sportpakjes HOE KLOPT U EIWITSCHUIM ZONDER EIEREN üimm NEEM DAN CALVÉ~WIT - i 21 bontmantel droeg, dien ik niet met mijn 01e Peterson werd wakker van een eigen handen verdiend had. Adjuus...!" stem, waarin het schrille doorklonk van Met een slag trok hij de deur achter 'n dood dijken angst. Het was Karin's zich dicht een ruwheid, die duidelijk stem. Hij hoorde haar vlak aan zijn oor zijn innerlijke opwinding verried. Hij en liaar wang voelde hij op de zijne was verontwaardigd. Als iets hem tegen- rusten. Een vochtige wang. viel in Karin, dan was hot dit gekonkel „01e. 01e. word toch wak- acliter zijn rug. En dat zou hij haar ker....!" straks onomwonden zoggen. Zélfs op Langzaam week het duizelige gevoel uit zijn hoofd. „Ik het gevaar af, dat hij haar nog moer van zich vervreemdde. Als zij 't hier niet uit kon houden, of zonder een ijdele gril niet leven kon, dan ging zij maar naar de stad terug. De slede joeg voort, met vier vreomde honden in do span nen. Om zijn eigen husky's de gelegen heid te benemen hen aan te vallon, had hij zo in de achterste toornen geplaatst, ofschoon hij er aan getwijfeld had daar mee den vrede te kunnen bewaren. Maar het viel mee. Na een wekenlange rust waren zijn eigen honden door dien geleden tocht om het meer reeds te vermoeid, om hun vechtlust bot te vieren. 01e nam de laatste bocht om lie.t meer. „Zij had het over den mantel van mijn vrouw bén wakker," wist hij eindelijk uit te bren gen. Karin begon te schreien. „God zij dank! Hoor eens, 01e; hoor eens goed. Versta je me?" „Ja, ja," zei hij haastig, met een poging om zich op te richten. Het lukte, en rondblikkend zag hij niets dan sneeuw om zich heen. „Kijk toch oens. 01e," hoorde hij haa r opnieuw aan zijn oor. „Vanavond is Sven Cliristianson naar boven gegaan om vossenvallen uit te zetten. En een uur o, ik kon het in huis niet langer uithouden. Kijk eens naar de berghellingen, 01e...." Haar tranen waren opgehouden te beschreef en met een smak kwam hij in de sneeuw terecht. „Nee," zei hij heesch, „Sven Chris tiansen zit rustig thuis. Ik heb hem De honden joegen huilend verder en gesproken, Karin." de witte wolk'voor zijn lialfverblinde De vreemde kreet, dien Karin zich liet oogen zag liij steeds onduidelijker ontsnappen, verried hem duidelijk hoe worden. Een berginstorting, dacht hij, zwaar de last was geweest, waarvan zijn en hij voelde hoe snel zijn bewustzijn geruststellende woorden haar thans afnam. plotseling bevrijdden. Zij drong zich „De dood," mompelde 01e, en daarop tegen hem aan en met, liaar armen om dacht hij nog aan Karin. Alle harde zijn hals begon zij te snikken heel gevoelens vielen van hem af en* zijn dicht tegen hem aan, alsof zij bescher- lippen plooiden zich tot een glimlach. ming bij hem zocht. Langen tijd stonden In het licht der eeuwigheid gezien was zij zoo, hart aan hart eenzaam in een alles zoo klein, zóó klein ook de wereld, die him plotseling vreemd leek tekortkomingen en de begeerten en zélfs terwijl het geblaf van de honden heel de hooge idealen der menschen. Slechts ver weg klonk. En in dat uur voelde Oio één ding was waarlijk groot; de liefde, Peterson aan het, wilde bonzen van want zij reikte van het eeuwige van Karin's hart, dat deze eerste crisis in boven tot, al het tijdelijke op aarde. En zijn jong huwelijksgeluk hem voor zijn zóó wilde hij aan Karin denken. heele verder leven winst had gebracht. WEEKTIP VOOR DEN GROENTETUIN De gezaaide uien, in tegenstelling tot de pootuien, die al reeds lang zijn geoogst, wor den droog, dus afgestorven geoogst. Om dit afsterven te bespoedigen worden ze uit den grond getrokken. Ze blijven in rijen op het land liggen om te drogen. Door ze een paar maal om te kecren wordt het proces bespoedigd. De wortels van de schorseneer worden nog niet geoogst; deze kunnen gerust nog een paar weken blijven groeien. Alleen de planten, die een bloem stengel vormen, dit zijn de z.g. schieters, wor den uitgetrokken. Van zulke planten hebben do wortels geen waarde. Wanneer men het witlof - zaad reeds in April heeft uitgestrooid, kan men nu de wortels oprooien. Men rooit de wortels met loof en al op. Dit loof wordt, als de planten boven den grond zijn, op enkele centimeters boven den wortclhals afgesneden. Kr blijft dus 'n pluimpje blad achter, dat een paar centimeter lang is. Daar er voorloopig nog groente genoeg op den tuin is, kuilen we ze buiten in om eerst over enkele weken met hot forceercn van liet lof te beginnen. Heeft men niet eerder dan half Mei gezaaid, dan rooit men de wortels ook niet eerder op dan begin November. Aangezien de wortels weinig vorst kunnen verdragen, dekt men den hoop af, evenals dit bij de aardappels geschiedde. Zoolang het niet vriest, moeten de ramen van den bak, waarin we kool voor het volgende jaar hebben gezaaid, hoog op lucht worden gezet. De planten blijven daardoor ge drongen, zoodat ze niet slap en ijl worden. De koolrapen worden ook begin November en eind October uit den grond genomen. Daar ze vooral in de laatste maanden sterk in gewicht toe nemen, is het aan te raden niet al te spoedig tot rooien over te gaan. Men trekt zo eenvoudig uit den grond en snijdt de bladeren er af. Ze worden in hoopen boven op don grond bewaard. Ze móeten goed droog zijn en de hoop moet bij vorst mot een flinke, dikke laag aarde worden afgedekt. Voordat het gaat vriezen is het riet- dek, ter dikte van een handbreedte, ruim vol doende. M. T. STEGEMAN In de verte zag hij liet licht van zijn hut vloeien en in den blik waarmee zij 01e reeds glinsteren. Hij hield het in het oog aanstaarde, lag een mengeling van met een grimmigen trek om zijn mond, wanhoop, ontzetting en schuldbesef, vastbesloten om van zijn eisch geen 01e begreep het niet. Maar toen hij, haar letter te laten vallen. aandrang gehoorzamend, zijn blik naar „Huju! Huju!" spoorde hij de honden de berghellingen wendde, was haar aan met groeiende drift in zijn hart. radelooze houding hem niet langer een Hij liet de zweep knallen en toen leek het raadsel meer. Wijd gingen zijn oogen eensklaps, of de wereld onder zijn voe- open en de angst joeg even een huive ten verging. Iïij hoorde een donderend ring langs zijn rug. De enorme sneeuw- geraas, de grond onder de slede begon barrière daarboven was als een lawine te beven en op hetzelfde oogenblik naar omlaag gekomen en in het spaar- voelde hij, dat de honden er als dol van- zame licht van den poolnacht gaapte door gingen. Hij riep, schreeuwde en alleen de ondoordringbaar diepe duis- striemde hen met de zweep, maar toen ternis van de pijnbosschen hem nog zag hij eenklaps een witte wolk voor zijn tegen. Zijn hart beefde; als hij Sven oogen neerdalen. De slede kantelde, hij Christiansen niet op het laatste oogeu- voelde dat zijn lichaam een wijden boog blik teruggehouden had. DRAGEN HET MERK Het is heel eenvoudig! Koop bij Uw kruidenier 'n doosje Calvé- Wit, het nieuwe, schuimvormende product, met melk-eiwitten opgebouwd, en maak op de volgende wijze luchtig schuim w Neem een diepe, ronde, schoone kom en een eiwit klopper. Doe in de kom b.v. 2 lepels Calvé-Wit (steeds met een mes glad afstrijken) en 4 volle lepels water. De ver houding is dus 1 op 2. Roer tot een glad mengsel. Laat dit minstens 10 min. staan. Klop het dan tot stevig schuim. Als U Calvé-Wit voor de eerste maal gebruikt, Aaf|MflQY moet U goed op de gebruiksaanwijzing letten 1 (Ju»»" 1 en deze nauwkeurig opvolgen. Dit is van het 1 A grootste belang om een fraai resultaat te ver- Vtful m krijgen. Na één keer bent U gewend aan de nieuwe manier om stevig schuim te kloppen. Gebruik Calvé-Wit overal in de plaats van kip-ei- ss| wit! Het heeft de taak van het eiwit in de keuken KR overgenomen en is zeer voordeelig in 't gebruik. •J.J' Met de inhoud van een doosj'e doet U even veel ?v| als anders met 20 kip-eiwitten. Elk doosje bevat tevens tal van toepassingen. jjjjjg V***Ahct Kir-»""* veredeld Js§ schuimgeveh" |S<*; Wti-pofPfR |X; STAAT IN UW KOOKBOEK „é(Wf" KLEURECHT

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1941 | | pagina 21