fSf II
Op den Woensdag- m Zaterdagmiddag eurms verschijnt de, schooljeugd.
staat voor al (leze onderwijs resultaten met groot.e
en oprechte bewondering. Als wij die bewondering
ook uitspreken, glimlacht de directeur. Hij neemt
een beeldje op en kijkt er peinzend naar. ,,.Ta,"
zegt hij dan, ,,in de eerste plaats is het noodig,
dien jongen, zoekenden inenschen om je heen begrip
voor het sehoone bij te brengen, hun vaak onge
breidelde fantasie in bereikbare banen te dwingen.
Heel geleidelijk aan natuurlijk; ze moeten zélf
loeren, waar hun begrenzing ligt en waar hun hoogste
Ontplooiing.
Om u een voorbeeld te geven: wij hadden hier
eens een jongeman, die zich in de eerste maanden
van zijn studie hier uitleefde
in bizarre, vaak onbegrijpelijke
teekeningen. Zonder twijfel ge
tuigden zij van een grille en
levendige fantasie, maar ja, het
was niets, ziet u. de kon daar
natuurlijk met een geleerd
gezicht bij gaan staan en zeg
gen: „Er zit wat in," en zelf
vond hij dat waarschijnlijk wel
liet, meest. Maar wat was de
oorzaakervan eigenlijk? In de
eerste plaats: bij kon geen ge
wone dingen maken, gewoon
in den zin van normaal, omdat
dan onmiddellijk zijn onmacht
bleek. Hij bekeefschte de tech
niek niet en bij die „gewone"
onderwerpen bleken de feilen
van zijn werk onmiddellijk.
Hetgeen natuurlijk pijnlijk voor
hem was.... Maar bovendien
besefte hij niet, dat zijn werk
geen Schoonheid bezat. Zijn ge
voel voor mooie dingen was nog
niet gevormd; hij wist nog niet
wat mooi was en wat niet.
Daarom lieten wij liem in den
beginne modderen, zélf zoeken.
Gevoel voor schoonheid kun je
iemand niet leeren. Maar om u
direct gerust te stellende
jongeman in kwestie kwam er
en hij begon opnieuw, bij 'de
kleine, begrijpelijke dingen. En
daarbij moet je zoo iemand dan
leiden, liefdevol leiden. Kijk, en
dat is prachtig werk. Dan zie je
iets groeien, iets moois tot, ont
wikkeling komen, doch het per
soonlijke, als in dit geval, die rijke
en grillige fantasie, mag er niet
bij teloor gaan."
De directeur zwijgt even en
kijkt uit zijn venster naar de
herfstkleuren van den wingerd,
die opklimt tegen den muur. Dan
staat hij op en grijpt een groote
map met, teekeningen. „Hier,
kijkt u die eens door; het is rijp
en groen door elkander, van be
fit? ile edelsmeden, een hoekje
van de eiséleerlclas.
(Foto's Panorama-Volks)
ginners en van juist afgestudeerden. Maar bij iedere
teekening, (lie u hier ziet, valt één (ling opde liefde en
de toewijding, waarmee zij gemaakt is. Deze jonge
inenschen liier kunnen nog alles geven, wat zij hebben
en zij durven ook alles aan te pakken. Nergens schrik
ken zij voor terug: zij voelen nog in zich dien mach
tigen drang tot uiten, en (lat maakt ook ons werk hier
tot vaak zoo diepe vreugde. Je blijft er zelf jong bij."
Wij bladeren in de map en inderdaad, bijna al dit
werk boeit onmiddellijk door zijn directheid en
ontroert door de prilheid ervan. Ten bewijze daarvan
publiceeren wij in dit nummer een kleuren-teekening,
die wij met toestemming van den lieer van Derven
83r
m .*s
lil <le grafische afdaling wordt een lithografie ge
drukt. Aap de proefpers.
en daarin prijken allerlei kunstvoorwerpen: werk
stukken van leerlingen der school en zij zijn van
uiteenloopend karakter: ivre-jierdue beeldjes, edel-
smeedwerk, email-werk, schotels, vazen; aan den
wand hangen teekeningen en schilderijen. E11 men
die jaren achtereen niet anders gedaan heeft dan
teekenen en nog eens teekenen, uitsluitend 0111 aan
de examen-eisclieii te kunnen voldoen. Neen, bij
moet ook andere vakken geleerd hebben."
Wij kijken 0111 ons heen in de smaakvolle direc
teurskamer. Kr staan lange vitrines langs de wanden
Het zetten van de stukjes glas in lood.
