Waar anderen n^e^en ZÏflfveïtas te Freule Keurig J* 1 meermalen perdag V hii Apothekers enDwgsten t-30en-jO door Eduard Stans VOOR ELK SCHOENTJE NEDERLANDSCH FABRIKAAT liij liaar aan haar fraaien bos leelijk haar: 't was Els Poorters, een klasgenoote van 't gymnasium. Zij glim lachte tegen hem en hij knik te, en. daarna ging zijn blik, wat hij ook wou of niet wou, naar Adri, en ook tegen haar knikte hij. Zij gaf een heel koel knikje terug. Opeens was 't, gedaan met. al zijn gedenk en voorzich- en wou dus maar weer eens naar huis tigheid en opzettelijkheid, toen er een belletje kort rinkelde. Be 't Was er uit, vóór hij zelf wist, dat zaaljongen ging, en kwam naar Han hij iets zeggen ging: met de boodschap, of meneer bij den „Vinden de dames goed, «lat ik er bij hoofdredacteur wou komen. kom zitten?" De hoofdredacteur zat een hoofd- „Natuurlijk!" riep Els Poorters. Ter- artikel te schrijven op een uittrek - wijl Han omliep, zei ze snel tegen Adri plankje van zijn bureau het boven- „Mee op 't gymnasium geweest." Adri vlak zelf ging schuil ouder een bergtop had een kleur. van papier en keek op, toen Han Han kwam naast Els Poorters te zit- binnenkwam. ten, en begon een gesprek. „Ik lieb een mooi uitje voor u, me- ,,'t Schijnt niet vol te worden," zei hij. neer Rooding." „Straks tuft het heele conservatorium „Ja. meneer?" binnen," voorspelde Els. ,,'t Is pas acht „Vanavond concert in den schouw- uur. Wij zijn toevallig zoo vroeg." burg, van het Nieuwe Nederlandsehe „Beginnen ze dan niet om acht uur?" Trio. Bekend?" vroeg Han. „Ik heb 't nooit gehuurdmaar wel „Welnee kwart over acht! Ga je van gehoord," zei Han. vaak naar concerten?" „De muziekrecensent heeft uit Maas- „Heel zelden," bekende Han. „Maar tricht getelegrafeerd, dat hij niet op tijd ik móést vandaag. Verslag geven." terug kan zijn. Wilt u dat concert ver- „Voor de Posthoorn," lichtte Adri slaan?" toe. 't Was het eerste, wat ze zei, en Han schrok. ze zei het tegen haar vriendin. „Dat kan ik niet!" zei hij. „O ben je muziekrecensent?" „Ik heb aan uw bioscoopverslagen vroeg Els. „Wat een kraan!" gemerkt, dat u verstand van muziek „Ik mag me 't compliment niet aan hebt!" laten leunen," antwoordde Han. „Ik „Verstand, verstand...." zei Han. ben geen muziekrecensent, en ik ben „Net zooveel als ieder fatsoenlijk zelf benieuwd, wat ik van dit kar- menscli. Ik heb een beetje piano ge. weitje terecht breng. Ik moest er heen, speeld, maar van strijkinstrumenten omdat de muziekrecensent niet kon. weet ik niets. Kunt u geen ander Maar ik heb geen sikkepitje verstand sturen?" van strijkinstrumenten." „Ik héb geen ander," zei de hoofd- „Misschien kunnen we je in de gau- redacteur. „Doet u 't, toch maar." wigheid wat vertellen," zei Els. „We Han haalde zijn schouders op. „Ik zal spelen allebei viool, op onze manier, gaan, waar ik gestuurd word," zei hij, Of zullen we je na ieder nummer zeg- „maar als ik raaskal in mijn verslag, gen, wat we opgemerkt hebben?" kan ik 't. niet helpen. Ik kan over viool- „Dat hoeft allemaal niet," zei Adri en- eellospel niet- oordeelen." op een toon die- wat kribbig klonk. „Al „We schrijven zoo dikwijls over din- «lie verslagen zijn 't zelfde. Ze spelen gen, waar we niet over kunnen oor- natuurlijk goed, dus we weten vooruit deelen," was het antwoord, en de al, wat er in de kranten komt: zuivere hoofdredacteur schreef door aan zijn dubbelgrepen, vlot passagespel, vloeiend artikel. cantilene, gaaf samenspel. behalve Han ging. dien enkelen keer, dat er iemand een Er waren geen plaatsen besproken, tikje te vroeg of te laat invalt. Zet die dus meldde hij zich, tien voor acht, dingetjes er maar in, dan is 't altijd aan het loket. Hij kreeg een ongenum- raak." merd biljet, fauteuil de bale011, en „Merci," zei Han. „Nu weet ik ten koos een plaats op «1e eerste rij, naast minste, lioe ik 't niét moet doen. Ik den laatsten stoel met het bordje „be- zou trouwens in doodsangst zitten, dat sproken", 't Was nog leeg en stil in de ik me in mijn vingers sneed. Als alle zaal. Han haalde een krant uit zijn zak verslagen 't zelfde zijn, zal ik probee- en begon te lezen, maar dacht toen op- ren, er heel iets anders van te maken." eens aan een programma, en keek rond, Nu kwam de voorspelling van Els of hij de ouvreuse zag. En toen zijn Poorters uit: het conservatorium stroom- blik aan de reehtsche deur kwam, waar- «1e binnen, mét andere hoorders, 't Was door hij was binnengekomen, zag hij ieder oogenblik opstaan, om de men- daar A«iri. scken van de besproken plaatsen te laten Hij keek gauw weer voor zich, in de passeeren, en om de beurt bekeken ze krant, Het was hém, of zijn bloed even liet programma, «lat Han nu veroverd was gestokt, en nu den tijd inhaalde had. Ze praatten nauwelijks meer, door grooter jachtigheid in zijn slapen, tot de uitvoering begon. Hij voelde, of zag, «lat, Adri achter hem Han luisterde Beethoven, dien Kwam zitten, op de derde rij, en bijna hij kende en in de eerste rustpooze onmiddellijk begreep hijik kan liier verbaasde hij zich, dat hij zoo onbe- niet blijven zitten. NA al kostte 't, hem vangen en ontvankelijk luisteren kón, moeite, om niet om te kijken; hij zou hoewel hij wist, dat Adri daar zat, geen noot muziek hooren, als hij dat twee plaatsen verder. Dat besef gaf gevecht moest voortzetten, en steeds hem geen onrusthij had zelfs liet wist, dat zij naar hem keek of kon kij- gevoel, dat Els Poorters er niet was, ken. Een andere plaats. Meer naar en hij mét Adri luisterde, zich aan achter. de, muziek overgaf, zonder te spreken. Han stond op; het zou lijken, dat hij 't Speet hem, dat 't pauze werd. de ouvreuse met de programma's Maar terwijl zij naar de koffiekamer zochten dan kwam hij eenvoudig niet liepen Han voorop, om plaats te terug. Toen hij stond, en zijn eersten maken en een tafeltje te zoeken stap wou zetten, zag hij het meisje, «lat naast Adri zat, en aanstonds herkende Vervolg op blz. 28 Keurig blijven ook Uw schoentjes wanneer U ze verzorgt met Tana. Uw schoenwinkelier heeft in de goede kleur het juiste Tan a-onderhoudsmiddel voor èlk schoentje... en juist nü is het zoo be langrijk Uw schoentjes een geregelde Tana-verzorging te geven! Maar doe het vooral oordeelkundig en zoo zuinig mogelijk (lees de gebruiksaanwijzingen nauwkeurig), want Tana is momenteel om be grijpelijke redenen niet onbeperkt verkrijgbaar. Bewaar onze glas-verpakkingen: slechts tegen inleve ring van een ledigen Tana-flacon of -pot kunt U zoo'n Tana schoonheidsmiddel voor Uw schoentjes koopen.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1941 | | pagina 25