VERDIENDE PROMOTIE De reuk GENEESMIDDELEN EN GENEESWIJZEN 21 SLOT VAN BLZ. 1 5 sloeg hij fle revolver neer en met de krant geadverteerd zag, maakte hij een andere gaf hij den jongen man een plan, om zijn oom van het leven te slag tegen zijn kaak. De revolver berooven. Hij wist, dat hij vrijwel al ging af, maar de kogel drong zonder het geld van zijn oom zou erven. Daar- verdere schade aan te richten in de om liet hij dit imitatie-revolvertje planken van de brug, terwijl Camphuis komen. Gistermorgen, toen hij zijn oom tegen de tegenoverliggende leuning in diens kantoor kwam opzoeken, van de brug aansloeg. haalde hij het uit zijn zak en deed Jonkers pakte hem bij zijn pols, dit...." draaide dezen om, dwong den jongen Jonkers richtte den loop van het man op zijn knieën en de revolver viel speelgoed op zijn mond, ongeveer een uit diens krachtelooze hand. Camphuis centimeter of vijf er vandaan. Hij schopte en beet, maar tegen den haalde den trekker nog eens over. Een krachtigen agent kon hij het niet vol- sigaret, voortgedreven door een veer, houden. Weldra gaf hij het op en sprong uit den loop tusschen zijn Jonkers nam hem mee. lippen. Er ging Luyten een licht op. Jonkers legde de sigaret neer en ver- Inspecteur Luyten was dien avond volgde: juist de stad uit, maar een telefonische „Camphuis wist, dat zoodra hij de boodschap riep hem terug. werking van dit nieuwe, soort sigaret- Bij zijn terugkomst werd hij begroet tenkoker had gedemonstreerd, zijn oom door Bremmers. De brigadier zag er er naar zou snakken het ook eens te vermoeid, doch zeer opgewekt uit. doen. Maar terwijl hij naar zijn bureau „We hebben het er uit, mijnheer," liep, om hem aan mijnheer Zwart te zei hij triomfantelijk. „We hebben geven, verwisselde hij de imitatie- hem niet met rust revolver voor een gelaten en ten slotte echte, die hij geladen heeft hij een vol- Bfe in zijn zak droeg." ledige bekentenis af- jjp< l „Dus in zekeren Inspecteur Luyten zelf doodgeschoten!" legde zijn hand op „Ja. Daarom was zijn bureau. Hij «oogauw, keerde zich om. iEJrïsM nadat het schot ge- „Wil je dus zeg- TiT"] "'T' 7-j'os^ was- i" het gen, dat Camphuis J Ifc.,^3 groote kantoor. Hij werkelijk zijn oom W behoefde niets te vermoord heeft!" 11 doen, hij moest al- „Heel zeker en leen zijn sigaret- u zult zelfs verwon- tenkoker verbergen, derd staan, als u „He' is dus maar beter, dat Jonker* maar die zat al in hoort, hoe hij het naar j°uw afdeeling overgaat" zijn zak. Hij had deed." handschoenen aan Maar het was Jonkers, die ten slotte toen hij de echte revolver aan zijn het verhaal vertelde. De inspecteur liet oom gaf, dus bekommerde hij zich hem halen. Na een verslag van Camp- ook niet om vingerafdrukken." huis' gevangenneming haalde Jonkers „Wat een duivelsch plan." Luyten iets uit zijn zak en hield dit Luyten keek den brigadier aan, die naast voor. Jonkers stond. „En wij waren er heele- „Dit vischt.e ik vanavond uit den maal naast, Bremmers." vijver," zei hij. De brigadier knikte en keek Jonkers De inspecteur keek hem verbaasd aan. vol bewondering aan. „Maar ik dacht. neen maar, dat „Ja," beaamde hij. „Als hij er niet is een revolver!" geweest was. „Neen, mijnheer. Geen revolver. Let „Dat mag niet meer gebeuren," zei eens op." Luyten streng. „Stel je voor, dat de Jonkers glimlachte, toen hij den inspecteur en de bekwaamste recher- trekker overhaalde van het ding, dat clieur een lesje moeten ontvangen van er uitzag als een revolver. Het voorwerp een gewonen verkeersagent." spleet in de lengte open en binnenin Jonkers werd misleid door den toon lag een half dozijn sigaretten. van zijn meerdere. Als ze hem daarvoor „Dus het is een sigarettenkoker." hadden laten komen. Jonkers knikte. „Eén van die nieu- „Het is dus maar beter, dat Jonkers wigheden, waar zoo druk mee geadver- naar jouw afdeeling overgaat, Brem hem mers," zei Luyten. „Als rechercheur. Ik zal er morgen meteen werk van maken." Jonkers trachtte iets te zoggen, teerd wordt, mijnheer. Ik heb schoongemaakt en geolied." „Maar wat heeft het met den moord te maken?" „Iedereen, die mijnheer Zwart goed maar hij kon er geen woord meer uit kende, wist, dat hij dol op dit soort krijgen. speelgoed was. In dat opzicht was hij De oude heer Zwart had beloofd hem net een kind. Mijnheer Zwart dreigde bij zijn promotie te'helpen, en hij had Camphuis' toelage te verminderen en zijn belofte gehouden, al was het ook toen Camphuis deze snuisterij in een na zijn dood. BELANGRIJKE MEDEDEELING Te beginnen met den volgenden roman: „ALLEEN HET HART BESLISTzullen de romans van de serie Avonduur-lectuur in plaats van iedere week om de veertien dagen verschijnen. is wel wat veranderd, maar... de kwaliteit in géén geval! „Uw leeren schoentjes, Mevrouw, zien er na het gebruik van Tana, als altijd prachtig uit! Tana is Tana gebleven „Juist, Marie, daarom blijven wij bij dat merk." Tana garandeert ten volle de zuiverheid en kwaliteit van de schoencrême in doozen, omdat ze er de zelfde goede wassoorten voor bleef gebruiken. En op de wassoorten komt het juist aan Trouwens die garantie voor zuiverheid en kwaliteit blijft voor alle „Tana" onderhouds middelen gelden. Geef Uw schoeisel eenregelmacigeTana- verzorging, maar doe het vooral zoo zuinig mogelijk èn oordeelkundig (lees de gebruiksaanwijzingen nauwkeurig), want Tana is momenteel niet on beperkt verkrijgbaar. VOOR ELK SCHOENTJE NEDERLANDSCH FABRIKAAT Bewaar onze glas-verpakkingenslechts tegen inlevering van een ledigen Tana-flacon of -pot compleet met sluiting) kunt U zoo'n Tana schoonheidsmiddel voor Uw schoentjes koopen. T ANNONCES BETREFFENDE worden in dit blad slechts opgenomen, indien zij vooraf voorzien zijn van het stempel „G een bezwaar" tegen de plaatsing, afgegeven door de Commissie van Controle op de Aanprijzing van Geneesmiddelen en Geneeswijzertv waarvan het Secretariaat is gevestigd SEGBROEKLAAN 33 - 's-GRAVENHAGE

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1941 | | pagina 19