-28-
san, zo'n eind zijn ze naar achteren geschoven.
Klederdrachten verdwijnen, het straatbeeld wordt
eenvormiger. Nog zien wij (bejaarde) vrouwen, ge
kleed in de dracht ven dorp of regio, maar het
in kleding uitdrukken van een hechte band tus
sen bewoners en hun leefomgeving behoort defi
nitief tot het verleden. Tot in de eerste decen
nia van de 20e eeuw verwisselde men bij verhui
zing het eigen kostuum voor dat van de nieuws
woonstreek. Zo zijn er gevallen bekend van
Malcherse vrouwen, die, eenmaal gevestigd in
Iuid-8evelsnd, de dracht vsn "hun" eiland af
legden. De teloorgang van ds Zeeuwse kleder
drachten is een geleidelijk proces geweestmet
als belangrijks© fsktor de doorbreking ..van het
isolement van relatief kleins gemeenschappen
'Wereldoorlogen, dijkdoorbraken.en stormrampen
verdreven de mensen uit hun vertrouwde omgeving,
sloegen hen los ven hun wortels, noodzaakten
hen tot een sliet gezochte ontmoeting met een
weinig gekende, want gemeden buitenwereld. Het
zijn overigens niet alleen da moderne tijd en
de gewijzigde maatschappelijke omstandigheden
geweest, maar evenzeer ock puur praktische za
ken als een schaarste san bepaalde stoffen, die
een doorslaggevende rol hebben gespeeld bij het
afleggen van de dracht. Waar vind je nog een
boerenkleermakereen jakkehnasister of mutsen-
opmaakster? Kloskant is niet meer te krijgen,
dus nieuwe mutsen worden niet meer gemaakt. Er
is een periode geweest dat vrouwen overwogen
hun toevlucht te nemen tot tweedehands mutsen,
maar dit heeft het afkalvingsproces niet tegen
gehouden, Menige vrouw was niet bereid om voor
