WOLFGANG AMADELJS Bij den honderdvijftigsten sterfdag van 1791 - 5 December - 1941 /I4 r)rp I ly l\. I liet prachtig gelegen 'Salzburg, <le aartsbisschoppelijke residentie uit het einde der achttiende eeuw, waar Mozart zijn jeugd doorbracht. Op den voorgrond stroomt de Salzach. Achter de brug de torens en koepel van den Dom. Koto's Orbis-Hollaml (5), archief Pi had. gekoesterd, was niet bestendig van duur en et» gebleken, en niet op den ouder geworden Mozart over- afmel gedragen. tuut, In Salzburg, de residentie der prinsen-aartsbis- voor schoppen, had Mozart het levenslicht aanschouwd. nauw Zijn vader, Leopold Mozart, was vice-kapelmeester volgd en liofconiponist der vorstelijke muziekkapel, en de scliül invloed, welken deze uitstekende musicus op de ont- phoni wikkeling van zijn genialen zoon heeft gehad, mag kleini zeker dankbaar worden herdacht. Het is ongetwij- jarige feld aan zijn sterk paedagogische leiding en zijn fijnen smaak te danken, dat het wonderkind, als hetwelk Mozart zich reeds op pril- len leeftijd ontpopte, een muzikaal genie werd van den allereersten rang. Met zijn vier jaar oudere zuster. Maria Anna, thuis gewoonlijk „das Nannerl" genoemd, was Wolfgang de eeuig overgeblevene van zeven kinderen, die uit het huwelijk van Leopold Mozart met Maria Anna Pert! waren geboren. In de familie van den hof musicus lieerschte, zooals men zich denken kan. een opgewekt muzikaal leven. Nauwelijks zeven jaar oud kreeg Mozart's zusje Nan nerl dan ook deeerstepiano- lessen van liaar vader, en daar ook zij zeer begaafd was, maakte zij groote vorderingen. De driejarige Wolfgang was bij elke les tegenwoordig en volgde alles met gespannen aan dacht. Weldra was het zijn grootste genoegen zelf voor het klavier te gaan zitten en met. zijn kleine vingers naar welluidende samen klanken te zoeken. Voor vader Leopold waren er al De familie Mozart, naar de fjlder spoedig aanwijzingen ge noeg, dat zijn zoon bijzon dere talenten bezat. Het léék wel, alsof de kleine alles, wat hem in den loop der eerste lessen werd gezegd, reeds wist, want, een enkel woord was meestal voldoende om hem met vasten tred op een tot. dusverre onbekend gebied te doen voortschrijden. Nog geen vijf jaren oud com poneerde Wolfgang reeds kleine klavierstukken, en de neiging tot. vormschoonheid, de zin voor geordende evenredigheid en melodie,uzen rijkdom van Mozart's later werk spraken reeds uit deze allereerste proeven van zijn talent. Het werd vader Mozart steeds dui delijker, dat. hem in zijn beide zoo buitengewoon leum te Salzburg. De vadttE'eopi Maria Anna maat achtei wonei want ting bisset zijner1 moei Aug«' Mozi stond! Oen vijfden December van het jaar 1791 stierf te Weenen het grootste muziekgenie aller tijden. Nu de geheele muzikale wereld zich opmaakt om in den loop der maand December den honderdvijftigsten verjaardag van dit afsterven te gedenken, meenden wij op deze bladzijden het onze te moeten bijdragen aan de hulde, gebracht aan de nagedachtenis van den toondichter, die in deze anderhalve eeuw generatie na generatie heeft verktitikt en geboeid door zijn even verbeven als echt menschelijke kunst. Op Sint-Nicolaasdag van het jaar 17!) 1 trok door de besneeuwde straten van Weenen een allereenvoudigste, bijna armoedige lijkstoet. Heen voorbijganger kon vermoeden, dat. daar het stoffelijk overschot werd weggedragen van een dei- grootste muziekgenieën, welke de wereld ooit kende. Alleen een paar beroemde figuren als de kapelmees ters Salieri en Roser, die zich onder de volgers bevon den, duidden er op, dat daar iemand uit de muziek wereld begraven werd. In een der kapellen van den St. -Stefausdom vond een korte plechtigheid plaats, en daarna zou het lijk op het buiten de stadspoort gelegen kerkhof worden ter aarde besteld. Doch het weer was dien dag gaande weg slechter geworden en op dat oogenblik joegen re gen- en sneeuwvlagen dooi Weenens verlaten straten. „Kon men van hen ver gen," zoo overlegden de vrienden van den overle dene met elkaar, „dat zij bij zulk weer tot aan 't kerk - hof meegingen? Immers, nee....!" En zoo geschiedde het, dat de vorst, van 't rijk der tonen, tijdens zijn prille jeugd als wonder kind door vorsten en groot,en der aarde bejubeld, als grootmeester tijdens zijn geheele loopbaan door on telbaar velen erkend, in een schamele lijkkoets op zijn laatste rustplaats aan kwam. Zelfs geen eigen graf had men voor den over ledene besteld, en de kist werd neergelaten in de groeve der armen, waar vijftien tot twintig lijken samen werden begraven. Toen Mozart's weduwe, na van haar ziekte hersteld te zijn, het graf van haar echtgenoot bezoeken wilde, kon men haar dan ook niet eens met nauwkeurigheid de plaats wijzen, waar men hem begraven had. De bewondering, welke men voor den knaap Mozart Herinneringen aan een muzikaal genie. Het Mozart-m useum te Salzburg bi waart nog het spinet, waarop tie meester als knaap speeUle. Aan den muur het portret van Wolfgang Ama lleus op elfjarigen leeftijd.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1941 | | pagina 14