15
INDUSTRIEEL ERFGOED
Stadsuitbreidingen van Vlissingen werden
aan het einde van de 19e eeuw mogelijk
door het kunnen slechten van de vesting
werken als direkt gevolg van de vesting
wet, maar ook noodzakelijk door de sterk
groeiende stadsbevolking. Deze nieuwe
stadsdelen hadden echter slechts één ruime
verbinding met de oude stadskern: het
Betje Wolffplein, ingeklemd tussen
Spuikom en de bedrijfsterreinen van "De
Schelde".
Jarenlang vormde de smederij dan ook
een markant punt in de stad: de kop van
de industriële wig tussen oud en nieuw
Vlissingen, gevormd door de maatschappij
De Schelde, het bedrijf dat Vlissingen eco
nomisch en visueel bepaalde en de indu
striële 20ste eeuw had binnengeleid.
De smederij raakte na de Tweede
Wereldoorlog verouderd en verloor de oor
spronkelijke funktie. De achter de smederij
liggende hellingen liggen er sinds de tewa
terlating van een autotransportschip in
1974 verlaten bij. Nieuwbouw concen
treert zich nu bij de marine-bouwloodsen
bij Het Eiland; reparatie bij "Scheldepoort"
in het Sloegebiea. Door deze ontwikkelin
gen ontstond de mogelijkheid dat het sme
derij-gebouw en de aansluitende bedrijfs
terreinen aan de gemeente konden
worden verhandeld ten behoeve van de
binnenstads-rehabilitatie.
Bouwkundige werken zijn echter meer dan
hoeveelheden samengevoegde materialen
met slechts economische waarde. Door de
jaren heen vertelden stadshavens, vesting
werken, kazernes, arsenalen, fabrieks- en
bedrijfsgebouwen de geschiedenis van de
belangrijkste stedebouwkundige en econo
mische ontwikkelingen en gaven de stad
Vlissingen het zeer eigen karakter.
Vooral gedurende de 20ste eeuw zijn veel
van de genoemde objekten uit het stads
beeld verdwenen. Met de sloop van de
smederij en - binnenkort - het restant van
de machinefabriek zal het specifieke histo
rische havenstad-karakter nagenoeg onher
kenbaar worden.
Voormalige smederij Kon. Mij. De Schelde aan het Betje Wolffplein. Foto oktober 1988.