BOSCH DOOR....! DAT GAAT OADER DEA Nu vaart ons Foto's Panorama-Be Jong) Eén booff was in (/extort. boottocht In Brabants hoofdstad, Den Bosch, kan men vreemde dingen beleven. Men wandelt bijvoorbeeld maar eens naar de bekende en aloude Zus ters van Orthen-poort, een der karak teristiekste plekjes van de oude stad. Veelal ontmoet men daar den Bossclien Charon. Maar déze veerman zet geen schimmen over, aan den Styx, wél kan hij zorgen voor een sensationeel en romantisch boottochtje, onder de stad door! Ja, dat isme nog eens wat! Zijn naam is kortweg Franske en hij is op de eerste plaats in deze buurt en in héél Den Bosch bekend als schatgra ver. Hij graaft geen geweldige schat ten uit den grond, die hem millionnair kunnen maken, neen, hij speurt naar nog waardevolle dingen, die zich mo gelijk bevinden onder het oude St. Agathaklooster. Soms heeft hij geluk, maar „het groote" venvacht hij nog. Naast zijn functie van schatgraver is Frans van der Eist de zekere gids in dit deel van Den Bosch. en de veerman, die u leidt op den tocht van licht en donker, die voor een deel onder de stad door gaat. Als liij u aan ziet komen, daar bij de poort, zal hij dra uw aandacht trachten te ves tigen op een klein, eenvoudig bootje, dat op het stille water van de Dieze te Telkewt ziel men meer andere aspecten. Kerken rijzen baren de Dieze. Oude Frans, onze gids. Een fantastische rusten ligt. Hij zal u dan uitnoodigen een tochtje met hem te makeu door de onderaardsche spelonken, daar, waar de Dieze is overkapt. Het is werkelijk interessant dit tochtje te ondernemen. Men kan de Dieze bevaren onderdoor een groot deel van Den Bosch. Telkens hoort men in het geheimzinnig duister, slechts spaarzaam verlicht dooreen oude lantaarn, waar men zich wel bevindt. „Hier zijn wc nu onder het raadhuis," expliceert Franske, „hier onder de ge bouwen van V.enD.", enz. De grillige loop van't riviertje brengt u telkens onder en langs zeer oude gedeelten der stad, nu eened door het aardedonker, dan weer in klatering van aangenaam daglicht. Hoe bewondert men, uit het donker komend, de stille pracht der oude bruggebogen en de zuivere weerspiegeling in het droomende water. Een speciale en eenigszins huiveringwekkende attractie is de vaart door het zoogenaamde Hellegat! Dit ge deelte van den tocht is zóó donker, dat men letterlijk geen hand voor de oogen kan zien. Alleen neemt men op den somberen, glimmenden wand het flauwe schijnsel waar van het lantaarnoog. Het is er voorts doodstil en die stilte wordt slechts onderbroken door het zachte klateren van rioolwater, terwijl men af en toe een plons hoort, als iemand iets uit zijn venster in de Dieze deponeert! Want de Dieze is tevens afvoerkanaal van stadsvuil. Angstig behoeft men in de duisternis niet te zijn, want Franske kent den weg op zijn duimpje en voert u met vaste hand weer naar het welkome licht. Feilloos leidt hij u door deze donkere onderwereld. Men kan een beetje griezelen, maar men heeft het gevoel, dat alles stellig goed af zal loopen. En als men na afloop van den tocht voet aan wal zet, knipt men dankbaar tegen het daglicht en smaakt men de niet geringe vreugde een echt avon tuurtje te hebben beleefd. H. J), 'J de 'i(ir O eer,/ )r 9gen. rf-

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1941 | | pagina 19