POSTKANTOOR Voormalig Postkantoor Vlissinaen aan de Stenenbeer. kantoor en wachtlokaal was een station het visitekaartje van de spoorwegmaat schappij. Het stationsgebouw moest er dus mooi uitzien, met rijke ornamenten en dure materialen uitgevoerd. En hoe belangrijker de plaats, hoe groter en deftiger het ge bouw. Daarbij speelde ook de toenmalige klassen- en standenmaatschappij van ae 19e eeuw een rol, waf uiteindelijk van in vloed was op het ontwerp. Zo ook hef postkantoor. Het visitekaartje van het post- en telegraafbedrijf. Toen ove rigens twee verschillende bedrijven. Dit re sulteerde b.v. in twee direkteurswoningen op de verdieping, met twee aparte ingan gen in de torens en op de begane grond twee min of meer gescheiden kantoor-ruim tes. Er was echter een grote publiekshal waar alle loketfunkties op uitkwamen. Hoge (ca 4 1/2 m) en vooral imponeren de ruimtes met granietvloeren op de bega ne grond. Typerend voor de standenmaat schappij van die tijd, ook de indeling van de kantoren: aparte ingangen voor direktie en 'gewone' brievenbestellers. Tenslotte strikt gescheiden toiletten voor hoger en la ger personeel. Onderscheid moest er zijn, in 1910. Later, na de oorlog, hebben er wat verbouwingen plaatsgevonden, t.b.v. modernere mechanische postverwerking. Hef ontwerp van het gebouw is in 1910 tot stand gekomen, de uitvoering in 1911- 191 2 en de officiële opening vond in april 1912 plaats. De ontwerper was rijksbouw meester W. Knuttel. Zeker geen onbeken de in die tijd. Samen met architekten als De Bazel, Kropholler en Posthumus Meyer vormde hij een groep die wel aangeduid wordt als de "traditionalisten". Verwant, min of meer volgelingen van architekt H.P. Berlage, die met het ontwerp van de koop mansbeurs te Amsterdam in 1 898 de im puls had gegeven voor een nieuwe archi- tektuurstroming. Deze traditionalisten zochten het vooral in toepassing van puur Hollandse bouwmaterialen als baksteen en hout en gingen daarmee een eigen weg op. Dit zou leiden tot de stijl die bekend is geworden als "Amsterdamse Schoolstijl". Het postkantoor is een typisch gebouw uit die overgangsperiode. In de ingangspartij en ramen elementen uit het romaans. Raamomlijstingen en vensterbogen met go tische details. Toren bekroningen die terug gaan op de middeleeuwen. Inwendig een publiekshal met elementen uit de Jugendstil. Kortom een opeenstapeling van stijlperio des. In de bouwmassa, en vooral het voor aanzicht, iets van die Berlage-stijl: twee hoog oprijzende torens en pag. 20)

Tijdschriftenbank Zeeland

Den Spiegel | 1989 | | pagina 16