WOLFGANG AMADELJS
Bij den honderdvijftigsten sterfdag van
1791 - 5 December - 1941
/I4 r)rp
I ly l\. I
liet prachtig gelegen 'Salzburg, <le aartsbisschoppelijke residentie uit het einde der achttiende eeuw, waar Mozart zijn jeugd doorbracht. Op den voorgrond stroomt de
Salzach. Achter de brug de torens en koepel van den Dom. Koto's Orbis-Hollaml (5), archief Pi
had. gekoesterd, was niet bestendig van duur en et»
gebleken, en niet op den ouder geworden Mozart over- afmel
gedragen. tuut,
In Salzburg, de residentie der prinsen-aartsbis- voor
schoppen, had Mozart het levenslicht aanschouwd. nauw
Zijn vader, Leopold Mozart, was vice-kapelmeester volgd
en liofconiponist der vorstelijke muziekkapel, en de scliül
invloed, welken deze uitstekende musicus op de ont- phoni
wikkeling van zijn genialen zoon heeft gehad, mag kleini
zeker dankbaar worden herdacht. Het is ongetwij- jarige
feld aan zijn sterk paedagogische leiding en zijn fijnen
smaak te danken, dat het
wonderkind, als hetwelk
Mozart zich reeds op pril-
len leeftijd ontpopte, een
muzikaal genie werd van
den allereersten rang.
Met zijn vier jaar oudere
zuster. Maria Anna, thuis
gewoonlijk „das Nannerl"
genoemd, was Wolfgang
de eeuig overgeblevene van
zeven kinderen, die uit
het huwelijk van Leopold
Mozart met Maria Anna
Pert! waren geboren. In
de familie van den hof
musicus lieerschte, zooals
men zich denken kan. een
opgewekt muzikaal leven.
Nauwelijks zeven jaar oud
kreeg Mozart's zusje Nan
nerl dan ook deeerstepiano-
lessen van liaar vader, en
daar ook zij zeer begaafd
was, maakte zij groote
vorderingen. De driejarige
Wolfgang was bij elke les
tegenwoordig en volgde
alles met gespannen aan
dacht. Weldra was het zijn
grootste genoegen zelf voor
het klavier te gaan zitten
en met. zijn kleine vingers
naar welluidende samen
klanken te zoeken. Voor
vader Leopold waren er al De familie Mozart, naar de fjlder
spoedig aanwijzingen ge
noeg, dat zijn zoon bijzon
dere talenten bezat. Het
léék wel, alsof de kleine alles, wat hem in den loop
der eerste lessen werd gezegd, reeds wist, want, een
enkel woord was meestal voldoende om hem met
vasten tred op een tot. dusverre onbekend gebied te
doen voortschrijden. Nog geen vijf jaren oud com
poneerde Wolfgang reeds kleine klavierstukken, en
de neiging tot. vormschoonheid, de zin voor geordende
evenredigheid en melodie,uzen rijkdom van Mozart's
later werk spraken reeds uit deze allereerste proeven
van zijn talent. Het werd vader Mozart steeds dui
delijker, dat. hem in zijn beide zoo buitengewoon
leum te Salzburg. De vadttE'eopi
Maria Anna
maat
achtei
wonei
want
ting
bisset
zijner1
moei
Aug«'
Mozi
stond!
Oen vijfden December van het jaar 1791 stierf te Weenen het grootste muziekgenie aller
tijden. Nu de geheele muzikale wereld zich opmaakt om in den loop der maand December
den honderdvijftigsten verjaardag van dit afsterven te gedenken, meenden wij op deze
bladzijden het onze te moeten bijdragen aan de hulde, gebracht aan de nagedachtenis van
den toondichter, die in deze anderhalve eeuw generatie na generatie heeft verktitikt en
geboeid door zijn even verbeven als echt menschelijke kunst.
Op Sint-Nicolaasdag van het jaar 17!) 1 trok
door de besneeuwde straten van Weenen een
allereenvoudigste, bijna armoedige lijkstoet.
Heen voorbijganger kon vermoeden, dat. daar het
stoffelijk overschot werd
weggedragen van een dei-
grootste muziekgenieën,
welke de wereld ooit kende.
Alleen een paar beroemde
figuren als de kapelmees
ters Salieri en Roser, die
zich onder de volgers bevon
den, duidden er op, dat
daar iemand uit de muziek
wereld begraven werd. In
een der kapellen van den
St. -Stefausdom vond een
korte plechtigheid plaats,
en daarna zou het lijk op
het buiten de stadspoort
gelegen kerkhof worden
ter aarde besteld. Doch het
weer was dien dag gaande
weg slechter geworden en
op dat oogenblik joegen re
gen- en sneeuwvlagen dooi
Weenens verlaten straten.
„Kon men van hen ver
gen," zoo overlegden de
vrienden van den overle
dene met elkaar, „dat zij
bij zulk weer tot aan 't kerk -
hof meegingen? Immers,
nee....!" En zoo geschiedde het, dat de vorst, van 't
rijk der tonen, tijdens zijn prille jeugd als wonder
kind door vorsten en groot,en der aarde bejubeld, als
grootmeester tijdens zijn geheele loopbaan door on
telbaar velen erkend, in een
schamele lijkkoets op zijn
laatste rustplaats aan
kwam. Zelfs geen eigen graf
had men voor den over
ledene besteld, en de kist
werd neergelaten in de
groeve der armen, waar
vijftien tot twintig lijken
samen werden begraven.
Toen Mozart's weduwe, na
van haar ziekte hersteld
te zijn, het graf van haar
echtgenoot bezoeken wilde,
kon men haar dan ook niet
eens met nauwkeurigheid
de plaats wijzen, waar men
hem begraven had.
De bewondering, welke
men voor den knaap Mozart
Herinneringen aan een
muzikaal genie. Het
Mozart-m useum te Salzburg
bi waart nog het spinet,
waarop tie meester als knaap
speeUle. Aan den muur het
portret van Wolfgang Ama
lleus op elfjarigen leeftijd.