2^
JisdrJCalUcUïcu
mmmmmmmmmmmmmmmis
yJMj
KHASANA
pelijk gedaan hebben, in 't. eerst, omdat
hij tegen alle meisjes zoo deed, en nn
toevallig in ln'tar gezelschap was ge
raakt!
Al had ze gelukkig in den
schouwburg óók koel en afwijzend
kunnen doen, 't zat haar dwars, dat
zij haar toeneiging had vergooid aan
iemand, die er niet van gediend bleek.
Maar zij vergat Han, toen de muzikale
vrienden haar in beslag namen. De
muziek, en de gesprekken daarna,
verdrongen alles.
Toen zij het zaaltje binnentrad, zag
ze Els op de pianokruk zitten, en half
over haar heen gebogen stond Frits
Iforst, de pianist en dirigent, iets Van -
wijzend op een blad muziek. Zij vorm
den dikwijls zoo'n afzonderlijk tweetal.
Frits Horst en Els Poorters. Als die
twee samen praatten, kwam geen
mensch er bijwant iedereen wist, dat-
de harmonie van het samenspel zicli bij
hen in het persoonlijke voelen had voort
geplant. Dat wérd nog wel eens wat,
meenden allen, zonder het uit te
spreken. Dus voegde Adri zich bij een
ander groepje.
Er werd met strakken ijver gerepe
teerd een groote Tango-rhapsodie,
arrangement van Frits Horst. Die
jongeman, klein en blond, vier- of
vijfentwintig, was onderwijzer, maar
hoopte op een toekomst, waarin hij
geheel voor de muziek en van de muziek
zou kunnen leven. Hij nam op zijn vrije
middagen les in harmonie en compositie,
en besteedde de rest van den tijd, dien
hij van zijn werk overhield, aan zijn
dilettanten-club. Daar had hij veel
succes mee. Hij had er slag van, leden
aan te werven, en iedereen naar zijn
hand te zetten. Eén was er maar, die
vaak met hem kibbelde: Els Poorters.
Zij erkende zijn gezag als dirigent,
maar beschouwde hem tevens zoo'n
beetje als haar persoonlijkeigendom.
Hadden zij zich niet zoo aangewend,
te harrewarren, ze waren denkelijk
al lang verloofd of zelfs getrouwd ge
weest Of vond Els, dat een gewoon
onderwijzer te weinig verdiende, om
zijn vrouw een dienstmeisje te geven,
zoolang hij nog lessen nemen en stu-
deeren moest?
Die laatste vraag was een ondeugende
gedachte van Adri. Doordat Els eens
tegen haar gezegd had: „Vind jij 't nu
niet gewaagd van Frits, zich zoo heele-
maal in de muziek te gooien? Ik heb al
eens tegen hem gezegdjog. haal toch
eerst je hoofdakte. Als je hoofd van
een school bent, heb je ten minste een
draaglijk inkomen, en dan kun je nóg
zien, wat je doet!"
Frits Horst haalde zijn hoofdakte
niet. Hij speelde piano en stipte heele
boeken muziekpapier vol met compo
sitie-oefeningen en arrangementen
De Tango-rhapsodie was tweemaal
doorgespeeld, met tal van herhalingen
hier en daar „net zoolang tot 't zoo
glad loopt als een kraan," zooals Frits
Horst het uitdrukte. Mn was liet tijd
om te rusten. De dirigent kwam naar
Adri en Els toe, die met hun violen
naast elkaar zaten.
„Hoe wós 't gisteravond?" vroeg hij.
„Mooi," zei Els. ,,'t Werd op den duur
een beetje eentonig, zooveel Beet
hoven.
„Hoe kun je 't zeggen!" riep Adri uit.
„Ik heb genotenJe kon juist zoo
prachtig volgen, hoe Beethoven zich
ontwikkelde, van 't schoolsclie in 't
eerst tot het uitvieren van eigen harts
tocht later.
„Je hebt de recensies gelezen, zie
ik," zei Els.
Adri kreeg een kleur, 't Was inder
daad een opmerking van Han, die ze
had uitgesproken, maar ze was 't er
dadelijk eens mee geweest, toen zij 't las.
„Als de recensenten 't met me eens
zijn, is dat een compliment voor hén,"
schertste Adri. „In ieder geval heb ik er
zin doorgekregen, óók moer Beethoven
te spelen, en klassiek in 't algemeen.
„Dan vind je tango's zeker beneden
je waardigheid," zei Frits Horst.
„Dat hangt van 't arrangement af,"
kaatste Adri terug.
„Maar 't is niet erg - ik wou net
wat antiekers aanpakken," zei Frits
Horst, en tegelijk greep hij den strijk
stok van Els en tikte er mee op haar
lessenaartje.
Allen keken op.
„Dames en lieeren," zei de dirigent,
„ik wou even vergaderen. Ik had
gedacht, na mijn rhapsodie een ander
groot werk onder handen te nemen,
maar dan iets, dat al een beetje langer
beroemd is. De Peer-Gynt-suite bij
voorbeeld."
„Ja!" riepen er een paar.
„Mag liet jongste eendje in de bijt
iets anders voorstellen?" vroeg Adri.
„Ja natuurlijk. wat dan?"
,,'t. Septet van Beethoven."
El^ trok een lip, en Frits zag het.
„Zou óók kunnen," zei hij. „Maar als
we ooit voor het publiek willen ver
schijnen, zal Peer Gynt het. beter
doen."
,,'t. Septet is zoo ernstig," zei Els.
„Wat zou dat?" antwoordde Adri.
,,'t. Is prachtig! Echt Beethoven!"
„Grieg is anders ook niet de eerste de
beste," vond een heer met doorzichtiger!
haardos en een klarinet.
„Nee," zei Adri, „maar Peer Gynt
is door armoedige strijkjes zoo af-
gejengeld!"
„Neem dan den Paukenslag!" riep
de drummer.
„ik dacht al: waar blijf je," spotte
de cellist. Voor den drummer bestond
er geen andere klassieke muziek dan de
symphonie met den paukenslag.
„Vinden jullie een non-stop-suite
van beroemde opera-melodieën niet
leuk?" kwam er een stem. „We blijven
anders zoo zwaar op de hand
„Welja," hoonde een ander, „dan
maar meteen de Fremersberg en de
K lokkenwinkel
Het. eene voorstel volgde op het.
andere; er waren personen, die vier, vijf
titels noemden. Aan den linkerhoek
van het gezelschap werd er dringend
gefluisterd en rechts hadden er-t wee
ruzie.
Frits Horst sloeg een roffel.
„Dames en heeren," zei hij, „zoo
kunnen we wel doorgaan tot morgen
ochtend toe! hebt met elkaar zoowat
den lieelen catalogus van Peters op
genoemd! Mag ik er even op wijzen,
dat ook dfe klassieke nummers, die er
genoemd werden, zéér melodieus zijn en
bij ieder publiek in den smaak plegen
te vallen? Ik zóu de opera's en Fremers-
bergen en Slagen bij Waterloo liever tot
later uitstellen, nu we pas tango's
hebben ingestudeerd. Ik voor mij voel
alleen iets voor een ietwat romantisch
klassiek werk."
„We moesten maar stemmen," kwam
de klarinet voorstellen.
„Ja, we stemmen," zei Frits Horst.
„Peer Gynt. of 't Septet."
„Of de Paukenslag," riep de drum
mer.
Er werd gestemd. Tien leden waren
voor Peer Gynt, twee voor het Septet.
Els keek triomfantelijk.
„Dat is dus dót," zei de dirigent.
„Zullen we doorwerken?"
Ze speelden tot tien uur. Terwijl de
jassen en mantels werden aangetrokken
kwam Frits Horst naar Adri toe.
„Ik mag geen geheimen van de stem
ming verklappen," zei hij, „maar.
Vervolg op blz. 32
IEDEREEN
BEWONDERT HAAR
sinds zij KHASANA
gebruikt voor haar da-
gelijksche make-up.
Ook U zult overal be
wonderende blikken
ontmoeten, indien U
KHASANA op decen
te wijze gebruikt.Een-
maal per dag toege
past is voldoende,
want KHASANA-lip
penstift en rouge ge
ven niet af en zijn
bestand tegen water.
Voor elke teintiserde
juiste natuurlijke kleur.
44. Singel, Amsterdam C.
•V De door artsen aanbevolen tandpasta
bevat 0 0075 organisch jodium, waarvan 0 000035 gr
jodium door het tandvleesch opgenomen en daardoor in
de inwendige organen van het lichaam verspreid wordt.
Ss; JecL\Kcilïkltea is een aangenaam schuimende tandpasta van
uitstekende kwaliteit (zonder chloorzure calium) met een
■N lekkere frissche smaak. De uiterst kleine hoeveelheid organisch
jodium is voldoende om de mondholte gedurende langen tijd te
ontsmetten (wetenschappelijk bewezenen daardoor de tanden
zoowel als het tandvleesch voor ontsteking en vooral ook tegen
Rs de in de geheele wereld verspreide tandwoll (Paradentose) te ^3
beschermen. sS
JodJCaliklfHXt is voorts door artsen erkend als
voorbehoedmiddel tegen verkoudheid en als stimu-
lans voor alle lichaamsfuncties.
Queisser Co..
Hamburg 19
Depot: Pharmaceuti-
sche Union, Hilversum
P. de Hooghlaan 34
De aangenaam schui
mende Gezond
heids-Tandpasta.
