^JUS^GALVÉ* WIT/ CALVÉ-DELFT OIZE FAMILIEMA1EI ZOMER V BON 21 man, het plagen moede, aanstalten maakte heen te gaan. „Ik kom straks terug," zei hij lachend, „ik ga alleen maar even aan de lui ver- „Er staat anders nog lekkere rosbief," zei het meisje en ze keek de kamer in. Dirk Veenstra maakte oen beweging alsof hij schrok. Het klonk bijna te ging hij den drempel over. Binnen zeer korten tijd behoorden de plakken tellen, hoe je 't maakt. Er zijn or een mooi om waar te zijn. Achter haar aan massa ongerust over je." Hij ging. Veenstra gluurde door het raam, en maakte zich kwaad om de vleesch tot het verleden, en zat de jonge- groepjes buren, die lachend naar het man te luisteren naar een beschouwing huis stonden te kijken. Die aanblik werd over zijn gedrag, waarin zijn gastvrouw hem te machtig. Hij ging maar weer in de krachtigste termen gebruikten, die bed en besloot te wachten tot. het don- ze maar vinden kon. ker was dan kon hij zich uit het „IJ kunt er gerust op rekenen, dat raam laten zakken en in een deken het heele dorp u uitlacht," besloot zij. gehuld naar huis hollen. „Ik ga hier vandaan," zei hij somber. De etensuren deden hem bijna pijn, „Dat zou ik niet doen," zei het meisje, maar hij gaf geen imet een gezicht vol taal of teeken. De heer Waggel rookte een pijp na zijn maal tijd, blijkbaar in een bijzonder goed hu meur, en ging toen weer uit. Het was nu stil in huisalleen hoorde hij nu en dan het meisje be neden loopen en bewegen. Toen werd er opeens aan zijn deur geklopt. „Ja?" zei Veenstra. De deur ging open en hij kon zijn oogen nauwelijks ge- looven zijn klee- ren werden de kamer Opgeknapt t" vroeg zij glimlachend. wijzen ernst. „Ge draag u maar liever zoo, dat men het vergeet." „Ik ga hier van daan," herhaalde Veenstra vastbera den. „Ik laat me aanmonsteren voor de groote vaart." Mieritje Molenaar zuchtte, ,,'t Is jam mer," zei ze lang zaam, „misschien zou u niet zoo'n dwaas figuur slaan als. „Als wat?" vroeg de jongeman na een lange stilte. „Als.zei juf- in geworpen. Hij vergat zijn honger en frouw Molenaar. Zij sloeg haar oogen weltevreden kleedde hij zich snel aan. neer. „Als. als. Zijn gezicht betrok toen hij dacht aan Dirk Veenstra keek op en beefde als de menschen op straat, en peinzend een riet. Een onzinnig maar heerlijk daalde hij langzaam de trap af. Het vermoeden, door haar blos ten leven frissche gezichtje van Mientje Molenaar gewekt, kwam op in zijn geest, verscheen aan de deur van de voor- „Als," zei hij met trillende stem, kamer. „als.... als...." „Opgeknapt?" vroeg zij glimlachend. „Ga door," zei het meisje zacht, „zoo- Veenstra kreeg een kleur, stond stijf ver was ik al; en u bent een man." en recht, maar gaf geen antwoord. Toen Dirk Veenstra weer sprak, was „U bent wel beleefd," zei het meisje zijn stem bijna niet te verstaan. „Be- verontwaardigd. „In plaats dat u dank- doelt u, als we gingen trouwen?" zei Hij baar bent dat ik u uw kleeren geef! Wat na een lange aarzeling, zal mijn oom daar wel van zeggen? Hij „Trouwen!" riep Mientje Molenaar wou u hier houden tot Vrijdag." uit. Zij deinsde wel een centimeter of Half verstaanbaar vroeg Veenstra drie terug. „Lieve hemel! Hij is tóch excuus. „Ik heb me aangesteld als een niet goed wijs, zie ik." idioot," ging hij voort. Maar hiermee had ze te weinig gezegd. Juffrouw Molenaar knikte opgewekt. Toen meneer Waggel een uur later „Hebt u honger?" vroeg ze. thuiskwam, sprak hij luid en verbitterd Weer nam de jongeman zoo'n strakke de meening uit, dat ze allebei niet goed houding aan. wijs waren. E. C. v. G.-D. te Oegstgeesd. De familienaam Drebber is een beroepsaanduiding. De werk zaamheden van den drebber kunt u afleiden uit een aanteekening uit het Resolutieboek der burgemeesteren van Haarlem, 26 Februari 1061„Pieter Dompelman, drebber ofte uytdra- gher van lijwaten, doet afstand van sijn drebbe- of uytdragerschap. Th. v. D. te Hoek van Holland. De reeds in de zestiende eeuw in de registers van Urmond voorkomende familienaam Van Hidden lijkt ons ontleend aan het dorpje Dieden aan de Maas nabij Megen. Juist in dit gedeelte van ons land komen tal van plaatsnamen voor, die eveneens als geslachtsnamen bestaan, zooals Van Meegen. (Megen), Van Deur sen, Van Havcnsteijn (Ravestein), Van Herpen, Van Schayk (Schaik), Van Niftrik, Van Leur, Van Teefelen (Teffelen), Van Mill (Mil), Van Ooyen (Ooien), Van Heers, Van Balgooyen (Balgooi), enz. G. W. te Scheveninyen. De familienaam Wotters is een patronymieum en beteekent dus: zoon van Wolter, een mansvoornaam die voor komt in de Saksische gouwen van ons land en aldaar ook de namen Walter in a en IVoUerson deed ontstaan, die dezelfde beteekenis hebben. In 't overige gedeelte van ons land komt deze voornaam voor als Wouter. Mej. If. S. te Valkensuxtard. Naast den door u gevraagden naam Hoere komen voor de namen De Hoere, Den Hoef en Hoef. De beteekenis is heel wat onschuldiger dan men op 't eerste gezicht wel denken zou; in de middeleeuwen had het woord boef de beteekenis van jongen of knaap (vergelijk het Duitsehe woord Bubc). Uw tweede vraag betreft den familienaam Hredenoord. Deze is stellig afgeleid van 'n ouden huis- of boerderijnaam en behoort tot de algemeen aardrijkskundige namen, evenals Van OortVan Oorde en vele samenstellingen zooals Kraayenoord, Schilperoord* enz. G. D. J. F. te. Wassenaar. Een donk was een onderaardsche kolder of een kamer onder den grond en kreeg later de algemeene beteekenis van: huis. Vandaar dus namen als Van Donk, Verdonck en samenstellingen als Haseldonk, Lindonk, Kranendonk, Wachtendonk, Kils- donk, Hulsdonk, Wcsendonk. Ook de naam Fransdonk lijkt ons zoo ontstaan, waarbij wel licht de oorspronkelijke bewoner werd ver noemd. W. G. Ie Haarlem. De familienaam Wesse- lius herinnert aan de gewoonte om den naam een Latijnschen klank te geven en lijkt ons gevormd naar den ouden voornaam Wessel, zooals Jansenins werd gemaakt van Jansen. Het antwoord op uw tweede vraag werd reeds door vele kenners gezocht; de oplossing is nog steeds niet gevonden. Vermoedelijk betreft het hier een ouden bijnaam. K. 1'. te Dordrecht. De familienaam Pilkes is stellig afgeleid van het gelijknamige stuk land, gelegen onder Jisp. Daar is heusch voor den stamboomvorscher nog wel iets te vinden, want van deze gemeente bleven tal van oude registers bewaard: de hervormde doopboeken sinds 1607, huwelijken sinds 1672 en de schepentrouwboeken sinds 1688. Katho lieken en Doopsgezinden behoorden onder Wormer. E. P. te Amsterdam-W. deelt ons een merk waardige naamsverandering mede, die wij in vroeger eeuwen, toen er vrij willekeurig met de familienamen werd omgesprongen, meermalen in de registers aantreffen. Zijn overgrootvader werd in 1767 gedoopt te Heereveen als Pieter HxUces Polrna. Uit diens huwelijk werd in 1796 te Hoorn een zoon geboren, die Volhert Polman werd genoemd. Polrna is een echt Friesche naam. afgeleid van den ouden voornaam Polle, die o.a. ook de namen Polling en Polsma deed ontstaan In „Holland" begreep men dien naam blijkbaar niet en noemde den nieuwgekomene Polman, een naam, die daar beter in 't gehoor lag en ook op den zoon overging, 't Bestaan van een Polma- state in Friesland is ons niet gebleken. L. U hoeft aan tafel de bo« dem van de juskom niet eerder te zien dan U wel wenscht! Met behulp van enkele lepels Calvé» Wit kunt U 'n fijne, dikke, bruine jus maken, die niet onderdoet voor gewone braadjus. Hoe? Eenvoudig! Zie maar dit recept. Bewaar het, 't komt goed van pas. EEN KWALITEITSPRODUCT VAN rHEERLIJKE JUS VOOR ZES PERSONEnH Hiervoor heeft U noodig: 2 afgestreken eetlepels boter 2 afgestreken eetlepels CalvéiWit, 3 dl. water, wat zout en wat Amizena, mau zena of aardappelmeel. Bak de boter (bij voorkeur in een steelpannetje) Hink bruin. Neem de pan van het vuur en roer het CalvéAVit door de heete, bruin gebakken boter. Blijf even roeren, I totdat een min of meer gelijk» matig mengsel is verkregen. Zet nu de pan weer op het vuur en voeg meteen, scheutje voor scheutje, onder het roeren, het water toe. iLaat de jus nu nog enkele minuten zachtjes doorkoken, voeg zout naar smaak toe en bind de jus met aangemaakte Amizena, mai» zena of aardappelmeel.

Tijdschriftenbank Zeeland

Ons Zeeland / Zeeuwsche editie | 1941 | | pagina 21