Op ivucht in het hooge Noorden Ken Duitsch maripesMiou, waar in (lev gloed der middernachtzon de uitkijk wekt houdt over de. golven. Op hun eenzamen post aan het uiterste randje van noordelijk Europa houden Duitsche soldaten de wacht. Ver voor hen strekt zich de zee uit, waarboven de middernachtzon langzaam en glanzend haar baan trekt. Achter hen ligt het harde, onherbergzame land, waar elk grassprietje, elk bloempje verwelkomd wordt als een symbool van leven te midden van een eenzame wereld van ijs en sneeuw. Onze fotoserie geeft u enkele flitsen uit het leven dezer wachters aan Europa's verste grenzen. Vaii zijn ver vooruitgeschoven stelling inspec teert een Duitsche wacht/tost den zeespiegel. Ken koe, die viseh vreet, is geen attedaagsch verschijnsel. Het dier trekt zich echter weinig aan van de belangstelling. Na de zware, inspannende dagtaak biedt een kopje koffie een even lekkere als welkome afleiding. Als wij reeds lang van de zon en de warmte Als tegenprestatie voor hun dagelijkse,he rantsoen genieten, ontluiken hier in het hooge noorden melk, bieden de Duitsche soldaten een behulp- aarzelend de eerste bloempjes, die voorzichtig - same hand bij het bewerken van den ondank- geplukt en verzorgd worden. baren bodem. (Foto's Rccla)

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1941 | | pagina 10