-19- AOHTSR DE SdKERJIEK YAK HE? SZEDELIJK KUSSÜK VLISSIR'ZEK D= voriae ke«r heeft u een verhaal kunner lezen over ce vemmine Het handelde over een van de «technische karnen van het asuseuma-ebeurenDitmaal zou ik u ie"? viller, vertellen over administratief museumwerk, waarbij en-passant rwee nieuwe medewerkers aar. u voorgestel wórden- Dat een museum cl lekten verzamelt en oresen- teert is voor iedereen duidelijk» maar het is natuurlijk wèl de "bedoeling, dat al die voorwerpen seïn ventariseerc en' seac-kument eer zijn en dat we weten waar we de ofcjekten teruv kunnen vinden. Kuseumvoorwerpen zijn niet alleen om naar te kijken: er zit ook informatie in verlorren. De informatie opge slagen in een leek is voor de meeste mensen "leesbaar". Een buitenlands boek wordt ai moeilijker er. het "D-m" van een oud hand schrift is voor slechts eer. kleine groep weggelegd. Een voorwerp bevat gewoonlijk ook veel informatie, die echter minder ge makkelijk te "lezen" is. Toch is het belang rijk dat deze informatie, zoals wat het voor stelt, hoe het gemaakt is, maar ook de maten etc., zodat het daardoor voor iedereen toe gankelijk wordt gemaakt. In museale termen noemt men dat "bewerken" en men gebruikt daar een "stamkaart" voor. Eet konsept van een van de zijden van de "stamkaart" zoals die in het Stedelijk Museum Ylissinsen ge bruikt gaat worden vindt u lij dit artikel afgebeeld. Op zo*r kaart wordt getracht alle

Tijdschriftenbank Zeeland

Den Spiegel | 1983 | | pagina 21