VLISSINGEN - SOUBURG TIJDENS DE
GEMEENTELIJKE HERINDELING
8
A. LORIER
Bij het voorbereiden en tot uitvoering brengen van een gemeentelijke
herindeling moet heel wat werk verzet worden door diverse instanties
zoals de betreffende ministeriesvoor het opstellen van een herinde
lingsplan, de provincie voor het leveren van adviezen daarop en de
coördinatie naar de betreffende gemeenten, en niet in het minste door
de gemeentebesturen zelf. Een bijkomend verschijnsel hierbij is het feit
dat zo een 'operatie' van grenswijzigingen een lange periode moet door
maken omdat het opstellen van een wet waarin dit geregeld moet worden
veel voorbereidingstijd kost. De gemeentebesturen moeten gehoord wor
den, structuurnota's en schetsen vervaardigd en herhaaldelijk herschre
ven. Hearings worden belegd door het College van B. en W. waarin de
inwoners inspraak hebben enz. De ontwerpen van wet worden dan soms
naar aanleiding daarvan weer herschrevenOok komt het voor dat een
nieuw kabinet aantreedt of een kabinet ten val komt en de opvolgers
andere inzichten hebben. Zo is het ook gegaan bij de herindeling van
Walcheren waarmee op deze manier een periode van rond 20 jaar gemoeid
was
Was de gedachte van een herinde
ling reeds in de oorlogsjaren'40-
'45 als een hersenschim opgeko
men, na de bevrijding kregen deze
gedachten steeds vastere vormen.
De eerste helft van deze rond 20
jarige periode werd hoofdzakelijk
gevuld met het schrijven van no
ta's, het houden van besprekingen
met name op ministerieel en pro
vinciaal niveau. In deze tijd deed
de dubbelstadsgedachte Vlissingen
- Middelburg veel van zich horen.
Vlissingen zei: wij moeten ruimte
hebben voor uitbreiding van wo
ningbouw alsmede voor industrie
vestiging. Middelburg dacht ook
een deel nodig te hebben voor een
betere afronding van de gemeente
grens. Of waren beiden bang van
elkaar dat de een greep op Sou
burg zou krijgen ten koste van de
ander? De Abeelseweg West moest
bij Middelburg komen alsmede de
Grote Abeele.
Souburg voelde zich bedreigd en
wenste gesprekken over bovenge-
meentelijke instellingen of gemeen
schappelijke regelingen e.d., maar
daar kwam weinig van terecht. Uit
de raadsnotulen van Souburg kan
men lezen dat de burgemeester
zich beklaagde over het trage ver
loop van deze besprekingen met de
collega's van de buurgemeenten.
In 1957 was het zover dat G.S. de
gemeenten meedeelde: "Wij hebben
een schrijven van de minister van
Binnenlandse zaken om een aanbe
veling te doen over het wetsvoor
stel voor herindeling van Walche
ren." Voor Vlissingen en Souburg
betekende dit dat Souburg en Rit-
them bij Vlissingen gevoegd zouden
worden. Als zo een plan in de pu
bliciteit komt barsten de emoties
los. Dan worden vele zaken naar
