NA TWINTIG JAAR I f iet verhaal van een weerzien J fA Ven nieuw product dee Sunlight leep Taörieken 14 I wee onafschei- delijken de vrouw met smaak en Rogo kousen! Want alles, wat een moderne vrouw van een kous verwacht, vindt /.ij in Rogo. In schoonheid bijna niet te over treffen verba zend houdbaar... dat zijn van ouds de kenmerken van alle Rogo kousen. BETER DAN ZEEP VOOR HET WASSCHEN VAN DE VAAT De scheikundigen van de bekende Sunlight-fabrieken hebben maandenlang gezocht naar het snelste en veiligste middel voor vatenwasschen. Het resultaat was Vet-ExDus nu geen zeep meer voor het wasschen van de vaat! Dat doet Vet-Ex thans voor U! Alle vette voorwerpen worden met Vet-Ex snel en gemakkelijk schoon. Engoedkooper dan met welke zeep ook! Vet-Ex lost onmiddellijk op en werkt grondig en veilig. Al ziet U geen schuim, toch reinigt Vet-Ex afdoende door de werking van haar zeer bijzondere en vet-oplossende bestanddeelen. Probeer Vet-Ex eens voor vatenwasschenHet tast geen enkel voor werp aan. Voorts geeft Vet-Ex geen reuk of smaak aan glas of porcelein, zooals sommige andere wasch- middelen doen. Voor het verwijderen van vet is Vet-Ex absoluut onovertroffen. Potten, pannen, lepels, vor ken, messen, glaswerk of kristal, alles wordt met Vet-Ex in een oogwenk blinkend helder. U kunt dus Uw zeep sparen voor het wasschen van Uw linnengoed, nu Vet-Ex U helpt met de vaat GEEN ZEEP MEER VOOR DE VAAT NEEM VET-EX THANS TE BAAT Een pak Vet-Ex is ruim voldoende voor 25 keer vatenwasschen en kost slechts 20 ct. VET «O-OMt MET TWEE ILLUSTRATIES VAN FRANS PIËT De politieagent, die zijn ronde pand weer neergezet. Het oude restau- deed, liep langzaam en indruk- rant was nogal bouwvallig en den laat- wekkend de breede straat af. Die sten tijd kwam er bovendien bijna indrukwekkendheid was hem tot een niemand meer. De buurt is, wat dat tweede natuur geworden, hij spreidde betreft, in die twintig jaar heelemaal van liaar ditmaal niet. ten toon voor een karakter veranderd. Vroeger was het groot publiek, hij kon niet verwachten, hier 's avonds druk, maar u ziet het wel: dat iemand hem gadesloeg zelfs, want. stilletjes is het., stilletjes." er waren maar weinig voorbijgangers. De man in de portiek streek een lucifer Het was nog niet goed tien uur's avonds, af om zijn sigaar aan te steken. In het maar de wind was koud en het zag er licht van de vlam zag men een bleek naar uit, alsof het weldra flink zou gaan gezicht met een vierkante kin en leven- regenen. Zoo kwam het, dat de straten (lige oogen. Hij had een klein litteeken zoo goed als geheel ontvolkt waren. boven zijn rechterwenkbrauw. Zijn das- Zoo nu en dan probeerde hij een deur, speld bestond uit een tamelijk grooten terwijl hij statig voortschreed, maar diamant, nogal eigenaardig gezet, tevens hield hij een wakend oog op het „Vanavond twintig jaar geleden," ook al niet erg drukke verkeer en als zei de man, „at ik hier in het Tivoli- er een waarnemer in de buurt geweest restaurant met Joost Weiter, mijn bes- was, dan was liij zeker tot de conclusie ten vriend, en den aardigsten vent. dien gekomen, dat deze agent nauwgezet zijn ik ooit in mijn leven ontmoet lieb. Wij plicht deed en er in 't algemeen uitzag zijn beiden in deze stad opgegroeid en als een waardig dienaar van de heilige we kenden elkaar misschien al, toen we Hermandad. Een échte politieagent, nog maar een jaar of vijf waren. Ik was een agent, waar inen terecht hulp van toen achttien en Joost was, laat ik eens kon verwachten als men in nood zat, kijken, twintig. Den volgenden dag zou een gezworen vijand van dieven en ik naar het buitenland gaan om daar moordenaars. mijn fortuin te zoeken. Ik kon het hier De buurt, waar hij patrouilleerde, niet meer uithouden en bovendien zag was er eentje, waar men blijkbaar vroeg ik hier geen toekomst. Ik wilde naar ging slapen. Hier en daar zag men de Zuid-Amerika, waar een flinke kerel in lichten van een klein café, maar overi- enkele jaren tijds zijn fortuin kan gens zag men slechts spaarzaam eenig maken, als het, hem ten minste niet al schijnsel en verder vond men hier nog te zeer tegenloopt. Joost was van heel een aantal kantoren, die natuurlijk op ander hout, gesnedeu dan ik, dien zou je dit uur van den dag geheel verlaten met geen tien paarden deze stad uit waren en liooge, donkere blokken vorm- kunnen trekkendit was de eenige den in den toch al donkeren nacht. plaats op aarde, waar je plezierig kon leven, vond hij. Nu dan, we kwamen overeen om elkaar precies na twintig jaar hier weer te ontmoeten. Het was 'Poen hij de straat zoo ongeveer voor een bindende afspraakhoe ver we hier de helft, was afgeloopen, vertraagde ook vandaan woonden, hoe rijk of arm de agent zijn schreden. In de portiek we ook waren, we zouden beiden ons van een aardewerkwinkel, die reeds lang woord houden. We vroegen ons dien gesloten was, stond <ien man met een nog niet opgestoken sigaar in zijn mond. Toen de politieagent op hem toe kwam. begon hij snel te Bpreken. „Het is dik in orde, agent," zei hij geruststellend. „Ik sta hier alleen maar op een vriend van me te wachten. Je zult het wel gek vin den, maar het gaat om een afspraak van twintig jaar geleden. Ik weet wel, dat het je vreemd in de ooren moet klinken, maar dat kan ik gemakke lijk genoeg verklaren. Ongeveer zoo lang geleden bestond hier AAi?r>-tVvr.(; in de portiek streek lucifer af avond reeds af, hoe het ons zou vergaan, inaar we dachten, dat, we in twintig jaar toch wel een bepaal de carrière achter den rug zouden heb ben en naar aanlei ding daarvan kon den bepalen of we geslaagd waren in het leven of niet." „Een interessante afspraak," meende de politieagent. „Maar wel een wat te lange termijn tus- schen de beide ont moetingen, als u het mij vraagt. Heeft u nooit meer iets van uw vriend gehoord, sedert u liet land uitging?" „Een tijdlang heb- nog het Tivoli-restaurant, precies op ben we met elkaar gecorrespondeerd," de plaats, waar nu deze winkel is. Her- zei de ander. „Maar na een jaar of inner je je dat nog?" twee, drie zijn we elkaar heelemaal „Ja, zeker," zei de agent. „Dat was kwijtgeraakt. Zuid-Amerika is groot er zelfs vijf jaar geleden nog. Toen is het. en ik heb nogal veel heen en weer afgebroken en daarna hebben ze er dit getrokken in het, begin, later trouwens

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1941 | | pagina 14