EEN BRONZEN VIJZELTJE UIT 1639 20 W.P. IACOBS Tot de Vlissingse museumcollectie behoort ook een fraai Nederlands renaissancevij- zeltje (zie afbeelding). Wat hierbij alle reerst opvalt is hef randschrift: "Lof Godf van Al Ao 1639". Onder het randschrift zijn 2 relieffriezen aangebracht. Het bo venste bestaat uit gestileerde bladeren en ranken, het onderste, bredere, uit bladwerk aangevuld met rozetten. De twee oren (handvatten) hebben, bij 17e eeuwse Nederlandse vijzels gebruikelijk, de vorm van dolfijnen en dit motief is weer een van de vele uitingen van de Italiaanse renais sance. Naast een decoratieve, hadden oren ook een praktische funktie: bij het ge bruik had men meer 'grip' op de gladde vijzel. Voor de geïnteresseerde lezer is het wel licht de moeite waard de geschiedenis van de vijzel wat nader uit te diepen. We stel len voor aan de volgende punten aan dacht te schenken: het gebruik, de makers en de wijze van vervaardiging. Vijzels waren tot in de 19e eeuw in apo theek en huishouding in gebruik. Produkten als bijvoorbeeld koriander, komijn, venkel en peper waren in vroeger tijd alleen on bewerkt verkrijgbaar. Om ze voor gebruik geschikt te maken had men vijzels en stam per nodig. Dat vijzels ook voor minder vreedzame doeleinden werden aange wend blijkt uit de stedelijke rekeningen van Hattem over het boekjaar l473-'74. Hierin is sprake van een mans-persoon, die ten behoeve van de kruitproduktie geduren de drie dagen "calen ende zwevel" had "gestoten" In de bijbel wordt de vijzel op verschillen de plaatsen genoemd. Van de oude Grie ken en Egyptenaren weten we dat ze van steen vervaardigde vijzels gebruikten en van de Romeinen dat ze al bronzen vij zels kenden. Al naar de te bereiden medi cijnen had men in oude Franse apotheken, naast bronzen vijzels, exemplaren van mar mer, aardewerk, hout (palm- en pokhout), ijzer, lood, koper en zilver. Vooral sedert de lóe eeuw werden de Nederlandse vijzels, bestemd voor huis houdelijk gebruik, vaak door de vader of de mannelijke familieleden als huwelijksca deau aangeboden. Duidelijk blijkt dit uit vijzels met in het randschrift de namen van bruid en bruidegom. Deze vijzelsoort was uniek en daarom nogal kostbaar. In het licht van onze tijd doet het vrouwonvrien delijk aan als op sommige.huwelijksvijzels de naam van de vrouw ontbreekt en de gieter zich had moeten beperken tot: 'sin uisfrou'. Minder duur zullen de vijzels met onper- Bronzen Vijzeltje. Hoogte 11 cm, grootste diameter 12$ cm. Stamper ontbreekt. (Collectie SM. V.)

Tijdschriftenbank Zeeland

Den Spiegel | 1988 | | pagina 21