SCHOOL D OP DE GROTE MARKT 14 J.L. VAN LEEUWEN Op de eerste lentedag van het jaar 1921 daalde 's morgens om kwart voor negen een fikse sneeuw bui op de Grote Markt neer. De leerlingen van school D vonden het prachtig. Binnen een kwartier viel er voldoende sneeuw om een kostelijke glijbaan te maken. Doch de schoolbel luidde, het school hoofd klapte bovendien in de han den, en de spelende leerlingen moesten wel naar binnen. Niemand waagde het om de weinig spraakza me meneer De Vries te weerstreven. Vlissingen telde 22.446 inwoners. Op school D waren 199 leerlingen. Er bestonden 8 openbare, 2 rooms- katholieke en 2 christelijke lage re scholen.School D was van 1883. Het was een degelijk schoolgebouw, met twee verdiepingen. Een bom op 1 juni 1942 verwoestte het. In de ruime lokalen waren hoge stuc-plafondsEr hing nog gas verlichting, vrij primitief met de breekbare gaskousjes. De lokalen waren uitgerust met totaal ver sleten houten banken, die toen in langzaam tempo werden vervan gen door fraai gelakte schrijfta bletten van hout, gemonteerd op gietijzeren frames.Het gebruik van de lei met griffel was voor de hogere klassen in 1910 afgeschaft. De nieuwe schrijftafels kregen dus inktpotjes en pennebakjes. Een mooie uitrusting voor de klasse lokalen. In de laagste klassen bleven lei met griffel in gebruik. Daar hadden de kinderen nog een eigen sponsdoos om de beschreven lei te kunnen schoonpoetsen. De hygiënische verzorging op de school was goed. WC's waren er voldoende op de ruime gangen,uit gerust met een watercloset. De leerlingen vonden dat prachtig want in hun woningen was het nog niet zover: in Vlissingen bestond nog het tonnenstelsel. In de klasselokalen stonden grote ronde kachels opgesteld.Deze wer den gestookt met cokes, dikwijls tot roodgloeiend toe. De jongens probeerden een vaste plaats bij de kachel te krijgen, niet alleen om de warmte maar tevens om het ont lopen van een beurt. Bovendien mochten enkelen van die jongens dan af en toe de kachel vullen, dat was weer aardig om even uit de bank te ontsnappen. De schoolschoonmaaksters waren niet blij met de grote en stoffige kachels.Op de planken vloeren was het aan het eind van de schooldag altijd een grote rommel rond de kachels. Tussen de planken waren grote garren waarin het vuil bleef liggen. De schoolarts rap porteerde daar zelfs over. Bij school D had mevrouw M. het schoolschoonmaken aangenomen. De kachels maakten onder meer haar dagelijks werk erg zwaar. Haar (zwakke) man en haar kinderen moesten meehelpen. De vreugde van het "op school gaan" met veel vrije middagen was voor de kinde ren van dat gezin niet weggelegd. Zij waren ook leerlingen van school D. Iedere ochtend vroeg moesten de kachels worden aange stoken, nadat deze 's avonds waren schoongemaakt. Alles met veel

Tijdschriftenbank Zeeland

Den Spiegel | 1987 | | pagina 15