Qe Baron
'de kneeing van sflsfkma, kan overwonnen worrfen
HELA, MANNEN...
Hier is „bergbeklimmers-eten"
ONZE VERVOLG ROMAN
of althans in vele gevallen zooveel worden verbeterd, dat
de aanvallen minder vaak en in veel lichtere mate optreden.
Een probaat middel is het door vele geneesheeren aanbevolen
Silphoscalin, dat ook bij hoest en keelaandoeningen
niet slechts slijmoplossend werkt en de ontsteking bestrijdt,
maar ook de slijmvliezen minder gevoelig voor prikkelingen
en meer bestand tegen schadelijke invloeden kan maken.
Vooral dit laatste is van beslissende beteekenis en daaraan
dankt Silphoscalin zijn groote reputatie. Let op de naam
Silphoscalin en op de groene verpakking. Verkrijgbaar
in alle apotheken en drogisterijen. 80 tabletten f2.10.
Geïll. brochure gratis verkrijgbaar. W. Moll, Laan van
Leeuwensteijn 40. Voorburg.
Kinderen in hun groei hebben flink en stevig voedsel noodig. 't Is de kunst het
nu te vinden. Of eigenlijkheelemaal niet zoo'n kunst 1 B-Q is 'n kostje, dat
..staat in de maageen stevige en lekkere pap, waarop je nu eens niet zoo gauw
honger krijgt 1
N.V. KONINKLIJKE PELLERIJ .MERCURIUS"
voorheen GEBROEDERS LAAN
WORMERVEER
KORTE INHOUD VAN HET VOORAFGAANDE: Han Ronding, een jong en energiek journa
list van een plaatselijk dagblad, bemerkt «lat in een leegstaande villa achter zijn huis nieuwe
bewoners zijn gekomen, maar tegelijkertijd heeft hij ontdekt, dat hij een schattig en alleraardigst
buurmeisje hoeft gekregen, dat Adri heet! Op denzelfden middag dat Han deze ontdekking doet,
ontmoeten twee oude vrienden elkaar, die vroeger samen op school en in dienst zijn geweest; het
zijn «ie heeren Rooding, een groot aannemer, en Lantema, directeur van «ie Industriebank, de
respectieve vaders van Han en Adri. Han vindt het meisje erg sympathiek en maakt al spoedig
kennis mot haar. De jonge Rooding wil reizend journalist worden; hij heeft hiervoor voor-
!of>pig driehonderd gulden per maand noodig en bespreekt daarom zijn plannen met zijn
vader. Rooding wil een complex huizen houwen, waarvoor hij een groot bouwerediet moet
hebben, «lat, hij van Lantema wil zien te krijgen. Om hierin te slagen lijkt hem een nauwere
verbintenis tussehen Han en Adri gewenscht. Han is over dit voorstel vah z'n vader heftig
verontwaardigd en tracht, Adri in den vervolge te ontloopen. De plannen van «le beide
vaders zijn nu ook Adri bekend. Rooding heeft een stuk grond op het oog, dat hij van
Nelis van Stiel, een vroegeren vriend uit den diensttijd, wil kooppn. Lantema hoort Rooding
op slinksche wijze uit en verneemt, dat aan het land veel geld te verdienen is hij maakt
misbruik van vertrouwen en doet 't hij Van Stiel voorkomen alsof hij door Rooding gestuurd
is. De grond is nu zoo goed als zeker eigendom van Lantema. Han is inmiddels op kamers
gaan wonen. Zijn directie heeft hem tot reizend journalist benoemd, welk heuglijk feit hij
met Adri's vriendin. Els Poorters, gaat vieren. Nu kunt u verder lezen.
Hoe kom je zoo ineens aan een
kegelclub?" vroeg mevrouw.
„Door dokter Hellinga. Die
is er zelf ook in. Hij zal ine voordragen,
ik ga Maandag op zicht, en dan moet
ik in 't gangetje afwachten, of ze me
misschien deballoteeren. Maar dat zal
wel in orde zijn."
Het meisje kwam met het dienblad
het gesprek werd gestaakt.
Drie minuten later merkte Lantema
op:
„De spinazie is flauw."
Mevrouw Lantema kreeg een kleur, en
Adri gaf haar vader het zoutvaatje.
„Alstublieft, vader."
,,'t Is jammer, dat je niet wat vroeger
klaar was met je naaiwerk," ging
Lantema voort, zijn vrouw aankijkend.
„Dan had je op 't koken kunnen
letten."
„We konden toch niet ruiken, dat u
te vroeg thuis zou komen?" riep Adri.
„O, dus ik kom te vroeg thuis naar
jullie zin!" schertste haar vader.
„Vroeger dan anders," verbeterde
Adri. „Maar over uw oogen gesproken,
vader. als u niet graag in 't donker
rijdt, zal ik n dan voortaan van de
bank halen 's middags? Of moeder!
Dan kijk ik wel, of er zout genoeg in
de spinazie is."
„In de stad heb ik er geen last van,"
antwoordde Lantema. „Dien weg van
de bank naar hier kan ik wel droomen,
dus daar hoeven we geen extra-maat
regelen voor te nemen, 't Zou anders
maar lijken, of ik invalide was."
„Maar nu kom je zeker gerégeld wat
vroeger thuis?" vroeg mevrouw Lante
ma, zonder blijdschap.
„Misschien.... Even zien, hoe zich
dat ontwikkelt."
„En als u nu eens onverwachts om
vier uur thuiskomt, moet de tafel dan
óók gedekt staan?" vroeg Adri lachend.
„Hoor eens, jongedame," antwoordde
Lantema, „als je nu nog meer brutali
teiten zegt, ga je over de knie. Wat
was je aan 't knippen?" vroeg hij aan
zijn vrouw.
,Een japon," zei mevrouw Lantema
dankbaar. „Ik had een aardigen lap
gekocht, en toen vonden we een mooi
modelletje in De Nieuwe Mode...."
Adri glimlachte en keek naar haar
bord.
ZESTIENDE HOOFDSTUK
Deels, kortelings bevorderd van stads
verslaggever tot binnenland twee, nam
den telefoonhoorn van zijn mond en
riep de half leege redactiezaal in
.Dijkbreuk! De Oosterpolder staat
onder water!"
Buitenland twee sprong op, en ging
't den hoofdredacteur zeggen, terwijl
Deels verder luisterde en notities
maakte.
Gejaagd kwam de hoofdredacteur de
zaal op.
„Jij gauw naar de zetterij," zei hij
tegen den zaaljongen. „Er moet in
't Laatste Nieuws voor de stad plaats
worden gemaakt. Hoeveel?" vroeg
hij aan Deels.
„Zeker een regel of dertig," was 't
antwoord.
„Haal de nummering maar," beval
de hoofdredacteur den jongen. „Meneer
Deels, belt u 't fotobureau op. of
nee, we moeten zelf iemand sturen.
wie is er te bereiken Belt u eerst
meneer Itooding die is toch thuis?
Die heeft een wagen hij kan een
fotograaf meenemen.
,,'t Zal te donker zijn om te fotogra
feeren," zei binnenland één.
„Dan kan meneer Van der Belt mis
schien meegaan, om een paar krabbels
te maken. Komt u me straks even
zeggen, of alles in orde is?"
Golven bonkten tegen den dijk
horden, legioenen van golven, bijeen-
gestuwd en opgejaagd door den kop-
pigen noordwesterstorm. Die raasde
nu al twee dagen en nachten aan één
stuk door, en de barometer ging geen
streepje omhoog.
De golven petsten tegen den dijk en
sloegen aan schuimtrouw en sterk was
het bolwerk tegen geweld van wind en
water, en wie op den dijk stond, zou
zeggendaar is geen verwrikken of ver
wegen aan
Maar de menschen vreesden.
„Zou de dijk het houden?"
Die vraag stelden de mensehen in de
huizen elkaar, met bange oogen; en zij
maakte de gezichten ernstig van de
heeren, die in glimmende zwarte jassen,
met diep neergetrokken petten, en hun
handen in hun zakken, gebogen voort
liepen op de smalle hoogte tussehen
laag land en hoog water. Nu en dan
voegden zij zich bij groepen mannen,
die aan den voet van den dijk speurden
of werkten zandzakken aansjouw
den en doorgaven, en opstapelden tegen
verdachte plekken. Erger dan verdacht
soms. Op twee plaatsen al was er een
„pijp" ontdekt, en eerst twaalf, toen
zesentwintig zakken waren er noodig
geweest, om het doorsiepelende water
te stuiten.
Toen, inééns, loeide meer naar den
stadskant de stoomfluit van de zuivel
fabriek. Alarm!
Het water zelf maakte mee alarm. Het
bruiste grommend door den dijk heen,
op een plek, die volkomen betrouwbaar
had gelekon. 't Was een oud, ingeklon
ken stuk dijk, en nog den vorigen dag
was de grond aan den binnenkant kurk-
B-Q is gortmout en daar
door 'n gasbespaarder: want
het is binnen de 10 minuten
gaar! 't Wordt niet papperig
(dat staat velen zoo tegen) en
smaakt, met 'n klein beetje suiker,
méér dan lekkerZijn voedzaam
heid dankt het o.a. aan zijn hooge
eiwitgehalte 1
B^'eyQmck
Lookinc!
B-Q in puddingen en
in koekjes is „een
vondst" en B-Q in ge
hakt (inplaats van
brood of beschuit) komt
èn smaak èn hoeveel
heid èn voedzaamheid
ten goede 1
