15 De VOC-schepen die op weg naar Rotterdam en Delfshaven, of naar Texel werden geloodsd, moesten een vaste toeslag van 50?^ op het basistarief betalen. De Compagnie had in Zeeland eigen loodsen. De reeds genoemde Frans Naerebout was vanaf 1784 bij de Kamer Zee land van de VOC werkzaam. Zijn be noeming had hij stellig mede te danken aan de bekwame reddingsak- tie in 1779. Uit een ander avon tuur van hem blijkt dat ook uit gaande Oostindiëvaarders een loods meekregen. Het kan echter zijn dat alleen bij slecht weer schepen ook naar buiten werden geloodst. Het weer was altijd onberekenbaar, en niet voor niets is de uitdruk king 'ijs en weder dienende' ont staan. In Middelburg was J.A. van de Perre, uit het bekende regen tengeslacht dat ook bewindhebbers van de VOC leverde, buitengewoon geïnteresseerd in de mogelijkheden het weer te voorspellen. Zijn eer ste waarnemingen deed hij op 8 au gustus 1779, dus kort na de ramp met de Woestduyn. Enige jaren la ter had hij op het dak van zijn huis een waarnemingsstation inge richt.Maar ook zonder hulp van de wetenschap wisten de schippers al uit eigen ervaring dat ze met een aantal vaste gegevens dienden re kening te houden. Voor de vorst de schepen het uit varen uit de havens belettemoes ten ze op open zee zijn. Dat ging soms maar op het nippertje, zoals blijkt uit het voorval met de Zui- derberg.Deze Oostindiëvaarder was eind december 1788 van de rede van Rammekens vertrokken, met aan boord 400 koppen, nogal wat koop waar, en 500.000 gulden aan ge munt geld. Waarschijnlijk ten ge volge van het vele drijf ijs ver speelde kapitein Dekker van der Mieden zijn roer, en hulpeloos dreef het schip in de Deurloo.Het was Frans Naerebout die, gewaar schuwd door de bulderende nood signalen van het scheepsgeschut, een poging deed het schip te red den. Een sloep werd op een slee gezet, en met acht maten vertrok hij naar Westkapelle.Dwars door de schotsen en het kruiend ijs wist Naerebout het schip te bereiken. Het leek hem onmogelijk het schip door de dreigende ijsmassa's terug te voeren. Daarom stelde hij voor het loodsgaljootdat slechts een mijl van de Zuiderberg af lag, aan het schip vast te maken, en zo te proberen Plymouth te bereiken.Dat lukte aanvankelijk, maar toen bra ken de touwen en de schepen ver loren elkaar uit het oog. Door listig gebruik van de ankers wist

Tijdschriftenbank Zeeland

Den Spiegel | 1987 | | pagina 16