Westerhout een fles cognac en een (roze
roos.
Het antwoord van burgemeester Westerhout
luidde als volgts
"Mevrouw de voorzitter, dames en heren,
Ik heb u in overdrachtelijke zin het jawoord
gegeven, Dat betekent dat van nu af aan wij
(vrienden en beschermheer) onverbrekelijk met
elkaar zijn verbonden. Voor mij is het vriend
zijn geen nieuwe status, maar heeft nu toch
weer een wat bijzonder facet? daarvoor ben ik
zeer erkentelijk. Hoewel het museum nog niet
zo verschrikkelijk lang bestaat ,(100 jaar)
is het haast ongelooflijk dat er zo enorm
veel in het museum te zien is. Iedere keer
weer verrast daar de rijkdom van de verzame
ling. In het Zeeuwse is het een museum dat er-
zijn mag, dat de moeite waard is. U heeft ons
de rijke geschiedenis verteld. In de laatste
jaren is er veel geld ter beschikking gesteld
uoor het gemeentebestuur cm het tot een vol
waardig museum te maken. He+ Vlissingse gemeen
tebestuur beschikt niet over de nodige midde
len om nog veel extra te doen, maar ons museum
draait niet alleen, dankzij de aktiviteiten
van de konservator, maar ook dankzij de
vrienden, en trekt steeds meer belangstelling.
Dat hier ook tentoonstellingen gehouden wordenj
betekent dat het bezoekersaantal is verhoogd.
Het museum wordt een steeds aantrekkelijker
punt in de Vliss^ngse samenleving. "Slecht-
weer-voorzieningen"daar wordt veel over
gesproken. Welnu, hier staat er een. Het
museum is een rijk bezit, waarop wij trots
moeten zijn. Voor het gemeentebestuur is het
een bijzonder prettig gevoel dat het geld
wat in het museum gestoken is, .iets goeds is.
