Bij een Limburgsch Burgemeester
j Wedstrijd in glorie!
GEMENGD
26
Er was een excursie geweest van rie Stichting
„Het Eimhurgsche Lössmanneke", een klein
hoog-deftig genootschap van bodemkundigen
en natnurminnaars. Het uitstapje had gegolden de
Gellenroder steengroeven, die een half uur van de
berijdbare wegen gelegen zijn. Wel bestond het
gezelschap uit mensehen
van positie en fortuin,
doch dit had weinig in
vloed op het weer, dat bij
den terugweg al somber
der en slechter werd. Plots
begon het te regenen, te regenen, met pijpestelen.
Men zocht een schuilplaats, doch waar die te vinden?
Gelukkig herinnerde ik me, dat vijf minuten een
zijweg in een chalet was ontstaan, geëxploiteerd door
een zonderling, door Chris de Volder, oud-officier en
amateur-componist. Zijn restaurant „Koning Dago-
bert" genoot een goede reputatie onder lekkerbekken.
Bovendien had hij den naam een potentaat te wezen.
Zijn lijfspreuk was: „Als iemand z'n neus of de kleur
van z'n haar me. niet bevalt, gooi ik 'm de deur uit."
Alleen als vriend werd men tot zijn hazenpeper of
forellen toegelaten. Zijn kring van klanten en vrien
den bestond uit de meest uiteenloopende elementen,
van dure mijnmagnaten tot, avontuurlijke stroopers
toe. Toen 'n paar aldaar verdoolde oud-kolonels eens
harkerig tegen hem deden, had hij die „oud-collega's"
prompt aan de deur gezet. Niettemin, wij moesten
er heen, doch ik waarschuwde het gezelschap voor
hooghartigheden
Het is er heel gezellig geworden; „reuze" zei
mevrouw van den president der rechtbank. We zijn
er twee uur blijven hangen en hebben den vólgenden
origineelen wedkamp meegemaakt. De heeren gingen
broederlijk mee aanzitten met de aanwezige gasten,
waaronder een vent, die een uitspanning exploiteerde,
en een soort wijsgeer-vagebond.
Dp een gegeven moment declameerde Chris oneer
biedig
„Kr zijn nu zooveel groote lui hier en nu zou ik wel
eens willen weten, wie eigenlijk de beroemdste heeten
mag. Ik geef in zijn naam een rondje geulforel met
Moesel van 1934."
„Oud-minister Erkenstein verdient dat voor ons!"
riep een waterstaatshooge.
„Moet ook bewezen worden," meende Chris.
„Wel, ik ben minister
van financiën geweest. Is
dat dan niks. Marie?"
Ir. van Hersse, van de
spoorwegen, zou zich niet
laten kisten. „Ik heb een
nieuw type locomotief uitgevonden; het patent
staat op mijn naam en het vehikel rijdt als „van
Ilersse-expres" op menige lijn. En u, mevrouw
Muldens van Gasper. U kunt ook beroemd zijn."
De nog half-om-half jeugdige gade van den
directeur van het centrale ziekenhuis kleurde en
lispelde verlegen„Een beroemd dichter heeft een
gedicht aan mij opgedragen."
„Nadere documentatie gewenseht." meende een
geoloog in 's rijks dienst.
„Voordat ik mijn man leerde kennen, heb ik in
Carlsbad den grooten Fransehen dichter Rodolphe
Crecv ontmoet; hij schreef ter eere van mij een
sonnet, dat, met opdracht, voorkomt in zijn bundel
„Anjelieren."
Nu wist mevrouw Rosa Borkvehl van Rasteren
ook een troef uit te spelen„Naar mij heeft de ver
maarde kweeker Lauterbaeh een nieuwe rozensoort
genoemd: Belle de Dashol. ik kom van Dashol."
„En u, meneer de inspecteur van het middelbaar
onderwijst"
„Wel. iedereen ziet z'n uil voor 'n valk aan. Ik
vergaarde ook wat roem. Ik schreef verhandelingen
over middeleeuwsch tooneel en kom in verschillende
bloemlezingen en handboeken voor."
„Baas boven baas," liet zich dr. de Rechte ont
vallen, „ik vond verschillende nieuwe medische
apparaten uit...."
„Kan men ook oude uitvinden?"
„Gebeurt ook. en nu sta ik in Groeneboom's
encyclopedie."
Dat waren zoowat de beroemdste elementen der ex
cursie, maar Chris de Volder was te zeer volksman om
't hierbij te laten. Zijn stamgasten kregen ook 'n kans.
„Ich kaan auch waal mèt-doen," meende de vent
van de uitspanning in kakelbont boerseh. „Ich staon
op de laandkaart."
„Op de landkaart?" roerde het.
Het bleek inderdaad zoo. Jaren geleden had de
man aan een grooten kruisweg zijn uitspanning onder
nomen. Toen de tram aangelegd werd, kreeg een halte
aldaar eenvoudig zijn naam. Er ontstond een ge
hucht dit werd ook zoo genoemd en 1111 kwam hij op
de streekkaarten voor.
„Nou," meende de wijsgeer-vagebond, „dan mag
Chris namens mij het rondje geven, want -iksta
op een postzegel!"
Algemeene hilariteit.
„Koning Swentibold, van de historische liefdadig
heidszegels, dat ben ik! Ik heb bij den graveur Wijn
stok geposeerd voor koning.... hier het bewijs!"
De kerel liet ons den postzegel zien. Inderdaad, het
was de kop van den zwerver, als twee druppelen
water.
„Mij is de eer die alleen aan keizers en koningen te
beurt valt, of aan groote componisten en ontdek-
k ingsreizigers.
Bij acclamatie werd hij tot winnaar van den wed
kamp in beroemdheid aangewezen.
Zoo eindigde het geval, dat heel wat gekrenkte
ijdelheid en rivaliteit tot gevolg had kunnen hebben,
in een daverende mop.
Achteraf is gebleken dat de vagebond-wijsgeer ons
toch nog lekker beetgehad heeft. Wel leek hij
sprekend op den Swentibold-zegel, doch dat bleek
maar toevallig. De graveur-ontwerper kende hem
lieelemaal niet, had een familielid als model gekozen.
Maar onze grappenmaker overblufte boeren en bur
gers met zijn kop „in de rij van de grooten der
aarde." Enfin, de forellen en de wijn waren goed!
Links: De 's-IIertogenbossehe- Vughtsche
liijvertenigitig hield een Ilubertusrit naar
Oisterwijk. Oponthoud op een roman
tisch plekje!
Een gouden notaris, De heer il. A.
,Joosten, te Venlo, herdacht het jeit,
dat hij vóór 50 jaar benoemd werd tot
notaris. De krasse jubilaris aan
rijn bureau.
(Foto's Panorama - De
Jong 2 Het Zuiden -
Moussaul' 1 Het Zui
den - Spierings 4
Lenarts 1Rep. Ser
vice - Sohl J.)
Rechts IJ et man -
nenkoor „Bel Can
to", te Den Bosch,
bestond tien jaar.
Een foto van het
bestuur.
Rechts: Dezer dagen
overleed de H. E. heer
A.v. d. Vetme, oud-
directeur van 't be
kende studiehuis te
Rolrlue en kanun
nik van het kathe
draal kapittel te
Roermond. Een foto
van den verdienste
lijken geestelijke.
P.S.V. won te Eindhoven van M.V.Y. met 2-0.
Een zeer spannend spelmomen t voor 't doel van M. F. F.
1- O T O ]\I I F I J ,'it <i>'» wedstrijd P.B.Y.-M. F. F. te Eindhoven.
t* M_i %J ww Ken aardig kopballetje.
De groote najaarsmarkt van paarden, die steeds in November
te fiedel wordt gehoudenvond dit jaar onder enorme belang
stelling plaats. Mannen en paarden bijeen.
De Harmonie van Heer, bij Maastricht,
hield een groot jubileumfeest. Een foto
van tien jubilarissen en het bestuur. In
't midden de heer C. Kerekhoffs, voor
zitter (45 jaar lid), links van hem de
heer J. Schurgers en rechts de heer
■I. Aarts beiden 40 jaar lid) de overigen
zijn 25 jaar en langer lid.
