BUNKERS IN VLISSINGEN
16
nen de Duitsers op de Westbeer een grote
geschutbunker te bouwen en werden er
anti-tankmuren aangelegd. Ze hebben nog
geprobeerd de gangen in hun verdedi
gingsstelsel op te nemen, maar de
Gemeente heeft ze kunnen overtuigen dat
dat technisch onmogelijk was.
Tijdens de bevrijding in november 1944 is
er twee dagen zwaar gevochten om het
bezit van de Naereboutbunker, die op de
Westbeer was gebouwd. Pas na twee da
gen verbeten strijd kwamen vijftig Duitsers
met de witte vlag naar buiten en gaven
zich over aan de Commando's en de
Schotten. Luitenant Pierre Amaury van de
French Troop van het vierde Commando
vertelde mij een week later dat de Duitsers
onder het standbeeld vandaan kwamen.
Dus toch uit de gangen?
In de maanden daarna zwierven er weer
gasjes met allerlei wapentuig door de ka
potgeschoten stad. Zelfs met geweren met
afgezaagde loop die ze onder hun jas
konden verbergen. Ze schoten soms op
passerende schepen, maar tijdens de on
derlinge gevechten lieten ze alleen maar
de slaghoedjes klappen van gedemonteer
de patronen. Gevechtsterrein was er ge
noeg. De hele kust was volgebouwd met
bunkers en ondergrondse loopgraven. Ik
ben toen, temidden van een onvoorstelba
re slagveldtroep weer in de gangen van
de Westbeer geweest. Heel voorzichtig,
want je was voortdurend op je hoede voor
Duitse booby-traps. Op de treden van de
ingang lag het stenen hoofd van Frans
Naerebout. Ik heb nog met het hoofd in
mijn handen gestaan. De brave man was
finaal van zijn sokkel geschoten. In 1952
is er bij de Koopmanshaven een heel
nieuw bronzen standbeeld opgericht dat
absoluut niet op Frans de eerste lijkt.
Toen de Boulevards hun naoorlogse op
knapbeurt kregen zijn alle resten weer on
der de grond gestopt. In 1981 ging
Waterstaat opnieuw in de aanval. Nu met
grote laadschoppen. Ze moesten met alle
geweld een stalen damwand door de gan
gen slaan in verband met de Deltawet.
Daarmee is onherstelbare schade aange
richt. We konden nog een paar dagen in
de gangen rondplonzen en jeugdherinne
ringen ophalen. Uit die tijd dateren ook de
plannen om die gangen definitief voor het
publiek open te stellen.
I.C.P. BREMMERS
In de Tweede Wereldoorlog maakte
Vlissingen deel uit van de Atlantikwall. De
Atlantikwall was een linie van steunpunten,
door bunkers gevormd, langs de hele kust
van het West-Europese kontinent, bedoeld
om een geallieerde invasie te voorkomen.
Belangrijke zeehavensteden verkregen de
hoogste prioriteit in dit verdedigingsstelsel
en werden aangewezen als
"Verteidigungsbereich". Een Verteidigungs-
bereich (V.B.) beschikte over verdediging
smiddelen tegen aanvallen over zee, aoor
de lucht en over land. Vlissingen was een
van de 16 zeehavensteden die tot V.B.
waren uitgebouwd.
Voor de verdediging van het V.B.
Vlissingen naar zee waren er zes kustbatte-
rijen gebouwd, bij de Buitenhaven, met