15 INDUSTRIEEL ERFGOED Stadsuitbreidingen van Vlissingen werden aan het einde van de 19e eeuw mogelijk door het kunnen slechten van de vesting werken als direkt gevolg van de vesting wet, maar ook noodzakelijk door de sterk groeiende stadsbevolking. Deze nieuwe stadsdelen hadden echter slechts één ruime verbinding met de oude stadskern: het Betje Wolffplein, ingeklemd tussen Spuikom en de bedrijfsterreinen van "De Schelde". Jarenlang vormde de smederij dan ook een markant punt in de stad: de kop van de industriële wig tussen oud en nieuw Vlissingen, gevormd door de maatschappij De Schelde, het bedrijf dat Vlissingen eco nomisch en visueel bepaalde en de indu striële 20ste eeuw had binnengeleid. De smederij raakte na de Tweede Wereldoorlog verouderd en verloor de oor spronkelijke funktie. De achter de smederij liggende hellingen liggen er sinds de tewa terlating van een autotransportschip in 1974 verlaten bij. Nieuwbouw concen treert zich nu bij de marine-bouwloodsen bij Het Eiland; reparatie bij "Scheldepoort" in het Sloegebiea. Door deze ontwikkelin gen ontstond de mogelijkheid dat het sme derij-gebouw en de aansluitende bedrijfs terreinen aan de gemeente konden worden verhandeld ten behoeve van de binnenstads-rehabilitatie. Bouwkundige werken zijn echter meer dan hoeveelheden samengevoegde materialen met slechts economische waarde. Door de jaren heen vertelden stadshavens, vesting werken, kazernes, arsenalen, fabrieks- en bedrijfsgebouwen de geschiedenis van de belangrijkste stedebouwkundige en econo mische ontwikkelingen en gaven de stad Vlissingen het zeer eigen karakter. Vooral gedurende de 20ste eeuw zijn veel van de genoemde objekten uit het stads beeld verdwenen. Met de sloop van de smederij en - binnenkort - het restant van de machinefabriek zal het specifieke histo rische havenstad-karakter nagenoeg onher kenbaar worden. Voormalige smederij Kon. Mij. De Schelde aan het Betje Wolffplein. Foto oktober 1988.

Tijdschriftenbank Zeeland

Den Spiegel | 1989 | | pagina 14