iftefreide
He
AKKEB'kloosterbalsem
HUID-enWRIJFMIDDEL
door Eduard St
gek. alleen een beetje stil en vreemd,
sinds zijn vrouw dood is."
„Een beetje érg vreemd," zei Willem.
„Zijn eigen familie beschenden en z'n
boeltje verdoen en maar in zijn schuur
aan ouwe klokken zitten prutsen
Kijk, daar héb je dien aasgier!"
De kleine bankier kwam uit de gelag
kamer en stapte, zonder op te zien, naar
de straatdeur. Han keek naar de strakke
trekken in het gladde gezicht met de
eigenwijze sik, en de gedachte schoot
door zijn brein, dat het best waar kon
zijn, wat die jongeman verteld had. Wat
kwam Lantema anders hier doen Waar
om had hij zoo ijverig met dien ouden
boer zitten praten?
Nu vertrok Lantema, scheen het. En
Han dacht: zou Adri nog achter zitten?
't Mocht allemaal zijn zoo 't wilde, hij
werkte verder. Met dien jongen boer had
hij lang genoeg gepraat die knaap
beviel hem niet. Hij stond op, en wou
naar den anderen kant van de veranda
loopen. Maar juist toen hij bij de tus-
schendeur was, kwam Lantema daar
wéér uit, mét den langen, mageren boer.
Nu zag hij Han wél, en 't leek, of hij
schrok.
„Goedenavond, meneer Lantema,"
zei Han. „Oók een handje geholpen?"
„Ik kwam maar even kijken," ant
woordde Lantema. „Maar 't wordt laat,
ik moet eens naar huis."
Han kon een snijdende vraag niet
inhouden.
„Goede zaken gedaan?"
Lantema deed alsof hij 't niet hoorde.
„Zullen we dan maar, Van Stiel?" vroeg
hij den boer.
„Misschien mag ik me even voorstel
len," sprak Han den metgezel van Lan
tema aan. „Mijn naam is Rooding. We
hebben elkaar al eerder gezien van
avond.
Nelis van Stiel had hem al aan staan
kijken, maar keek nu verwonderd, en
Han zou haast zeggen: blij.
„Rooding?" zei Van Stiel. „Toch niet
de zoon van den bouwer?"
„Ja," zei Han, „die ben ik. Kent u
mijn vader?"
„Vroeger gekend," kwam Lantema
er tusschen. „Ga je mee, Nelis?"
Maar Han liet niet los, nu hij eenmaal
beet had. „Ik had u nog een paar dinge
tjes willen vragen, meneer Van Stiel,"
zei hij. „Ik ben namelijk redacteur van
de Posthoorn, en ik wil graag weten,
wat de slachtoffers van den watersnood
beleefd hebben. Wat was u aan 't doen,
toen 't water kwam?"
„Ik was in de schuur een beetje aan
't werk. zei Van Stiel.
De herinnering aan de uitlatingen
van den jongen boer gaf Han zijn vol
gende vraag in.
„Aan een klok zeker?"
Er kwam een lachje om den mond van
Nelis van Stiel. „Weet je daar ook al
van?" zei hij. „Van je vader zeker.
Han werd hoe langer hoe nieuwsgieri
ger. Nu hij de beweringen van dien pan
doerenden jonkman op één punt be
vestigd kreeg, wou hij zich ook van 't
overige vergewissen.
„U hebt uw grond verkocht, zeggen ze
is dat zoo?"
Van Stiel glimlachte gemoedelijk.
„Vraag dat maar aan je vader,"zei hij.
„Die weet er ook van."
„Iets ten minste," zei Lan
tema, een beetje zurig. Hij
had staan dribbelen en op zijn
horloge gekeken. „Nu moeten
we heusch weg. Bonjour.
Rooding."
„Wel te rusten, meneer
Lantema,en succes,"zei Han.
„De groeten aan je vader."
d n S Van Stiel volgde Lantema.
met zijn mandekoffer en zijn
city-bag.
„Ik kom denkelijk niet thuis vóór
Zondag," antwoordde Han, „maar ik
zal er om denken."
Hij bleef het tweetal na staan kijken,
en staarde toen peinzend naar de dichte
deur. 't Scheen dus toch waar te zijn.
wat die knaap verteld hadmaai'
zijn vader was er ook bij betrokken!
Schoon.. dat kon haast niet. Lantema
had er omheen gedraaid en gepraat.
En die Van Stiel was lang niet kindsch
of gek.hij had een paar pientere
oogjes. Waar ging hij heen met
Lantema En waarom was Adri ook van
de partij? 't Was een vreemd geval..
't Intrigeerde hem zoo, dat hij geen
zin had om nog méér menschen naar
hun watersnoodervaringen te vragen.
Hij had er zijn hoofd niet meer bij. Dat
was vol van Adri, en van die verdachte
handelskwestie. Stof om aan de schrijf
machine zijn avond vol te werken had
hij genoeg. hij kon morgenochtend
terugkomen, om den toestand bij dag
licht waar te nemen.
Maar toen hij achter het stuur zat,
en door zijn hoofd liet spelen, wat hij
allemaal had gehoord, liet de gedachte
aan Van Stiel en aan Lantema „aas
gier" hem geen rust. Wist zijn vader
er van? Hij wou weten, wat er te hóoren
viel, om zijn hoofd vrij te krijgen voor
zijn werk. De nacht was lang genoeg
hij ging eerst zien, of zijn vader thuis
was.
Zijn vader was thuis, en begreep blijk
baar, welken arbeid zijn zoon onder
handen had.
„Jij hier?" vroeg hij. „Lig je niet in
't water?"
„Ik kom er net uit," antwoordde Han.
„Schuitje gevaren, en gekeken.
maar 't was al te donker om veel te
zien. en verder met slachtoffers
gepraat."
„En nu wou je zeker je binnenkant
ook even nat gieten," zei Rooding.
„Ik wil niets dan koffie," zei Han.
„Als moeder ten minste.
„Ik zal even een schreeuw naar
beneden geven," zei Rooding. Hij ging
naar beneden, kwam terug en nam den
stoel tegenover zijn zoon. „Heb je iets
op je hart?"
„Zeg, vader," begon Han, „kent u een
boer, die Nelis van Stiel heet?"
Rooding lachte. „Of ik dien ken!" zei
hij. „Ik heb je toch meermalen verteld,,
dat we in dienst altijd met z'n drieën
waren, Lantema en ik en een jongen
uit de klei? Dat was Nelis van Stiel!"
„0," zei Han. „Dien heb ik een paar
maal gezien vanavond, en gesproken
ook. Ik heb hem zelfs uit zijn huis
helpen redflfen."
„Er is hem toch niets gebeurd?"
„Niets hij heeft kalm bij mekaar
gepakt, wat hij niet kwijt wou, en toen
is hij kalm in 'n bootje gestapt. Weet u,
met wien hij den halven avond heeft
zitten praten? Met Lantema."
„Met Lantema? Hoe kwam dié daar?"
„Da's juist de kwestie," zei Han. „Ik
heb een paar dingen gehoordals die
waar zijn, speelt Lantema niet bepaald
een fraaie rol. 't Is mogelijk, dat ik ver
keerd ben ingelicht, maar ik heb me
laten vertellen, dat Lantema grond
heeft gekocht van Van Stiel, en dat hij
Vervolg op blz. 23
bij uitnemendheid is de van ouds beroemde en be
proefde AKKER'S KLOOSTERBALSEM, want die heeft
een verrassend snelle huid-qenezende en wond-
zuiverende werking, met tegelijkertijd een wondere
uitwerking op Uw pijnlijke spieren en gewrichten.
Daarom is AKKER'S KLOOSTERBALSEM onmisbaar in
elk gezin en komt als 't ware eiken dag van pas.
GESPRONGEN HANDEN, winterhanden en -voeten,
schrale huid in 24 uur genezen. KLOOSTERBALSEM
bijt niet, verzacht dadelijk en geeft een gave huid.
diep
in de weefsels en verdrijft daar de oorzaak. Één
maal geprobeerd, altijd gebruikt, zegt elk gebruiker.
De reuk is veranderd...
maar NIET de kwaliteit!
Wij gebruiken (noodgedwongen!)
den laatsten tijd 'n ander oplosmid
del voor onze Erdal, waardoor de
reuk „anders" werd. Van invloed
op de kwaliteit is dat echter niet
omdat de eigenschappen der edele was-
soorten, welke wij voor Erdal nog
steeds gebruiken, onveranderd bleven
Denk eraan: OOK met Erdal
moet U zuinig zijn! Dun in
smeren, flink uitborstelen en na-
wrijven en steeds de doos direct dicht
maken, opdat er niets vervliegen
kan en de goede crème
niet uitdroogt!
NEDERLANDSCH FABRIKAAT
