eW dgJFrcule GRATIS AANBOD: De tijd gaat snel, gebruik hem wel! INST PONT VERWIJDERT UW l J Beter dan overschoenen 34 Eerder dan wij denken kan het vrije handelsverkeer zich herstellen. Dan kunt ge een goede positie veroveren, door nu te studeeren. Kunt ge de mondelinge lessen aan één van onze 30 scholen niet volgen, neem dan een schriftelijke cursus voor Steno, Typen, Boekhouden, Talen, Mid denstandsdiploma, Algemeene Ontwikkeling, enz. Door de per soonlijke correctie ontvangen PONT -cursisten privaatles per brief. Stuur ons Uw adres of vul onderstaande coupon in en U ontvangt alle inlichtingen gratis. voo* tfietoumwjs 30 JAAR ERVARING HOOFDKANTOOR DEN HAAG COUPON Aan CENTR. BUR. INSTITUUT PONT Afd. Briefonderwijs - AALTEN Gelieve mij, zonder eenige verplich ting, inlichtingen te zenden over een schriftelijken cursus voor Naam Adres Plaats: U aarzelt, U hebt geen vertrouwen, want U werd reeds te dikwijls teleurgesteld. Ik weet echter, dat ik U helpen kan, zelfs indien Uw geval U hopeloos voorkomt. Mijn behandeling verwijdert niet alleen het zichtbare gedeelte van het haar. maar tevens den wortel. Wederaangroei is dus uitgesloten. U kunt zich direct van al Uw over tollige haren bevrijden. De behande ling is veilig, reukvrij. pijnloos en zeer gemakkelijk toe te passen. Zend onderstaanden bon in, indien ook U door ontsierende overbeharing gekweld wordt en voeg er 20 ets. aan postzegels bij. BON Parfumerie Muriel May I 02 Dermatologische Afd. 16 de Carpentlerstraat 165, den Haag. Verzocht mij GRATIS en zonder rerpUch- ijnerzijds mei Uw methode 8trijdi.no van averlteharitaj bekend ie maken. I Naam: (bijgevoegd 20 ets. aan postzegels) Aanvragen kunnen ook per brief geschieden. VERVOLG VAN BLZ. 32 „Nou ja fabriek dan. Ik zal wel wien je zaken deed, met Rooding of met eens kijken." mij. 't, Zit namelijk zóó." Hij nam een De jongen slenterde naar de schuur, klein slokje hier en ging achterover zit- deed de deur half open en riep: „Oome ten. „Rooding heeft zijn handen vol Nelis, een meneer voor u!" aan een groot bouwwerk hij zet Van Stiel kwam buiten, en de jonge- zoowat een heele nieuwe buurt -en man ging weg, maar niet ver hij daar zit zijn geld in vast. Daarom is hij bleef in de buurt staan draaien, waar al dien tijd niet hier geweest. Zijn zoon Van Stiel geen erg in had, maar Lante- en mijn dochter. enfin, laat ik den ma wel. tijd niet vooruit loopen. Wat dat wordt. De lange, magere boer stond tegen- zien we nog wel. Maar we hadden 't van over het keurige bankiertje. de week over jou, en toen heeft Rooding „Zoo, Nelis," zei die. „Ken je me mij dat plannetje met dien grond over nog?" Van Stiel keek vorschend in het stads gezicht neer. „Zout, Zeep en Zoda," hielp Lantema lachend. „Ik zag 't wel," antwoordde Van Stiel. „Lantema. Je hebt. er alleen een sikje bij gefokt. Hoe gaat 't?" gedaan. Hoe denk je er over?' „Als Rooding er zelf niet aan wil...." zei Van Stiel. „Hij zou een jaartje moeten wach ten," zei Lantema. Van Stiel keek naar omlaag. „Ik heb natuurlijk ook plannen gemaakt," zei hij, „en een jaar uitstel- „Mij best. Had je een boodschap?" len is een heele tijd. Nu de vrouw er Bepaald toeschietelijk was de man niet meer is, heb ik geen pleizier meer niet. Boersclie wantrouwigheid zeker.... in zoo'n groot gedoe, en om daar nu nog als je elkaar in zoo'n tijd niet gezien een jaar aan vast te zitten. hebt. „Dat dachten wij ook," zei Lantema. „Boodschap niet," zei Lantema. „Ik „En dus kom ilc nu, in plaats van Roo- kom maar eens kijken." ding." Nu eerst zag Van Stiel, dat zijn neef De boer zei, dat hij 't prettig vond nog in de buurt hing. „Heb je den boel er uit, Willem?" vroeg hij. „Nog één rijtje," antwoordde het jongmensch. „Dan zou ik maar afmaken, boer. Lantema weer eens te zienen hij infor meerde, hoe 't Lantema ging. Terwijl ze praatten, daclit Van Stiel na. Hij had liever met Rooding zaken gedaan, maar ja, als die zelf den ander stuurde, en zei de als die twee samenwerkten. „Ben jij aan 't smeden tegenwoor- Toen keek hij Lantema weer aan. dig?" vroeg Lantema. om zijn vriend- „Ik ben eigenlijk, min of meer door schappelijke belangstelling ten toon te Rooding gestuurd," zei de bankier, spreiden. Daar scheen Van Stiel eenigszins van „Smeden?" vroeg Van Stiel met op te leven. groote oogen. „Zoozoo," zei hij. „Jaja. Dien heb ik „Ja.... die jongeman-je neef, nog een paar maal gesproken van 't, geloof ik zei dat je in de smederij voorjaar. Aardige kerel. Heelemaal niet was, of in de fabriek. .grootschEr schoot wat kleur in de wangen van Lantema lachte. „Stel je voor, den boer. grootsch.. Wij drieën onder elkaar.„Ik knutsel af en toe wat," zei hij, We hebben elkaar tot op ons hemd toe „en daar maakt die aap grapjes over gekend!" tegenwoordig. Waar steekt ie zijn neus „Da's lang gelejen," zei Van Stiel. in? Ik laat hem een kampje aardappels „Ja.... maar we drijven toch steeds rooien voor zijn moeder, en in plaats weer naar elkaar toe," antwoordde dat hij doorwerkt, heeft hij praatjes...." Lantema. „Ik woon hier nu ook in de Slechts groote ergernis kon hem ertoe stad, en we komen geregeld hij elkaar brengen, zooveel over familiezaken uit over huis-, Rooding en ik. We doen te laten; en dezelfde ergernis bewoog zaken samen ooken zoo hebben hem ertoe, spoed te zetten achter de uit- vve 't. over dat lapje grond gekregen voering van zijn plannen. Lantema was je weet wel." handiger geweest, dan hij zelf wist. „O," 'zei Van Stiel hierop. Lantema „We moesten dat zaakje met dien wist daar dus van! Hoewel hijzelf en grond dan maar afhandelen," zei Van Rooding hadden afgesproken; we zeg- Stiel eindelijk. „Rooding had een gul gen niemand iets. Maar als Rooding en den den meter geboden dien prijs Lantema zaken deden samen„Kom wil ik aanhouden, maar dan moet ik er in," ging hij voort, „dan kunnen we verder geen kosten hebben. praten." „Wat afgesproken was, blijft afge- Zij staken in de huiskamer sigaren sproken," antwoordde Lantema, zijn van Lantema op, en Van Stiel liet een blijdschap verhelend. „Hand er op?" daggelder hier halen in 't Zwaantje. „Hand er op." Onderwijl praatte Lantema over hun „Dan slaan we morgen maar meteen diensttijd, over het miliciens-drieman- spijkers met koppen," ging de bankier schap. „Zout, Zeep en Zoda gaan nóóit voort. „Dan kun je er eerst nog een verloren," hadden zij gezongen.... nachtje over slapen. Zou je morgen- „En weet je, wat we nu zoo'n aardig ochtend hij me op kantoor kunnen idee vonden?" smeedde hij het ijzer komen?" verder. „Dat we de zaak in de toekomst „Jawel," zei Van Stiel, „dat zal wel konden voortzetten: Rooding z'n zoon gaan." mijn dochter en jouw grond! Als je er Ze gingen samen den grond kijken ten minste nog net zoo over denkt als Lantema deed belangstellend, al zag van 't voorjaar." hij geen verschil tussclien gras en gras Er toonde zich belangstelling in het en zij beloofden en verzochten elkaar stille gezicht van den hoer. stilzwijgendheid. „Dus jullie wouen samen dien grond koopen?" vroeg hij. TIENDE HOOFDSTUK „Nou.... dót niet precies," antwoord de Lantema. „Maar we dachten, dat 't Nu woonde Han sinds een maand op jou wel zoowat 't, zelfde zou zijn, met kamers (zitkamer en slaaphokje) in de Wat een NovemberweerMen hoeft maar even buiten te zijn, om kletsnat te worden. Fijne kousen en schoentjes geven natuurlijk weinig bescherming. ,,Ja, die overschoenen staan wel niet zoo moÖi, maar van natte voeten word je verkouden." **51 E» «U, „Welncen, vastniet hoorIk neem Wybertjes. Wybert-tabletten be schermen tegen hoest cn verkoud heid." Alleen rerkrijghnar in grigineele blauwe doozen.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1941 | | pagina 34