HERINDELING
10
verwachtte geen meerderheid in de
2e Kamer te kunnen vinden om Sou
burg als 5e gemeente in grootte
in Zeeland op te heffen. Dit gaf
weer beroering in de gemeenten
Vlissingen en Middelburg wat
bleek uit de nieuwjaarsreden van
de betreffende burgemeesters in
januari 1960 waarin zij hun be
zorgdheid uitspraken over deze
koerswijziging van de minister en
met nadruk wezen op een samenwer
king in de dubbelstadsgedachte.
De Souburgse bevolking wachtte af
maar op 6 september 1961 vatte
men weer moed. De burgemeester,
dhr. Stemerding, die reeds gepen
sioneerd was en als waarnemend
burgemeester functioneerde ging
vertrekken en de solicitatie-pro-
cedure voor een nieuwe burgemees
ter werd door de minister gestart.
Dat gaf de burger weer moed dat
Souburg zelfstandig zou blijven.
Zo kwam in 1962 een nieuwe burge
meester aangetreden in de persoon
van dhr.Ter Haar Romeny. Ook deze
ging er met frisse moed tegenaan.
Vlissingen zat echter ook niet
stil en gaf een brochure uit waar
in zij in 't kort uiteenzette waar
om het een ramp zou zijn als Vlis
singen en Souburg niet samenge
voegd zouden worden. Dat zou een
misgreep zijn schrijft zij letterlijk
zowel uit oogpunt van doelmatig
gemeentelijk bestuur als uit soci
aal-economisch en financieel oog
punt bezien. Souburg liet het er
echter niet bij zitten en kwam met
een dergelijk stuk en vond dat
Vlissingen, en we lezen weer let
terlijk, "Een duidelijk hongerver-
schijnsel heeft dat tot uitdruk
king komt in een annexatiedrang
Souburg deelde daarin verder mee
prima sportvelden te hebben, een
zwemgelegenheid met badinrichting
en een levendig verenigings-
kerkelijk- en dorpsleven te hebben.
Ook werd er soms op ludieke wijze
uiting gegeven aan de wensen. Zo
liet de gemeente Vlissingen een
aantal sigaren aanmaken met band
jes waarop stond:"In Zuid Walche
ren één sterke gemeente."
De Souburgers namen dit niet,mis
schien wel de sigaren maar niet
de uitdaging. Ze vormden een ac
tiecomité en lieten heel toepas
selijk etiketten drukken voor lu
ciferdoosjes, plakten deze zelf
op de luciferdoosjes waarmee de
reactiesigaren moesten worden aan
gestoken. Op de etiketten was de
hartgrondige wens te lezen: "Dat
de Vlissingse propaganda sigaar
en de daaraan verbonden wens in
rook mogen opgaan."Maar het bleef
niet alleen bij dergelijke kleine
dingen. Ook zwaarder materiaal
werd in de strijd geworpen. Op 24
maart 1965 verscheen er een Da
kota vliegtuig boven Zuid-Walche-
ren met daarin vele Vlissingers
en een aantal Tweede Kamerleden
om de situatie ook eens van boven
af te zien. Door de laaghangende
bewolking was het zicht echter
zeer slecht. Zulke plannen blijven
moeilijk geheim en lekken dikwijls
voortijdig uit. Souburg kreeg er
dus lucht van en schakelde ook
een vliegtuigje in om op lagere
hoogte rond te cirkelen met een
spandoek met de woorden: "Souburg
toch zelfstandig".
Had men gedacht dat het nu wel be
keken was, dan kwam men bedrogen
uit.Sombere wolken pakten ook sa
men boven het kabinet en minister
Toxopeus, behoeder van Souburgs
zelfstandigheid trad af. Op 19
oktober 1965 zou de Tweede Kamer
vergaderen over de herindelingOm
