*aaH UrfSb
Heem 'n AKKERTJE
DE GEVANGENE VAN HET KASTEEL
De Nederlandsche Pijnstiller
27
spaarpot, maar daar wou ik liever af
blijven, anders ben ik in onvoorziene
gevallen zóó ridder te voet. Als ik nu
bij u een erediet bad van maximaal
driehonderd gulden per maand, dan
kwam ik er bovenop, en betaalde ik u 't
voorschot mettertijd terug. Doet u 't
niet, dan zit ik hier mijn leven lang aan
een soort slavenstoeltje vastgespijkerd,
en dan komt er nooit uit me, wat er in
me zit. Ik harl graag, dat u daar eens
over nadacht. IT kent me genoeg om te
weten, dat ik u geen knollen voor citroe
nen verkoop. Ik weet zeker, dat ik er
kom, op die maniet."
Hooding tikte de aseh van zijn sigaar
en keek naar 't vunrkooltje.
„En als 't niet lukt*" zei hij. „Dan
heb ik xnijn geld in 't water gegooid, en
je komt met hangende pootjes weer
thuis, zonder baan."
,,'t Lukt wél," zei Han.
„Een mensch kan zichzelf overschat
ten. Jij ook."
„Goed," zei Han. „We moeten om
alle mogelijkheden denken. Als 't niet
lukt, zoek ik weer een baan aan een
krant, en dan zal ik tevreden vastge
spijkerd zitten; dan leef ik zooals ik
nu leef, maar dan zónder autootje en
zónder B.M.-metje,' en u krijgt uw geld
een beetje langzamer terug, maar terug
krijgt u 't."
„Ja, zooveel kerel zou je wel zijn,
geloof ik," erkende Rooding. „Maar 't is
en blijft een sprong in 't duister!"
„Met .stilzitten kom je nergens," ant
woordde Han. „U hebt indertijd ook
een sprong in 't. duister gedaan, uit
den timmerwinkel van uw vader,
en nu staat u stevig op twee beenen,
een heel eind hooger dan uw vader
stond."
„Dat zullen we voor 't oogenblik in
't midden laten," zei Rooding. „Ik
kan me begrijpen, dat je aan wilt
pakken; 't. leven bij zijn keel pakken,
om er uit te wringen wat je kunt. Maar
je moet niet van links naar rechts hob
belen. Ik ben in mijn vak gebleven, en
jij moet ook in je vak blijven, anders
verval je in de dertien ongelukken. Die
zaak, waar je nu werkt-, is nog tamelijk
klein, maar ze gaat vooruit zie ulóar
wat meer te bereiken!"
„Ik zou niet weten hoe. 't- Is er alle
maal gareel. De beste baan is eerste
binnenland, dan kun je af en toe een
artikel spuien over werkverschaffing
of versche kadetjes aan 't ontbijt. Of
hoofdredacteur. Gek worden van de
soesali eu geen cent voldoening. Er zijn
geen mogelijkheden."
„Dan mdken we mogelijkheden."
„Hoe wou u dat- doen?"
„Daar komen we straks aan," zei
Rooding. „Als we 't éérst oven over
mijn zaken gehad hebben. Ik loop name
lijk ook al een tijdje met de gedachte
rond, eens flink met je te praten, als
man tegen man. Dus vóór we over die
kwestie van jou beslissen, trek ik
nog even van leer. Maar dan moet ik je
eerst iets anders vragen; iets porsoon-
lijks. Als je goedvindt, dat ik je gevoe
lens ter sprake breng ten minste."
Ilan keek twijfelachtig vragend op.
„Natuurlijk, vader," zei hij. „Vragen
staat vrij."
Rooding lachte kort. „Daar komt
ie dan," zei hij. „Hoe denk je over
Adri Lantema?"
Nog duidelijker zei Han's blik: daar
begrijp ik geen steek van.
„Hoe bedoelt u dat?"
„Nou als je aan een jongen kerel
vraagt, hoe hij over een knap meisje
denkt, wat bedoel je dan?"
Han kreeg een kleurtje.
,,Tk ben blij, dat ik haar ken," zei
hij. „En als ik een hoed ophad, nam ik
hem voor haar af."
„Hm. Verder niets? Geen neiging, om
haar in je armen te nemen en haar af te
zoenen?"
Han was a.an de ronduitheid van zijn
vader wel gewend, maar geneerde zich
nu toch.
„Toe nou, vader," verzocht hij. „U
gaat zoo vér ineens. Ik zou 't niet eens
durven denken. Wie ben ik heele-
maal? De tuinmansjongen tegenover de
freule."
„Mooi zoo;" prees Rooding. „Da's
een prachtig begin. Maar je kent '1
sprookje. De arme kleermakerszoon
trouwde met- de prinses."
„Die prinses was gek," zei Han.
„Maar waar wilt u naar toe Ik had 't
over mijn toekomst, over de toekomst
in mijn werk bedoel ik, en u wou 't- over
uw zaken hebben
„En nu zing jijhoe rijmt men dat
tezaam," zei Rooding. „Zal ik je ver
tellen. Maar dan vraag ik op mijn
beurt: laat me uitpraten. Zoolang de
planken nog niet liggen, moet je niet
gaan schreeuwen, dat de vloer niet
deugt."
„Goed, vader, ik luister."
Beiden trokken aan hun sigaar. Toen
legde Han de zijne neer en ging achter
over zitten, met zijn armen over elkaar,
wachtend, en daarna luisterend.
Wordi vervolgd
PANORAMA. Geïllustreerd weekblad met de bijbladen .Humorist", ,,Sjors" en .Haken
en breien". Verschijnt Donderdags. Hoofdredacteur J. A. M. Douwes, Heemstede.
Plaatsvervanger W. N. Stuifbergen, Haarlem. Abonnementsprijs 13 cent per week
per kwartaal 1.69, franco per post 1.80 per kwartaal bij vooruitbetaling losse
nummers 16 cent. (Prijsverhooging toegestaan door het Departement van Handel.
Nijverheid en Scheepvaart onder nr. 17796 N.P. d.d. 23 April 1941.) Voor postabonne
menten en adreswijzigingen van postabonnementen gelieve men zich uitsluitend te
wenden tot het bureau te Haarlem. Bureau's HAARLEM Nassaulaan 51, Telef. Int.
13866, Giro nr. 142700. AMSTERDAM, Singel 263, Telef. Int. 33170, Giro nr. 97946.
ROTTERDAM. Provenierssingel 27. Telef. Int. 47133, Giro nr. 101981. 's-GRAVENHAGE.
Stationsweg 95, Telef. Int. 111666, Giro nr. 43141. UTRECHT, Biltstraat 142, Telef. Int.
13473, Giro nr. 149597. ENSCHEDE. Oldenzaalschestraat 56. Telef. Int. 2188, Giro nr. 383773
ARNHEM, Nieuwe Plein 42, Telef. Int. 24825, Giro nr. 383772. 's-HERTOGENBOSCH
Stationsweg 27, Telef. Int. 4286, Giro nr. 129750. MAASTRICHT, Stationsstraat 20
Telef. Int. 5851, Giro nr. 124690. VLISSINGEN, Badhuisstraat 5. Telef. 81. K 13ll
Do roman verschijnt volgende week. Prijs 16 cent. Verkrijgbaar bij onze kantoren, be
zorgers en agenten. Toezending per post geschiedt alleen na overschrijving van het bedrag,
verhoogd met 2l/a cent per exemplaar voor portokosten, op postrekening no. 142700 of na
ontvangst van postwissel.
Een nieuwe, spannende roman van de serie
Avonduur-lectuur
Een spookverhaal in ouden stijl, een romantische
geschiedenis, cfie zich afspeelt op een oud kasteel.
De schrijver ervan is Qeralcl BI iss.
W neer U zich zenuwachtig. ,9®J.KErTje"
pekelhoer voeh, danjjo y
„eer een w-ldad
Een -er
wicht brengen, mQrgens 6*
^^ez:^^:enu^
Uw migraine'
