m
HET SPOOKHUIS
EXAKTA
UOOR SCHOONHEID EN CHflRITIE
Q
Ben wo nderlijk verhaal
door Hans Verhoeven
10
JiiHC
NOG LICHTSTERKER!
De oeheele bekoring van
nachtelijke motieven
wordt U, door het nieuwe
ultra-licht-sterke objec
tief voor de Kine-Exakta,
de Biotar f 1.5-7,5 cm.
ontsloten. U behoeft
slechts half zoo kort te
belichten als met dia
fragma 1:2 en vijfmaal
korter dan met 1 3,5.
Uitvoerige drukwerkjes
worden U op aanvraag
kosteloos toegezonden
DRESDEN-STRIESEN 48
Alleen-vertegenw. v. Nederland Fa. DR. K. HEYNDERICKX, HUGO DE GROOTSTRAAT 17a, DEN HAAG
Een goed uiterlijk is een kost-
baar bezit. En als voor alle
kostbaarheden geldt ook hier:
oppassen
Met de EL-GONDA cosmetica
is het kostbare bezit Uwer
schoonheid veilig!
Deze heerlijk-geparfumeerde
producten voldoen aan de
strengste eischen van weten
schappelijke schoonheidsver
zorging.
EL-GONDA shampoo, toilet-
en haardroogpoeder, badzout
en poeder, bevatten bovendien
vitamine F - voor het behoud
van een gezonde en fraaie huid.
El-gohd^
FABRIKAAT DER „EcMa" N V. ENSCHEDE
MET TWEE ILLUSTRATIES VAN B. TEN HOVE
Hebt Ti ooit; flat wonderlijke verhaal
gehoord over Smit, ik bedoel
Sinit., deri makelaar? Niet? Als
u dan even de moeite wilt nemen verder
te lezen, zal ik het u vertellen.
Sinit had voor de verandering zijn
vaeantie in den Achterhoek door
gebracht en daar en passant een prach
tige transactie verricht. Hij had voor
een appel en een ei een stuk grond
gekocht, dat er gewoonweg om lag te
smeeken in kleine stukjes te worden
verdeeld en te worden volgeplant met
van die kleine confectie-huisjes, die
tegenwoordig zoozeer in trek zijn. Een
driehonderd procent was er altijd op te
verdienen.
Eerst had hij een beetje bezwaar
gehad tegen de oude kasteelruïne, die
midden op het land stond, maar bij
nader inzien kon hij dat ding later best
gebruiken, door er een serie schuurtjes
van te maken ten gerieve van de
toekomstige bewoners van zijn villapark.
F ziet, dat Smit tot die mannen kan
worden gerekend, die volgens een wel
omlijnd plan plegen te werken.
Dat was in Juni.
Hij liet o]) alle vier hoeken van het
perceel groote borden plaatsen met liet
opschrift: „Bouwterrein te koop" en
meer van dat. fraais en zette zich te
Amsterdam rustig in zijn bureaustoel,
in afwachting van de bergen geld, die
zouden binnenstroomen.
Merkwaardig genoeg had hij eind
November nog geen stukje verkocht.
Niemand had er zelfs naar geïnformeerd
en dat begon hem natuurlijk te ver
ontrusten. Hij dacht.: laat. ik eens gaan
kijken, wat er aan de hand is.
Hij ging dus.
Daar lag zijn grond met de veertiende-
eeuwsche ruïne. Alle borden waren nog
present, maar er was
geen kip in 't zicht,
om er naar te kij
ken.
Hij naar de dorps
herberg. En onder
een biertje vroeg hij
aan de. inboorlingen,
waarom er naar hun
meening tot dus
verre geen koopers
waren komen opda-
gen.
Ze vertelden het
hem ronduit. Ze
beweerden, dat liet
stuk grond nooit-iu-
rlcr-eeuwigheid door
iemand zou worden
gekocht, dat hij
zelfs geen vierkanten
meter zou kwijtra
ken en dat liet. beste
was. de borden maar
te verbranden. En
waarom, zult u vragen? Heel eenvoudig,
liet spookte er.
Nou, daar zat Smit. Hij bestelde nog
een biertje en dacht na.
„Ik geloof er niets van!" zei hij kwaad
en sloeg met zijn vuist op tafel, dat het
schuim in het rond spatte.
„Toch is het zoo," verklaarde een
oude boer met bakkebaardjes en hij
begon omslachtig te verhalen.
Het scheen de geest van een vrouw
te zijn, een dikke barones of zooiets.
lederen nacht, als de klok twaalf sloeg,
Duur sIdikI-e, wil en (Inorxrliijneiiil
kon men haar uit het achterpoortje zien
komen met een bijl in de. hand en liet,
was een eclit spook, want men kon door
haar heen den muur zien!
Dat was zoo al sinds eeuwen, vertel
den de anderen. De oudste inwoner kon
zich nog herinneren, dat zijn grootvader
er over had gesproken, toen hij nog maar
een ukkie was. En dus zou de heer Smit
nu wel kunnen begrijpen, dat hij er nooit
een ordentelijk mensc-h toe zou krijgen
daar zijn woonplaats te zoeken, waar liet
spookte.
Smit bleef koppig. Hij geloofde niet
aan spoken of hij moest er zelf een zien.
En ze bleven zoo lang redetwisten, dat
ze tegen sluitingstijd zooveel hadden
gedronken, dat zes van de moedigsten
er in toestemden met hem mee te gaan,
om hem liet spook te laten zien.
Enfin, tegen kwart voor twaalf
waren ze er. Ze verborgen zich achter
een der aankondigingsborden en wacht
ten. En waarachtig u kunt me
gelooven of niet toen de dorpsklok
twaalf uur sloeg, zagen ze het!
Daar stond ze, wit en doorschijnend,
haar haren over de schouders hangend,
haar oogen wild-glurend. met een bijl
in de hand. Tot overmaat, van ramp
floot de wind zoo naargeestig door de
hoornen, dat de boeren op één slag
nuchter werden en ijlings vluchtten.
Smit volgde snel docli waardig.
Den volgenden avond werd de con
ferentie in de dorpskroeg voortgezet.
„Hoe lang zeiden jullie ook weer, dat
dit. aan den gang is?" vroeg Smit.
„Eeuwen," zeiden de inboorlingen.
„1' hebt uw geld verloren. Niemand
houdt het daar uit."
„Vreemd," hernam Smit, „je kunt
je oogen haast niet gelooven."
Dienzelfden nacht ging hij weer en
evenzoo de vijf vol
gende nachten, tot
zelfs hij overtuigd
was.
Maar Smit zou
geen makelaar zijn,
als hij voor één gat
gevangen zat. Hij
kreeg een idee.
„Is het spook
ooit ergens anders
gezien dan komend
door het achter
poortje?" vroeg hij
aan de stamgasten
in de herberg.
„Neen," zeiden
ze, „het is 'n spook
met vaste gewoon
ten."
„Nou dan!" riep
hij triomfantelijk uit,
„dan weet ik, wat
me te doen staat. Ik
laat me niet door
een spook in de luren leggen! Nog
niet door den geest van een dikke ba
rones! Wacht eens af, wat er gebeurt."
En den volgenden dag ging hij naar
Amsterdam en huurde een ploeg van de
meest verstokte sloopers, die hij kon
vinden, compleet met pikhouweelen en
mokers. Hij nam ze mee naar liet.
spookhuis.
„Zien jullie dat geval daar?" vroeg
bij.
Logisch, dat zagen ze.
„Tegen den grond!" beval Smit..
