HET LEVEN VAN JONKHEER GREENENBOSCH Haal extra-voeding uit Uw broodbon... zegt Victorientje biscuits Slecht weer op komst! Yj dooit Ittduusf 17 VERVOLG VAN BLZ. 11 het meisje. „Ik heh de jonkheer gezien, (lie me vader uit 't kanaal heh gevischt! Ik heb de jonkheer. „Merkwaardig!" zei generaal-inajoor jonkheer Noot. „Ja," zei Greenenbosch schuchter, „ik was 's avonds in 't kanaal geraakt, en toen heeft eh. de vader van die kinderen me er uit geholpen, ziet u." „Je leven gered?" snauwde jonkheer Noot. „Daar komt 't op neer," gaf Fer dinand toe. „U was stomdronken!" riepen de twee morsige kinderen. „Vader zee dat u stomdronken was!" Jonkheer Greenenhosch zocht snel 'n gulden uit zijn zak en wierp hem den kinderen toe. Door zijn zusje op haar hand te trappen werd de jongen het geldstuk machtig. Daarna verlieten zij de stoep en holden zij tien meter de laan in. Toen bleven zij staan en wuif den. „Oehoe! Jonkheer Greenenbosch! Oehoe!" riepen zij. Zij holden eenige meters verder en bleven weer staan. „Oehoe! Jonkheer Greenenhosch! Oehoe!" riepen zij andermaal. Nu holden zij voort tot het hek. Zij klommen er op en gingen zitten, alsof zij voornemens waren, daar hun leven lang te blijven. „Oehoe! Jonkheer Greenenbosch! Oehoe! Oehoe!" „Zeer merkwaardig," sprak de presi dent-commissaris der Internationale Sponsen. „Lieve gunst!" sprak de barones, en zij ging haar gasten voor, naar binnen. Wij kunnen niet alles zoo uitvoerig vertellen. Dat zou te veel tijd en te veel papier kosten. Wij kunnen slechts aan stippen, hoe jonkheer Greenenbosch verder gemarteld werd door den man, die hem uit het kanaal had gesjord.Hoe Arie Spoeling op de landbouwtentoon stelling naar den jonkheer toeliep, zijn arm greep, en een uur in zijn gezelschap doorbracht, kan men uitvoerig verhaald vinden in de kranten van dien tijd. Een ijverige persfotograaf, die het verhaal der redding van jonkheer Greenenhosch' leven had opgevangen, greep Arie Spoe- ling bij zijn arm, trok hem mee naar Stichtzate en kiekte de t wee vrienden te zarnen. De dag, waarop de foto in „Geïllustreerd Nieuws" verscheen, was voor Stichtzate een dag van rouw. Gp een Maandagmorgen kreeg barones Greenenbosch bezoek van een dochter van een oude vriendin, freule Stelselhof, en 't leek er heel aardig op, dat zij de zottin was, waarop Ferdinand zoo lang had gewacht. In den middag liet hij den wagen voorkomen en beval hij den chauffeur, hem en freule Stelselhof naar stad te*rijden. De chauffeur deed zulks. Toen zij echter op den grooten weg reden, honderd meter van de eerste stadshuizen, kwam er in een bocht iemand vóór den wagen staan, met opge heven hand. De chauffeur remde en de wagen stond stil. Het portier werd geopend. Arie Spoeling stapte in. „Zoo, kerel!" zei hij vroolijk. „Neem me niet kwalijk as ik stoor, maar je ken me an de Maliebaan effe afzetten. Ik heb beloofd dat ik die spruitjes vóór drieën zou bezorgen, en mui heb ik de bus gemist. Maar dan haal ik 't toch." „O eh. ja," zei jonkheer Greenen bosch, met een kleur als vuur. ,,'n Bof dat ik je net tref, hè? Ik had de grootste herrie met die kouwe- aarpelen-madam gehad, als ze d'r spruitjes niet op tijd kreeg. Maar nou is ie voor de bakker." Nu eerst keek hij goed naar freule Stelselhof. „Middag, juf," zei hij vriendelijk. „Rotweer, hè?" De freule trok haar neus op, en toen nog eens. „Kou, juf," zei Arie. „Mentol snuiven, da's best." Hij gaf den jonkheer een klap op zijn knie. „Je heb mijn kinders bij je gehad, niet?" „Eh. ja, inderdaad," zei de jonk heer, nu paars. „Hebben ze zich fesoenlijk gedra gen?" Jonkheer Greenenbosch frommelde aan zijn das. „Ze kennen zoo brutaal zijn as de beul, zie je," ging Arie Spoeling voort. „Je weet hoe kinderen zijn, juf," beriep hij zich op freule Stelselhof. Toen weer tot den jonkheer: „As ze brutaal zijn, geef je ze gelijk maar een tik op d'r wang. Dan zijn ze wel stil. Doe ik ook altijd." Zij naderden de Maliebaan en Arie Spoeling tikte verwoed tegen de voor ruit om de aandacht van den chauffeur te trekken. „Ho! Hó, ouwe Nibbes! Stop es effies!" Hij stapte uit. „Nou, kerel, dank je voor 't, ritje. Ik loop nog wel es an. Middag, juffie, 't Was me aangenaam. Tuf maar door, ouwe Nibbes!" Hij was verdwenen. Maar er was een spruitje achtergebleven. En verdwenen was mede de trouwlust van freule Stelselhof. Vruchteloos bleef het betoog, dat Arie Spoeling zich ver dienstelijk had gemaakt door Ferdi nand's leven te redden. Ferdinand be toogde een uur lang. Toen gaf hij het op. Dien avond hield hij een nog uitvoe riger betoog tegenover zijn tante, barones Greenenbosch. „Lieve gunst!" riep de barones uit. „Dat doet de deur dicht! Dat mag zoo niet doorgaan! We moeten er een eind aan maken!" „Zoo denk ik er ook over," zei de jonkheer zenuwachtig. „Maar wat kan ik er aan doen? Als je 't goed bekijkt als hij er niet was geweest, zót ik hier niet eens. Hij hóéft mijn leven gered. Hoe kan ik hem dan een trap geven?" „Je hoeft hem geen trap te geven," zei de barones. „Je moet niéts doen. Je hebt geen energie genoeg om iets te doen, geen ruggegraat. Wat er te doen is, laat je mij maar doen." „Als u den redder van mijn leven maar geen trap geeft," zei de jonkheer klaaglijk. „Een trap geven! Lieve gunst!" riep de barones uit. Zij schreef 'n brief en sloot er een cheque voor vijfduizend gulden bij in. En den volgenden avond had jonkheer Greenenbosch het ongeluk, Arie Spoe ling op de Biltstraat tegen te komen. „Oehoe! Hé!" riep Arie, zich heen dringend door de wachtende menigte voor den spoorboom. „Een half monu mentje, jonker. Ik wou je effies wat zeggen. Ga je mee d'r eentje nemen?" „Als ik 't eerlijk zeggen mag," ant woordde Greenenhosch, „nee." S/of op blz. 20 .•'.V'.V'-AÜ ..Moeders", zegt Victorientje, „vooral nu moet U probeeren zoo af en toe 'n paar broodbonnetjes uit te sparen voor de kinderen. Hoe? Wel, door 's morgens b.v. pap te geven en 's middags 'n warm hapje bij het brood. Ook al krijgt U per bon 75 gram bicuits - in Victoria-biscuitjes koopt U extra-voedingswaarde. Dat komt, omdat Victoria- biscuits maar 2 °/0 vocht bevatten. Al het andere zijn voedzame, sterkende eiwitten en koolhydraten. Zélfs krijgt U op deze manier ook nog vet en suiker op Uw broodbonEn dat alles hebben de kinderen noodig, nu het naar den winter toegaat!" Weet U. dat Victoria biscuits een aller smakelijkste belegging vormen voor de boterham Probeert U bet eens Dus oppassen voor verkoudheid Zorg in elk geval Aspirin in huis te hebben. Het beste middel tegen ver koudheid, griep en rheumatiek. Buisje a 20 tabletten 55 ct. Zakje 2 tabletten 7 ct. I

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1941 | | pagina 17