met dispergon tegen tandsteen
11
(laar kwam liij een beetje bij. Maar bij kleine kamer, zij wachtte lang; toen,
keek haar niet aan en praatte ook niet om drie uur, ging zij hem zoeken,
tegen haar. De nauwe hal was donker, alle deuren
En niet alleen had zijn stilzwijgen een waren gesloten, maar zij hoorde voet-
verkillende uitwerking, maar ook de stappen.
Meidag was niet zoo warm als zij „Laat mij je helpen," riep ze.
gedacht had, de wind was frisch. De „Kijk eens," zei hij. „Het spijt me
velden leken verlaten, het zag er alles zoo. Het is niet zooals ik bedoeld had.
zoo triest uit. Vrouw Kolk is niet wijs!"
„Dat komt, omdat ik honger heb," „Waarom? Wat is er gebeurd?"
dacht de practische Lous. „Ik vraag me „Ik heb haar geschreven. Ik zei, dat
af, naar welk restaurant hij gaat?" ik hier wilde eten. Zij werkte altijd voor
In een verlaten, stoffig laantje knapte mijn moeder. Maar zij heeft een briefje
een band. achtergelaten, dat ze niet kon blijven.
„Ik zal je helpen," zei Lous. Natuurlijk wist ze niet, dat ik jou
„Nee," zei hij kortaf. „Blijf, waar je meebracht. Zij dacht, dat het een vriend
bent." was."
Het kostte hem veel tijd, maar Lous „Is er niets te eten?" vroeg Lous.
was een voorbeeld van goed humeur en „O, er is wel iets! Maar nietzooals
geduld; het speet haar voor hem, omdat ik het wilde. En zij heeft, het op de
het hem zoo ergerde, dat zijn dierbare keukentafel gezet,.''
Hij dramde hartstochtelijk, woedend
en haastig.
„Het kan mij niet
schelen, om in de
keuken te eten."
„Mij wel. En ik
kan geen tafellaken
vinden."
„O, wie geeft daar
nu om? Toe, laat
ons eten. Ik sterf van
den honger!"
Een oogenblik was
hij stil. Hij had ge
dacht, dat zij aan de
•tafel in de eetkamer
zouden zitten met
het mooie Oud-Chi-
neesche servies en
zoo'n lunch als vrouw
Kolk vroeger wel
klaar maakte, hij had
gedacht, dat het bui
wagentje te kort
schoot.
Ten slotte kwam
hij weer naast haai
en zij reden weg. Zij
zag op haar horloge
dat het half drie was
en zij voelde, dat
haar honger gerecht
vaardigd was.
„Hij neemt zulke
afgrijselijke wegen,"
dacht ze.
Maar Jordens vond
ze niet afgrijselijk.
Hier in dat kreupel
hout langs den weg
had hij in zijn jon
gensjaren honderden
malen rondgezwor
ven en het zou voor
hem altijd een betooverd woud zijn. Dit ten lente zou zijn. Maar vrouw Kolk was
was de landstreek, waar hij gejaagd en er niethet oude Chineesch was zwart
gevischt had, waar hij den glans der van stof en er was' geen warmte in de
vleugels van den ijsvogel had gezien en lucht. Hij zei zijn visioen vaarwel,
het eerste glinsteren der sneeuw. Hij had „Goed," zei hij en bracht haar in de
gedacht,, dat deze schoonheid, die in keuken.
zijn eigen hart was, op de een of andere Vrouw Kolk had 'n blikje sardientjes,
manier ook voor haar zichtbaar zou zijn. twee fleschjes gemberbier, vier tomaten.
Maar voor Lous was het slechts een ver- brood, boter en een stuk cake neergezet,
laten huis in een verwaarloosden tuin. „O, maar het hindert niets!" riep
Zij was verbaasd, toen hij uit den wagen Lous. „Het is een pick-nick. Daar houd
stapte. ik juist van! En weet je, ik ben er aan
„Ik geloof niet, dat wij hier iets te gewend aan zoo'n beetje ongeregeld
eten kunnen krijgen," zei ze. „Er is geen leven! Vader was dokter, maar toen
uithangbord. En het ziet er uit, alsof moeder stierf, gaf hij de praktijk op, en
het gesloten is." wij gingen veel op reis. We beleefden
„Het is mijn huis," zei Jordens. soms de gekste dingen."
„Maar.... je woont hier toch niet, Zij praatte door, in de hoop hem te
wel?" vroeg ze. helpen. Maar liij wilde niet antwoorden,
„Nee. Nu niet. Vroeger wel. Ik werd hij wilde niet eten. Ten slotte gaf zij het
hier geboren. Ik kom hier af en toe terug op en een tijdje lang zwegen ze beiden,
voor een weekend. En ik dacht ik „Ik had het zoo niet bedoeld," zei
heb een vrouw laten komen om wat hij weer. „Ik wilde, dat jij 't huis zag.
eten voor ons klaar te maken." Het, zou gemakkelijk genoeg opge-
De triomf in zijn stem wekte mede- knapt kunnen worden. En ik verdien
lijden in haar op. Hij opende de deur. genoeg voor ons beiden om van te leven
„Kom binnen!" zei hij.
En toen kreeg hij het eerste voor
gevoel van onheil.
op een bescheiden, rustige manief."
Er viel een nieuwe stilte tusschen
hen. „Wat een dwaasheid allemaal,"
„Vrouw Kolk had de luiken moeten dacht ze.
openen," klaagde hij, terwijl hij met. „Ik geef niet veel om een bescheiden,
groote stappen door de zitkamer liep. rustige manier van leven," zei ze einde-
Hij opende de ramen en de luiken. lijk.
„Later in liet seizoen is liet hier Dat was gemakkelijk genoeg te be-
mooier," zei hij. grijpen, dacht hij. Er was niets rustigs
Lous was hem gevolgd, zij stond mid- aan haar, niets liefs. Zelfs de schuine
den in de kamer. „Dat is een erg mooie stand van haar hoed was nonchalant,
secretaire," zei ze hartelijk. „En die oude zij was een rustelooze en onbevreesde
klok dat is echt een museumstuk." avonturierster in het leven. En toch
Zijn gezicht werd bleek. Die klok was moest hij van haar höuclen.
tien jaren geleden blijven staan, en het „Je bedoelt, dat je niet veel om mij
hart, van het huis eveneens, toen zijn geeft,"zei hij. En hij glimlachte smalend,
moeder gestorven was. „En als dat nu zoo is?" riep ze. „Dat
Zij zag, dat zij hem pijn had gedaan, kan ik niet helpen. Ik heb geprobeerd
„Wat ter wereld wil hij, dat ik over vrienden met je te zijn. Ik heb nooit
dit zielige en verschrikkelijke huis zeg?" gedaan, alsof het anders was. Maar jij
dacht zij.
Jordens draaide zich plotseling om.
„Ik zal eens naar de lunch gaan
kijken," zei hij.
Zij wachtte geduldig in de stoffige,
wilt geen vrienden zijn.
„Dat wil ik zeker niet!" zei Jordens.
Zij keken elkaar vijandig aan. Af
schuwelijk, dat was het woord voor
Vervolg op blz. 14
Prodent plus een goede tandenborstel is de ideale
combinatie voor Uw tanden en mondverzorging.
Deze vermaarde, heerlijk schuimende tandpasta
bevat het kostelijke „d»spergon", dat tandsteen
verwijdert en nieuwe vorming tegengaat. Maar
dan ook 's morgens en 's avonds poetsen!
PRODENT
HEERLIJK SCHUIMEND - MAAKT DEN MOND FRISCH EN DE TANDEN PARELBLANK
NEDERLANDSCH FABRIKAAT DER N.V. PRODENTA - AMERSFOORT
GOOI GEEN OUDE TUBEN WEG! Slechts tegen inlevering van een willekeurige
oude tube met dop kunt U voortaan een in tube verpakt product koopen I
