15
dat zij na de oorlog de Ortskommandant
als oorlogsmisdadiger zouden aanklagen
als bij het laten springen van De Schelde
bij de patiënten in het nabij gelegen Sint
Josephziekenhuis een haar gekrenkt zou
worden. En ze hadden succes. Die
Ortskommandant leeft nog; vorige maand
schreef hij een brief, waarin hij spontaan
over dokter Wolters begon. Hij wist dat
Wolters een zoon had, die in de oorlog
via Frankrijk en Spanje naar Engeland was
gegaan en daar als Spitfire piloot had
dienstgenomen in de Royal Air Force om
tegen de Duitsers te vechten. En dat een
andere zoon van Wolters in een Duits con
centratiekamp terecht was gekomen we
gens zijn werk in het Verzet. Daar werd
toen wel hoog spel gespeeld. De
Ortskommandant heeft die troefkaart niet
uitgespeeld en heeft argumenten gezocht
waardoor hij het opblazen kon laten uitstel
len of verhinderen. Na 44 jaar was hij het
nog niet vergeten. De Schelde en de bin
nenstad bleven gespaard. Wie had zoveel
strijdlust verwacht bij een zachte en bemin
nelijke man als Wolters, die bovendien
was getrouwd met een overtuigd pacifiste?
U ziet, het zou niet bepaald een dokersro-
man zijn geworden. Op 9 januari 1949 is
hij op de trap van zijn praktijkpand in el
kaar gezakt en kort daarna overleden, 58
jaar oud. Er is die dag veel gehuild in
Vlissingen. Hij was bij veel mensen geliefd
en bij anderen gerespecteerd. Het vroege
re wijkgebouw van het Oranje-Groene
kruis aan de Hogeweg heet nog steeds
dokter Woltershuis (thans buurthuis van de
Stichting Sociaal-Kultureel Werk). Ik hoop
dat die naam nu wat meer tot u spreekt.
Operatiekamer ca. 1930. Op foto o.a. dokter Wolters (geheel in wit) en dokter Duyvis.(rechts)
