5
wens voor hoar vader. Rond die tijd
knoopte Elisabeth Bekker vriendschap aan
met de Middelburgse dichteres Petronella
Johanna de Timmerman.
In 1759 komt er een grote ommekeer in
haar leven. Zij verlooft zich met Adrianus
Wolff (geboren 1707), predikant in de
Beemster en sinds twee jaar weduwnaar.
Uiteraard is haar broer Laurens het er niet
mee eens. Hij omschrijft Betje in een brief
aan een huisvriend van de familie Bekker
met de woorden 'soo een vuyl ding'. Op
1 8 november 1759 trouwt de 21 -jarige
Betje met de 52-jarige Wolff. Zij aaan wo
nen in de pastorie aan de Middelweg te
Midden-Beemster, waarin tegenwoordig
het museum "Huize Betje Wolff" is inge
richt.
Hiermee komt een einde aan de episode
van haar jeugd in Vlissingen. Betje Dekker,
een meisje dat op een zeer jeugdige leef
tijd te kennen gaf over een eigen wil en
een eigen mening te beschikken. Zij zette
zich reeds in haar Vlissingse tijd af tegen
de zogenoemde 'fijnen' en de toen gelden
de normen en zeden, die haar veel leed
deden berokkenen. In een schrijven van
Betje aan Maarten Houttuyn van 19 okto
ber 1770 laat zij dit horen:
"Met een hart, gescheurd tot aan den wor
tel toe, en wiens wonde na tien jaar treur
nis, noa niet nalaat somtijds eens te bloe
den heb ik de verrukkingen eener jeugdige
liefde betaald".
Ter gelegenheid van de 250-ste geboorte
dag van Betje Wolff-Dekker en als eerbe
toon aan deze kleine vrouw die de naam
van het Taal en Dichtkundig genootschap
"Conamus tenues arandia", waarvan zij lid
was, waar heeft gemaakt bieden de
Vrienden van het Stedelijk Museum op zon
dag 24 juli 1988 een gedenkplaat aan.
De gedenkplaat werd ontworpen door de
Vlissingse beeldend kunstenaar Jan Haas
en krijgt de vorm van een openslaande en
veloppe, als symbool voor de briefvorm
waarin veel van haar literair werk is ver
schenen. De plaat zal worden geplaatst
aan de gevel van het hoekpand Nieuwen-
dijk-Lombardstraat, waar naar geboorte
huis heeft gestaan.
Geboortehuis
Betje Wolff.
Nieuwenaijk21
(2e van rechts)
