SIS O BréP^roÜ yVWRURGIA ROOS en HAARUITVAL Hij weet het nu beter! -A 20 i Dat kan, met „Andrépétrole". Een dagelijksche massage van de hoof d- huid met enkele druppels bestrijdt Roos en Haaruit val afdoende en geeft dor haar een fraaie glans. Wacht niet tot het te laat is, maar begint vandaag nog met een kuur. De flacon van f 1.20 kuurvan 6 weken. In oliegoede zaken ver- krijgba VERVOLG VAN BLZ. 21 BODEGRAVEN VERKOOPSAFD. POSTBUS 1 toestand, waarin hij twee uur later do vlotten bevond, stemde hom te vreden; niet één was er door don storm losgeslagen. Het was nog vroeg, nauwelijks vier uur, en teneinde de honden de lioog- Christiansen moest niet denken, dat zij noodige beweging te geven, besloot hij, nog zoo kinderachtig was naar moeders een omweg to maken langs de hut van pappot terug te verlangen. Sven Christiansen. Halverwege kreeg Ole „Sven," hernam zij wat hartelijker, spijt, dat hij niet regelrecht naar huis terwijl haar plotseling een idee inviel, was teruggekeerd. Een paar van e heb ie misschien al vossen gezien in rcchtsche honden begonnen te hinken. de buurt?" Het licllt va.n Sven's^m.t Wf. Zr Sven Christiansen schudde nadenkend duidelijke wegwijzer m dit, halve duister, het hoofd. Het ging dus om een bont- Zijn komst werd aangekondigd dooi mantel. Natuurlijk, hoe kon het anders, een uitgelaten geblaf en toen hij de slede sinds zijn vrouw op visite was geweest, voor de hut inhield, bespeurde hij, dat Alle vrouwen waren eender allemaal bven blijkbaar op het punt s om ei 'n beetie afgunstig op elkander en eveneens op uit te trekken. Zijn slede allemaal even pronkziek. stond bepakt gereed en Sven s vrouw Vossen?" hernam hij hoofdschud- was bezig de honden ervoor te spannen, dend „Nee, die komen hier niet. In de „Kom binnen," noodigde bven hein vlakte niet, bedoel ik. Wat is er hier te met oenige haast uit. „Kom je van den halen voor die roovers? Daarginds, zuideroever? Alles in orde zeker? Ja, wc omhoo" kan je ze vinden. Wou Ole er hebben goed werk geleverd, zou Magnus ook eens op mt gaan?" Prosper zeggen. Kom toch binnen; oen Was het maar waar!" viel zij onte- slok heete thee zal je goed doen. vreden uit. „Ole wil er niet aan. 't Is Zijn toon verried een zekere opwin- verboden, zegt, hij." ding, die Ole van den altijd bedaarden Net iets voor Ole." Sven grijnsde, vlotter niet gewend was. Hij draaide om Ik voor mij neem het zoo nauw niet. hem heen, alsof hij liein zoo gauw Die vossen zijn van memand en de staat mogelijk naar binnen wilde loodsen, hoeft er niets aan gemist, toen ik er maar de bedoeling van die vreemde vorig jaar een stuk of tien in mijn vallen ontvangst doorgrondde Ole nog niet. snapte. Ik dacht maar bij mezelf, dat Hij had een lantaarn ontstoken en keek ik ze ving van den grooten hoop, die in eerst naar zijn honden, den zomer toch weer naar de Finmark- „Wacht even, bven. Ik lieb n paa sche bosschen terugkeert." kreupelen en als het ernstig is kan ik ze Zoo denk ik er ook over," viel Karin misschien beter hier achterlaten, hem bij. „Maar Ole. Spoedig had hij het euvel gevonden. Zij zweeg en Sven Christiansen schoof „IJs tusschen de teenen; net, wat ik zijn muts wat achterover. Hij begreep dacht," bromde liij. „Ik zal ze maar heel goed wat zij van hem hoopte en hij uitspannen en hier laten, dan zijn ze was goedmoedig genoeg, om haar niet morgen beter teleur te stellen. Met zijn lantaarn m de hand, op het Goed ik kan me zoo'n standpunt punt Sven's hut binnen te gaan, wierp begrijpen," herhaalde hij. „En als ik je hij 'n verloren blik in de gereedstaande er een genoegen mee kan doen, wil ik er slede. „Hé," liet hij zich Plote^"S een dezer dagen weieens op uit gaan. ontvallen. „Vossenvallen, bven. Wpu Het is een kleine moeite even naar je op jacht gaan?' boven te "aan met de slede en 'n paar Het antwoord liet zich even wachten vallen uit te zetten." en pas in den lichtkring van de lamp Wil ie?" Zij klapte verheugd in haar daar binnen viel hem de verlegenheid handen. „Maar zeg niets tegen Ole, op in Sven's houding. Tegelijk was het,, Sven; misschien zou hij je overlialenhet of iemand hem een blinddoek voorzijn niet te doen. Wanneer ga je?" oogen wegnam. Karin s opgewektheid „Och, ik kan het vanavond wel doen," en Sven's verlegenheid hadden dezelfde beloofde liij, zich amuseerend met verklaring tot grond haar kinderlijke blijdschap. „Dan ga „Voor Karin?" hernam hij norsch vertrok hij met de slede naar den zuidelijken oever. ik morgenvroeg wel even kijken naar de vangst." „ïk vind het aar dig van je, Sven," zei ze dankbaar. „Dan zal ik zorgen, dat Ole voordien tijd ingelicht is. Sven Christiansen keerde tegen het middaguur naar de overzijde terug en na zijn vertrek viel het Ole op, dat Karin in een heel wat toeschietelijker stem ming was dan de laatste dagen. Het verheugde hem; hij kon niet tegen on- eenigheid. Vroolijk vertrok hij te"en twee uur met de slodo naar den mijn vrouw zóó zuidelijken oever van het moer om te gesteld is, dan zal ik er haar het volgend zien hoe de gereedgemaakte vlotten jaar een koopen. Maar ik. duld met, Zich' in den storm gehouden hadden, dat een ander voor haar de kans loopt De honden, die wekenlang niet in de zijn baan "kwijt te raken. Wc zijn spannen waren geweest, gedroegen zich vrienden, Sven, en ik hoop, dat we het n0'„ wat onwennig voor do slede en zullen blijven. Wij zouden het niet moer waren uitgelaten van blijdschap. De zijn van den dag af, dat mijn vrouw een Sven Christiansen was te oprecht om een uitvlucht te baat te nemen. „Ja," zei hij met een luchtige stem, alsof hij het do doodgewoonste zaak van de wereld vond. „Zij had het over den mantel van mijn vrouw en omdat ik vrouwen meen te kennen, bood ik haar aan een paar vallen te zetten. Wist je 't nog niet?" „Nee," blafte Ole, in zijn norsehen toon volhardend. „Ik wist het niet, maar ik zou 't vermoedelijk van avond wel te liooren hebben gekregen. Ladt het% Sven. Als op een bontmantel Nou meneer, V hebt het stevig te pakken. Hebt TJ al Wybert- tabletten t" „Man, ik heb m'n zakken vol met drop, kijk maar..." „Ja meneer, maar drop is nog geen Wybert „Wybert-tableiten helpen uitste kend; ze worden nooit los ver kocht, maar uitsluitend in de bekende blauwe doozen Naam, merk en verpakking wettig gedeponeerd. PARFUM EAU DE COLOGNE «ZEEP LOTiON «CREME» POE DER «SHAMPOO BRILLANTINE SCHEERZEEP VAN

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1941 | | pagina 20