i ie Freule (formsiiint KRUSCHEN L door Eduard Stans ALS DE EERSTE JEUGD VOORBIJ IS Het weerstandsvermogen van een kind is ge ringer dan dat van een volwassene en het is daardoor eerder vat baar voor ernstige be smettingen. ten nieuw product der Sun ep fabrieken 29 neer en ging voor de hor staan, die de opening vulde van de balkondeur. Zoo kreeg zij het meeste lucht. Ze stond, zonder denken in 't eerst, naar 't. huis tegen over haar te kijken, naar de vaal blikkerende ruiten,waar achter ze de kamer van Ran wist. Misschien stond hij daar nu ook uit te kijkenen portflip, die zijn tong verder los moest ze zagen elkaar niet. werken, vóór de koffie kwam. En zijn tong kwam los. Maar Adri was te op- Toen ze naar repetitie ging, was ze langs het bureau van de Posthoorn ge- gewonden, door hetgeen zij vroeger had komen, en toen had ze gekeken, met een gehoord, om van het verdere, gesprek prettig gevoel: daar werkte Han. Al wist veel te verstaan. De stukken, die zij opving, bleven los naast elkaar liggen. De twee vrienden hadden 't over huizen en geld, en over een boer, die Van Stiel of zooiets heette; ze hadden 't over zout, zeep en soda, en over de Oude Vaart. ze niet, waar hij was op dat moment, ze had zich nabij hem gevoeld. En nu was hij in die kamer recht tegenover haar, óf in de huiskamer er onder, waar licht scheen en zij voelde zich ver van hem. Er was in een uur tijds Vaag drong tot Adri het begrip door, dat een kloof tusschen hen geslagen, zoo meneer Rooding van dien boer Van breed en diep als de gaping der twee Stiel (of lioe hij heette) grond wou tuinen tusschen hun huizen. Wat er koopen, waar een heele bom geld aan tusschen hen was gegroeid, zooals zij te verdienen was, want naar dién kant zon de stad worden uitgebreid. Maar dat wist geen mensch. en geen inensch mócht het weten ook. Alleen vader „wij zijn trouwe vrinden, Willem, maar buiten jóu vertrouw ik geen mensch," zei Rooding met ietwat dikke tong. zich half bewust maar had ver beeld, dat was doodgeknepen. 't Had zoo mooi kunnen worden. Wat haar nog nooit bij een man ge beurd was, had ze met Han onder vonden hij hem had ze zich prettig en veilig gevoeld. Omdat.... om niets Want als een derde er achter kwam bepaalds eigenlijk. Of om allerlei kleine van die stadsuitbreiding, of dat die boei den grond verkoopen wou dan kon die het gras voor meneer Rooding z'n voeten wegmaaien Zóóveel begreep Adri ervan; vol doende. om 't zich later te herinneren. Maar wat er geredeneerd werd over cre- diet. op korten of langen termijn, over dingen. Omdat hij lang was, en een beetje donker, maar niet te zwart; en omdat hij zoo zeker was van zichzelf, en zoo'n beetje den baas over haar speelde, alsof ze zijn speciale bescherme linge was, terwijl hij tóch nederig en eer biedig bleef. Ze wist niet precies waarom, maar 't wés zoo. Ze begrepen elkaar, blokken van twaalf, over wissels en leek 't, bij al wat ze zeiden en deden. hypotheken, ging volkomen langs haar heen. Zoolang haar moeder in de keuken hleef, moest ze zich inhouden, om niet op te springen, en naar de heeren toe te gaan, en ze uit te dagen: „Wat zeiden jullie zooeven over Han en mij? Wat lijk. hadden jullie afgesproken? Wat hebt u En nu tegen Han gezegd, meneer Rooding?" Ze deed het niet; natuurlijk niet. Ze kende haar vader genoeg orn vooruit te weten, dat zij met een kluitje in 't riet zou worden gestuurd. En hoe kou je Misschien was dat de verwonderlijke ontdekking, dat er een vreemde was, wiens wezen harmonieerde met het hare. Een zielsverwant, zooals ze het noemden. Ze had een vriendschap voelen groeien, die mooi was en behaag- pats! Als hij haar buiten trof, voerde hij een baronieken zwaai met zijn hoed uit, en liet hij haar zijn rug zien; en hij liep een straatje om, om van haar af te komen. En als ze nog ooit bij hem thuis over zulke dingen praten, zonder je te mocht komen, liep hij de deur uit. schamen voor jezelf? Het gistte in haar hoofd. Meneer Rooding had leelijk zijn mond maar toen voorbij gepraat. Die zei maar, wat hem haar moeder, met liet koffieblad, de voor den mond kwam, en controleerde huiskamer binnenkwam, nam Adri een snel en helder besluit. Ze wou niet pra ten en niet aangekeken worden. Ze ging naar boven, en vlug vóór vader het licht aan wou hebben. niet, of er deuren kierden, met ooren er achter 't Heele geval was haar duidelijk de twee vaders hadden willen koppelen „hen voor elkaar bestemd".... zijn voorhoofd. „Wel te rusten, vader," stap maar eens op.' „Wel te rusten, meneer Rooding." Hij stak zijn hoofd naar haar toe en vroeg: „Krijg ik óók niet wat?" „Ik zal een spaarpotje voor u aan leggen," schertste Adri. Ze keerde zich om naar haar moeder. ik ga maar vast." „Wil je geen kop koffie?" „Nee, moeder ik ben een beetje moe." „Te hard aande strijkplank gewerkt?" plaagde Lantema. „Wat is die vader van jou een nuch- terling!" lachte Rooding. „Droom maar muzikaal, hoor, meisje!" Wat zijn ze vroolijk, dacht Adri. Die vinden allebei, dat ze goede zaken heb ben gedaan. Ze stond op, ging naar de twee heeren misschien uit oude vriendschap, mis- en gaf Lantema een vluchtigen kus op scliien om zakenbelang. Daar was Han achter gekomen, en hij was bang ge worden, dat hij in den strik zou raken. Hij nam de vlucht. Hij kapte 't af. Gelijk „Wel te rusten, meid," zei Lantema. had hij. Anders had zij 't afgekapt, nu zij dat borrelgesprek had afgeluisterd. Ze paste er voor, om als een Chi- neesclie door haar vader verkocht te worden. Had ze Han maar ergens anders Nacht, moeder leeren kennenop repetitie, op straat desnoods. Was er dan iets tusschen hen gegroeid, dan was 't zeker écht ge weest en natuurlijk. Nu zou 't altijd blijven lijken op een gedwongen fraaiig heid. Een vriendschap, of nu ja, of méér. die de oudelui hadden bekokstoofd. Nee 't. had mogen worden, wat 't wou maar niet zóó. 't Was zuur. Want ze had nog nooit zoo'n warme volheid in haar leven gehad, zoo'n veiligheid invertrouwe- Terwijl ze in de hal haar vioolkist lijken omgang gevoeld. Dat wa% ze nu pakte, hoorde zij in de kamer het licht allemaal weer kwijt. Misschien was 't aanknippen. Net op tijd, dacht ze. Zij ging naar haar kamer, zette de viool Vervolg op^blz. 3? dan krijgt go pijntjes hier en klach ten daar. Dat is dan in heel veel gevallen een kwestie van onzuiver bloed. Heel onschuldig in aanvang, kan dat leiden tot ernstiger dingen. Een goede remedie tegen onzui ver bloed en de pijnlijke gevolgen daarvan is de dagelijksche dosis Kruschen Salts. Ben wonder, die heil zame werking van de beroemde zes minerale zouten waaruit Kruschen wordt samengesteld. Dooi- de aan sporende werking van Kruschen gaat liet bloed weer krachtiger stroomen, onzuiverheden die anders Rheumatische pijnen veroorzaken, die zich vastzetten in spieren en gewrichten, worden afgevoerd langs natuurlijken weg. In Uw eigen belang moet ge Kruschen nemen. En begin er liever vandaag mee dan morgen 1 Kruschen Salts - het oude beproefde recept sinds 1889. Bij alle Apoth. en Drog. 1.47, 0.76, 0.41. N V. Rowntree Amsterdam. SCHOOL! Geef het daarom bij eventueel besmettings gevaar in zijn omge ving dadelijk Forma- mint. Kinderen nemen n. het graag. r da keelontsmettande tabletten VET-EX, HET NIEUWSTE PRODUCT, dat de scheikundigen van de Sunlight-fabrieken ten dienste van de Nederlandsche huisvrouwen hebben samengesteld, is het ideale middel voor vatenwasschen I Vet-Ex spaart zeep, die de huisvrouw thans voor haar linnengoed zoo broodnoodig heeft! Porselein en aardewerk, lepels, vorken, messen, hoe vet ook, komen in een oogwenk prachtig glanzend uit de Vet-Ex-oplossing. Met Vet-Ex is naspoelen niet meer noodig. Vet-Ex breekt het record voor vaten wasschen, wat tijd, doelmatigheid en voordeeligheid betreft. Er is geen middel, dat het van Vet-Ex wint. En niet alleen geeft Vet-Ex in een oogwenk een prachtig resultaat, maar bovendien kan Vet-Ex niets aantasten: geen metaal, geen glas of houtwerk. Alles is veilig in de Vet-Ex-oplossing. Voor vatenwasschen voortaan uitsluitend Vet-Exl GEEN ZEEP MEER VOOR DE VAAT NEEM VET-EX TH4NS TE BAAT Een pak is voldoende voor 25 keer vatenwasschen

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1941 | | pagina 29