven
hoeft de vossen vorig
jaar zelf gevangen.
't Is nu nog te vroeg,
maar als de vorsi
aanhoudt, zul je ze
wel weer zien ver
schijnen. Honderden
roodvossen, die door
den honger uit Kola
en uit Finmarken
hierheen worden ge
dreven. In 't begin
van den zomer trek
ken ze weer terug.
Die mantel heeft
Sven niet meer gekost
dan het prepareeren
van de vellen en het maakloon."
Karin's oogen gingen wijd open.
„Zouden wij ook niethernam zij
spontaan. Zij voleindde den zin nietzij
wist toevallig, dat de vossenjacht
regeeringsmonopolie was en dat het
zetten van vallen door onbevoegden
streng verboden was.
„Nee," antwoordde Ole hoofdschud
dend. „Ik kom liever niet in conflict
met de wet."
Iets onverzettelijks in zijn toon
prikkelde haar tot tegenspraak. „Sven
Christiansen is zoo scrupuleus niet, als
hij zijn vrouw een genoegen kan doen,"
hield zij hem schamper voor.
„Wat Sven Christiansen doet, is voor
zijn verantwoording, Karin. Ik waag
me er liever niet aan. En, begrijp je 't
niet, vrouwtje? Iedereen weet, dat een
vlottersvrouw zich de weelde niet kan
veroorloven een bontmantel te koopen,
die duizenden kronen moet kosten."
Zijn overredende toon maakte geen
indruk op Karin. Weliswaar gaf zij het
pleit op, maar Ole schrok van den ver
bitterden trek om haar mond.
- De strenge vorst het zich de volgende
dagen en weken nog wachten, maar des
te heviger loeiden de stormen en aan den
sneeuwval scheen geen einde te komen.
Tweemaal per dag moest Ole zich uit
graven om de honden te kunnen berei
ken, die onder een afdak van de schuur
sliepen. Toen keerde de wind op zekeren
nacht en werd alle losse sneeuw tegen de
berghellingen opgejaagd, waar zij zich
ophoopte tot oen torenhooge massa,
compact als een muur. Het was een
indrukwekkend schouwspel, die enorme,
kilometers lange sneeuwbarrière, be
kroond door het eeuwige groen van
pijnen en sparren.
De vrouw van
kostbaren
Maar Ole had zich weldra verzadigd
aan dien overweldigenden aanblik. Zijn
oogen waren opengegaan voor hot
nadoel, dat die eenzame snoeuwmassa
kon opleveren. Weliswaar liepen zij
'persoonlijk geen gevaar, maar als de
lawine topzwaar werd en óverviol, dan
zou het meer toegedekt worden onder
een vracht sneeuw, die in Mei of Juni
nog niet gesmolten zou zijn. En ofschoon
het nog pas half November was, begon
hij reeds, ter wille van Karin, maar dan
in het geheim, de dagen af te tellen, die
hen nog scheidden van het vermoede
lijke tijdstip, waarop hij zich weer
„beneden" kon vestigen in hot dorp
bij de houtzaagmolens.
Karin was in deze dagen even on
genietbaar als ongenaakbaar. Over een
bontmantel sprak zij niet meer zij
sprak bijna heelemaal niet. Als Ole haar
iets vroeg gaf zij slechts éénlettergrepige
antwoorden en dan op een toon, alsof
't haar moeite kostte
haar tegenzin te over
winnen. Precies als
een koppig kind, dat
alle middelen te baat
neemt om haar eigen
zin door te drijven,
dacht hij vaak bitter.
Maar hij had beslo
ten voet bij stuk te
houden. Hij waagde
zijn baan en zijn vrij
heid niet aan de ijdele
gril van een vrouw.
Zij zou spoedig ge
noeg weer bijdraaien,
dacht hij.
Maar Karin draai
de niet bij. Met een
koppigheid, die heele
maal vreemd scheen
aan haar karakter,
hield zij aan haar
verlangen vast. Het
was misschien meer, omdat zij zich
verwaarloosd en verongelijkt voelde,
dan uit ijdelheid, dat het bezit van
een bontmantel haar plotseling zoo
begeerlijk voorkwam. Maar het was in
elk geval een idée-fixe bij haar gewor
den, dat alléén nog de vervulling van
dien wensch haar met het vooruit
zicht op zoo'n eindeloos langen en
eenzamen winter verzoenen kon.
Het werd haar spoedig genoeg dui
delijk, dat Ole haar lijdelijke houding
volstrekt negeerde. Hij was even vrien
delijk als altijd, maar hij kwam haar
geen streep tegemoet. Onverschilligheid,
dacht ze, en nog dieper trok zij die
bittere groeven in haar mondhoeken.
Hij gaf niet meer om haar, na zoo'n paar
weken al niet meer. Misschien had hij
wel nóóit echt iets om haar gegeven en
was hij alleen uit sleur met haar
getrouwd.
Aan den sneeuwval kwam na een
paar weken gelukkig een einde en den
eersten dag, dat de lucht zich helder
boven het meer koepelde, kwam Sven
Christiansen met de slede oversteken.
„Hallo,- hoe hebben jullie het hier
gemaakt?" trad hij vroolijk bij Karin
binnen, terwijl Ole de hongerige honden
verzorgde.
„Het. gaat wel," zei ze, niet bijzonder
opgewekt. „Alleen doodelijk vervolend."
Sven Christiansen kende zijn vrouw
al vijfentwintig jaren en hij was de
meening toegedaan, dat alle vrouwen
eender waren. Nauwelijks had hij een
blik op Karin's vermagerd en lijdend
gezicht geworpen, of hij meende er reeds
alles van te begrijpen.
„Een beetje heimwee?" hernam hij.
„Toch niet," zei Karin koel. Sven
Vervolg op blz. 20
Sven droeg een
bontmantel.
^LLÜJJ
Mevrouwtje, wat kunt U in moeilijke tijden,
toch altijd nog heerlijke koeken bereiden....
't Is het ei van Columbus, dat ik U nu noem:
,,'k meng altijd Roer-Om in Regeeringsbloem!'
ROER-OM is het prachtige bakpoeder,
dat U in staat stelt fijne cake en gebak
te maken zonder boter, vet, eieren of
melk. Heerlijk en voedzaam.
Vraagt Uw winkelier ook PANKO voor
pannekoeken, luchtig en heel uit de pan.
zonder eieren en melk.
PEJ A-produ cl en
Deventer
Op de boerderij kan VIM voor allerlei schoonmaak
werkjes dienst doen, waarvoor vroeger zeep werd gebruikt.
Maar nu moet de zeep bespaard worden voor de wasch!
Deze tijd brengt verder mede, dat keukengerei en allerlei
andere artikelen langer dienst moeten doen. Vermijd dus
scherpe schuurmiddelen en gebruik VIM, dat in 't geheel
geen krassen kan veroorzaken.
Gebruik voor potten, pannen, schilderwerk, houtwerk,
tegels en vloeren uitsluitend VIM, het „automatische"
reinigingsmiddel in handige busverpakking.
Door zijn bijzondere samenstelling oefent VIM een speciale
dubbele werking uit, waardoor het snel reinigt
zonder iets te beschadigen.
HET automatischeREINIGINGSMIDDEL
EE. V RAD10\ FABRIKAAT - 01 ER AL ZO,\DER BOI ERKRIJCBA IR
